Bloggang.com : sochana9 : ((((((((((((( เตือนใจ เม้าท์เตือนภัย รายวันสำหรับชาวสีม่วงและทุกเพศ ( 1 ) ))))))))))))))))))))

((((((((((((( เตือนใจ เม้าท์เตือนภัย รายวันสำหรับชาวสีม่วงและทุกเพศ ( 1 ) ))))))))))))))))))))

ที่มาจากเว็บข่าวประชาไท...
โดย ชาน่า

//www.prachatai.com/05web/th/columnist/viewcontent.php?ColumnistID=112&ID=112&ContentID=2424&SystemModuleKey=Column&System_Session_Language=Thai

สภาพปัญหาเศรษฐกิจ สังคมและชีวิตความเป็นอยู่ในทุกวันนี้ ยังคงแก้ไขอย่างลำบาก สำหรับบางคน ดังนั้นผลที่ตามมาทำให้เกิดปัญหาของสังคมมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความปลอดภัย ความยากไร้ ความจำเป็นที่ต้องทำผิดศีลธรรม อย่างที่หลายคนได้ทราบข่าวไม่เว้นแม้แต่ละวัน

สัปดาห์นี้ ชาน่า จึงอยากจะเขียนบอกเล่าเก้าสิบถึงท่านผู้อ่านคอลัมน์นี้ อันเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น ทั้งในไทยและต่างแดน เพียงเพื่อหวังว่า อุทาหรณ์สอนใจหญิงจริงและหญิงเหล็ก จะเป็นประโยชน์ในการดำเนินชีวิตและการป้องกันภัยได้ไม่มากก็น้อย

ชาน่ากลับมาเมืองไทย ช่วงนี้ได้พบปะเพื่อนพ้อง น้องพี่ ทั้งในมหานครและปริมณฑล รวมทั้งบั่นน๊อกกก บ้านนอก บางเรื่องที่ได้รับรู้และสัมผัส ถึงกับอึ้ง ทึ่งเสียว ความคาดไม่ถึง และรู้เท่าไม่ถึงการณ์อาจจะนำมาซึ่งความเสียหาย เป็นภัยต่อตัวเอง คนรอบข้างได้

“เรื่องกระเป๋าทั้งใบให้นายคนเดียว”

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ตึกระฟ้า ในกลางกรุงแห่งหนึ่งย่านสีลม แหล่งหากินของใครหลายคน รวมทั้งโจร ขโมย มิจฉาชีพที่อาศัย ความใจง่ายและใคร่ในกามในการหลอกล่อ

“ผมว่าเราไปหาห้องน้ำที่คนไม่พลุกพล่านเล่นสยิว เสียวกระสันกันดีกว่าครับ”เสียงของชายแปลกหน้าที่ชักชวน น้องเพริ้ง คนเริงชาย

“จะดีหรือ แล้วจะไปที่ไหนหละ” ความกระสันและต้องการ ไม่เคยปราณีใคร น้องเพริ้งของเราเดินตามชายหน้าแปลกไปอย่างใจง่าย โดยไม่คิดถึงความปลอดภัย จริงๆ ก็เข้าใจว่าอารมณ์นั้นอาจจะกู่ไม่กลับ กว่าจะได้สักไม้มันก็หายากเอาการ โดยเฉพาะในคืนวันอันเปล่าเปลี่ยวทางหัวใจ และใคร่กาม

“ตอนนั้นจะลงมือ กระทำกามกิจในห้องน้ำเปลี่ยวแห่งนี้ละนะ พี่ชาน่า หนูหนะอยู่ในสภาพดีพร้อม ช่วงล่างไม่เหลืออะไรแล้ว นึกว่าผู้ชายจะบัว ดูดจู ที่ไหนได้ มันนั่งลงพร้อมยกมีดมาจี้ “ปล้นนะยะ” เอากระเป๋าของหนูไปดีที่เงินสดมีไม่เยอะ แต่เอกสารทั้งหมดก็หายไป ...” เพริ้งบอกด้วยความตื่นเต้น

ดีที่ไม่เอาชีวิตของน้องเพริ้งไปด้วย จึงได้แค่กระเป๋าทั้งใบให้นายคนเดียว....

