"วอนฟ้าดิน" ."วอนฟ้าดิน"ให้เห็นเป็นสักขี กี่เดือนปี ขอเรียงเคียงขับขาน คล้องสายใยสองเราอยู่เนานาน จวบถึงกาลผ่านพ้นรักล้นทรวง .แม้นท่ามกลางสิงขรมิอ่อนไหว หากสองใจประสานดังม่านสรวง ฟังเรไรหริ่งร้อง ก้องรังรวง แสงเงินยวงทาบทา-นภาพรรณ .ย่อมรับรู้เรื่องราว ทุกคราวเคลื่อน ไม่ลาเลือนเลื่อนหลบหรือขบขัน รวมเป็นหนึ่งขึงติด นิจนิรันดร์ มิใช่เพียงจำนรรจ์กลั่นวจี .ถึงพี่เป็นชายชาญผ่านหลายถิ่น รอยลมลิ้นวาดวางอย่าร้างหนี เช่นชายอื่นเฝ้าลวงทรวงสตรี จนป่นปี้แปดเปื้อน"เตือน"ให้ตรอง .เกี่ยวก้อยเดินในแดนแม้นที่เปลี่ยว สายน้ำเชี่ยวเพียงใดอย่าให้หมอง แม้นทางเคี้ยวเหนี่ยวไว้เคียงใจปอง คอยประคองโอบเอื้อเมื่อซวนเซ ."ไม่ต้องชัก คงคา ทั้งห้าสาย" เพราะไร้ซึ่ง ความหมาย หากใจเห- เมื่อแน่นหนักรักนวล มิรวนเร จะทุ่มเทหทัยมอบ...เพื่อตอบแทน... "สุนันยา"   Create Date : 06 กันยายน 2556 8 comments Last Update : 11 พฤษภาคม 2557 14:36:31 น. Counter : 1590 Pageviews. Share Tweet

โดย: สุนันยา 6 กันยายน 2556 20:05:45 น.

สวัสดียามค่ำครับคุณสุนันยา   โดย: ก้อนเงิน 6 กันยายน 2556 21:31:43 น.

//www.youtube.com/watch?v=sdeyqjYhVwg   โดย: รุจิเรข อภิรมย์ IP: 113.53.138.68 6 กันยายน 2556 21:47:00 น.

//www.youtube.com/watch?v=sdeyqjYhVwg   โดย: รุจิเรข อภิรมย์ IP: 113.53.138.68 6 กันยายน 2556 21:50:22 น.

สวัสดีค่า คุณสุ ^^ อ่านที่กระทู้แล้ว แต่แวบมาที่นี่ด้วย มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: lovereason 6 กันยายน 2556 22:41:04 น.

โดย: สุนันยา 8 กันยายน 2556 11:06:27 น.

“เฝ้าห่วง...ทรวงละเมอ” วันเธอจากเหมือนลวงทรวงสะท้อน น้ำตารินเปียกหมอนด้วยอ่อนไหว ภาพติดตาผวาแนบปวดแปลบใจ ร้าวทรวงในห่วงหวง...ทรวงละเมอ แม้เป็นเพียงภาพฝันฉันสะอื้น ยาม”หลับตื่น”คลับคล้ายใจพลั้งเผลอ ชลนาไหลงนองสองนัยน์เบลอ เฝ้าหลงเพ้อละเมอคำ...พร่ำอาวรณ์ รู้ว่าเป็นเช่นฝันกลับหวั่นไหว เหมือนดวงใจขาดหาย...กายผุกร่อน นอนไม่หลับภาพติดจิตร้าวรอน ทุกช่วงตอนจำจด...รันทดทรวง สวมกอดร่างดั่งว่า...วิญญาณ์สิ้น ดวงชีวินแทบสลายกลายลับร่วง ปานสายเลือดรินหลั่งค้างแดดวง เพราะรักห่วงอกเอย...มิเคยเป็น เพียงความฝันพลันกลุ้ม...ใจรุ่มร้อน ภาพกองฟอนสุมไฟ...ที่ได้เห็น ติดตรึงตราเยี่ยมเย้าทั้งเช้าเย็น ประหนึ่งเป็นเหมือนจริง...ยิ่งร้าวราน อธิษฐานต่อฟ้าเทวาเจ้า คุ้มครองเฝ้าดูแลแก้ผสาน ให้ฝันร้ายกลายรื่นชื่นดวงมาน อายุมั่นยืนนานสำราญเทอญ..... “สุนันยา”   โดย: สุนันยา 8 กันยายน 2556 16:42:19 น.

แม้นกายจากฝากเสียงสำเนียงกล่อม ครวญถนอมแนบจิตพิสมัย ทุกคราครั้งฟังเสนาะเพราะจับใจ เสียงใสใสในน้ำคำแจ้วจำเรียง ไม่เคยลืมดื่มด่ำซึ่งคำอ้อน เชิงเว้าวอนไม่เว้นผ่านเส้นเสียง รักเพียงน้อยแต่ให้นานขานสำเนียง ฉะอ้อนเอียงเอ่ยปากส่งฝากกัน ขอให้ถึงซึ่งจุดหมายสัมปรายภพ สุขสงบสบห้วงยังสรวงสวรรค์ ภูมิใจเถิดเกิดชาตินี้กล่อมชีวัน ความสุขสันต์นั้นสถิตทุกจิตจินต์ฯ   โดย: อาลัยสายัณห์ IP: 182.52.223.31 11 กันยายน 2556 16:59:16 น.