Bloggang.com : silly : กลัวตาย

กลัวตาย

ฉันเคยเอ่ยประโยคที่อาจน่าหมั่นไส้
สำหรับใครบางคนว่า
"ฉันไม่กลัวตาย"

แต่ฉันเคยคิดอย่างงั้นจริงๆ
เกิดมาแล้วก็ต้องตาย
ใครก็ห้ามหรือฝืนชะตาชีวิตไม่ได้
ใช่...
ฉันไม่กลัวตาย
แต่ฉันกลัวการเจ็บปวดทรมานก่อนตายต่างหาก
เมื่อนึกถึงเวลาตัวเองโดนมีดบาด
เวลาสำลักน้ำ
หรือแม้แต่เวลาที่ปวดท้องมากๆจากโรคประจำตัว
บางทีฉันก็เผลอคิดฟุ้งซ่านเหมือนกัน
ว่าตัวเองจะตายในรูปแบบไหน
ถ้าเลือกตายได้ขอตายแบบไม่ทรมาน...

ณ วันนี้ความคิดของฉันเปลี่ยนไป
ฉันยอมรับอย่างไม่อาย
ว่า...
ฉันกลัวตาย
....
เพื่อนผู้หญิง(ที่ไม่ค่อยสนิทนัก)คนนึงเปรยให้ฟัง
ถึงความรักที่ตนเองมีต่อสามีว่ารักมากแค่ไหน
ประมาณว่า
ชั้นรักเธอโคด
ไปวัดไหนก็จะบนบานศาลกล่าวเสมอว่า
ชาติหน้าชาติไหน
ก็ขอเกิดมาเคียงข้างเธอเป็นปั๋วเป็นเมียกันทุกๆชาติไป
ฟังแล้วสามีคงชื่นใจชะมัด
รักโคดขนาดนั้น
(แต่ถ้าเบื่อภรรเมียขนาดล่ะก็ แย่หน่อยนะฮะ ต้องเจอกันอีกกี่ชาติเนี่ย)
อิอิ

find out

หลังจากที่ฟังเธอพูด
ฉันก็ตอบเธอกลับไปถึงความคิดของตนเองว่า
ฉันน่ะไม่เอาแล้ว
ถ้าเป็นไปได้ขอหลุดพ้นจากสังสารวัฎนี่ซะที
ไม่อยากเกิดมาอีกแล้ว
ไอ้รักสุดที่รักน่ะรักหรอก
รักมากด้วย
แล้วก็รู้ว่าเค้าน่ะก็คงรักฉัน
แต่ถ้าเป็นไปได้
ขอจูงมือกันไปสู่หนทางแห่งการหลุดพ้นจะดีกว่า
เพื่อนคนนั้นทำหน้าเอ๋อ
มองฉันด้วยความงง
อะไรวะ รักแล้วดันไม่อยากเกิดมาเจอเค้าอีก
คงคิดว่า อีนี่บ้าป่าวฟะ...#$^%*@-!!!

แต่ช่างเค้าเถอะ

นั่นแหละ
ฉันถึงได้บอกว่า
ฉันกลัวตาย
กลัวตายไปพร้อมกับความไม่รู้
แล้วต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีกไม่รู้จบ
แล้วหากไม่ได้เกิดมาเป็นชาวพุทธอีกล่ะ
แล้วเมื่อไหร่จะหลุดพ้นแห่งบ่วงกรรมนี่ได้?
(โห...สาม"แล้ว"ติดต่อกันเลย อิอิ)
ณ เวลานี้
ฉันยังเรียนรู้อะไรไม่ได้ไปถึงไหนเลย
จะทันมั้ยเนี่ย....

โอมมมม
อย่าเพิ่งตาย
อย่าเพิ่งตาย
อย่าเพิ่งตาย

คืนวันปวดท้อง ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๔๘

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2548

Last Update : 25 พฤศจิกายน 2548 6:47:14 น.

0 comments

Counter : 692 Pageviews.