ภาพจาก FW mail

“ตกลงราคาเท่าไหร่ ก็ใครมันจะไปรู้หละ”

เรื่องของหลุยส์(ติ๊งต๊อง ) ต่างกับแบรนด์ ดังคนนี้ต๊อง ความดังยิ่งกว่าแบรนด์ไหนซะอีก หลุยส์ทำงานเกี่ยวกับออกาไนซ์เซอร์และรายการทีวี มีโอกาสไปต่างประเทศ อย่างดานัง เวียตนามเพื่อนบ้าน

ช่วงทำงานไปเที่ยวไป ยามเมื่อสนธยาความปรารถนาและแรงกล้าที่จะไปให้ถึงที่ซึ่งเค้าบอกว่าหนุ่มเวียต นาม งาม ใสซื่อ

“เราเจอกันที่ ถนนแห่งหนึ่ง เค้าเป็นมอเตอร์ไซด์รับจ้าง ซึ่งที่นั่นวินมอเตอร์ไซด์ ไม่มีกั๊กอาชีพ มีคนแก่ ๆ หลุยส์ก็ไม่ไปเลือกคนนี้ ถูกใจใช่เลย เค้าพาไป ที่บาร์แห่งหนึ่ง”

เธอไม่ได้เป็นคนเรื่องมากแต่ช่างเลือกค่ะ คุณผู้อ่านขา

“ผู้ชายถามว่า จะไปเที่ยวน้องโส หญิงมั้ย หลุยส์ก็เลยตอบไปว่า หลุยส์ชอบไม้ป่าเดียวกัน แล้วเค้าก็..จาดหั้ย....”

ด้วยความที่หน้าตาของหลุยส์ มองยังไงก็หาใช่เกย์ไม่ ก็ใครมันจะไปรู้หละ หน้าไม้แต่ใจหญิง

“ พากันเข้าห้อง ร้องเพลง เค้าก็ร้องภาษาเวียตนาม อีนาโง โอโอ.... คาดว่าน่าจะแปลว่าอีหน้าโง่ โอ้เจอแล้ว รึเปล่าไม่รู้ หลุยส์ก็ร้องต่อไปว่า หนูไม่รู้ แต่หนูจะเอา...หลังจากนั้น เล่นกลกามแห่งความรักที่ห้องคาราโอเกะ กับไกด์ผี วินมอเตอร์ไซด์ อย่างเมามันเลยหละ ฟินในห้องร้องว่างั้นเหอะ ” หลุยส์ เล่าอย่างเป็นสุขสังเกตได้จากใบหน้า ที่งาม (หน้า) อิอิ..

“สุดท้าย ดื่มเบียร์แค่สองขวดกับแกล้มนิดหน่อยคิดราคา 245 ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นเงิน ดอง(สกุลเงินเวียตนาม) ที่ไหนได้เป็นดอลล่าห์” ความตื่นเต้นเพิ่มเป็นเท่าตัวในการบอกชาน่า

“อีกคนมาล็อกคอ เอามือถือไว้ หลุยส์ก็เลยบอกว่าจะไปเอาตังค์ที่โรงแรม อย่าฆ่าช้านนะยะ”

“ตอนแรกก็กะว่าจะพาไปโรงแรมที่พัก แต่บังเอิญว่า มากับพระ หาได้ทำบัดสีบัดเถลิงเยี่ยงนั้นได้” หลุยส์กล่าว

สุดท้ายตกลงราคากันได้ ขอร้อยเหรียญพอ จากความเสียว(แล้ว)กลายเป็นซีด ซึ่งเรื่องการตกลงราคาค่าตัว ค่าน้ำ นั้นสำคัญมาก เพื่อนชาน่าหลายคนบ่นเหมือนกัน ต่อให้ตกลงกันแล้วก็ตามบางที นึกจะเพิ่มราคาว่าไม่อั้น บางรายทำเสียงโวยวายให้เรากลัวแล้วจะยอมจ่าย ขูดเลือดปู ซะงั้นค่ะ

“บังคับ ข่มขืนนายจ้างและลูกจ้าง”

เรื่องของเจ้านายกับลูกน้อง ครูกับศิษย์ ที่ต้องเกี่ยวข้องกัน ชาน่าว่าหากเป็นไปได้ชาวสีม่วงทั้งหลายควรหลีกเลี่ยง สมภารไม่ควรกินไก่วัด แล้วถ้าไก่เริ่มต้นจะกินก่อนหละ ทำยังไง หลายคนสงสัย ชาน่าขอบอกว่า อยู่ที่ใจและความอดกลั้นของเราค่ะ เพื่อนของชาน่ามีห้องเสื้อที่สยาม ช่วงที่แวะไปหาเพื่อนบอกว่าเดือนก่อน ร้านเพื่อนบ้าน ถูกฆ่าตาย เพราะข่มขืนเด็กพม่า บังคับให้อมนกเขา กรู คู่ต่อสู้ทนไม่ไหว รับไม่ได้ รุกได้อย่างเดียว จึงเกิดอารมณ์เพียงชั่ววูบ ฆ่านายจ้างตายคาที่ ฟังแล้วสลดนะคะ แต่ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่เพราะคนตายพูดได้ซะที่ไหนหละ หากไม่มีมูลก็คงหาเหตุไม่เจอ เช่นกัน

“ห้องน้ำ ทำกันได้”

ใครเป็นเกย์มหานคร คงจะปฎิเสธไม่ได้ว่าหาได้มีประสบการณ์เรื่อง “พี่ว่าน้องต้องอยากเข้าห้องน้ำแน่เลย”

“มี๊ ทุกที่หละ ตามศูนย์การค้า ห้างร้าน ชั้นนำ ชั้นตามทั้งหลายแหล่” เสียงของสหายคนสนิทของชาน่าชื่อแป๋ง แต่ทุกคนเรียกเธอว่า แป้ง

“ชาน่าก็เคยนะ ตอนนั้นไปห้างชั้นนำแถวสยาม พื้นเป็นหินอ่อน สะท้อนเงา กำลังโป๊ะแป้ง ในห้องน้ำ จู่ ๆ ก็มีคนยื่นเท้ามาเรียก พร้อมกับเห็นด้วยสองมือนี้ที่ ชอลี่เชียง คงหาแนวร่วม น้องๆ โรคจิตกำเริบเรื่องเพศไม่เลือกที่”

“ช้านนน นี่หละ ดันไปเดินห้างในวันซวย เดือนซวย มีชายหนุ่มรูปหล่อ เป็นหน้าม้า พาชัก โชว์ของที่โถฉี่ ในใจก็นึก ห้ามใจเท่าไหร่ หัวใจก็ยังไม่ฟัง เข้าใจว่าฟ้าคงส่งใครมาบำบัดความใคร่ในห้องน้ำ ชวนเค้าเข้าห้อง” แป้งเล่าด้วยความช้ำใจ เสียรู้

“แล้วเค้าไปหรือเปล่า” ชาน่าถาม

ถ้าอยากอ่านต่อ คงต้องคลิ๊กที่ลิงค์นี้ เอามาหมดเกรงใจเค้าครับ...

//www.prachatai.com/05web/th/columnist/viewcontent.php?ColumnistID=112&ID=112&ContentID=2424&SystemModuleKey=Column&System_Session_Language=Thai

แล้วเจอกัน
อีกไม่นานผมจะกลับไปทำงานที่ยุโรปแล้วครับ..

Create Date : 16 มีนาคม 2550

Last Update : 16 มีนาคม 2550 16:31:21 น.

0 comments

Counter : 544 Pageviews.