ปีนี้เจ้าของบล็อกไม่มีโอกาสได้ทำสวนค่ะ
เพราะหลายเหตุผล
ตอนนี้เลยเป็นสวนรักแสนรก
หญ้ายาวเกือบถึงเข่า
พริกจากปีที่แล้วยังเหลือรอดมา
อุตส่าห์ติดตอกติดผล
สะระแหน่ที่ขึ้นง่ายที่สุด
(ใครปลูกสะระแหน่แล้วตายต้องนับถือจริงๆ)
ขนาดไม่ค่อยได้เหลียวแล
ยังมีใบแตกให้ได้ใช้
อย่างอื่นๆก็พอรอดไปได้
ถึงจะไม่ค่อยได้รดน้ำดูแลเท่าปีก่อนๆ
วันก่อนลงไปถ่ายรูปเล่น
ได้ภาพสวนรกๆมานิดหน่อย
ดอกใม้ใบหญ้าธรรมดาสามัญ
เห็นกันอยู่จนชินตา
ของธรรมดาบางทีก็วิเศษ
กว่าจะรู้ว่ามีความหมาย
ก็หล่นหายไปกับกาลเวลาเสียแล้ว
สุขสันต์วันปรกติธรรมดาค่ะ
แต่ภาพที่แสดงให้เห็นหรอก...
ที่เป็นส่ิงบอกว่า...
ความไม่ธรรมดา...อยู่ที่ฝืมือ..
ชื่นชมจากใจจริงเลยค่ะ...
ขอสมัครเป็นแฟนคลับบ้านนี้ได้มั้ยคะ..
อาจไม่ได้ทักทายกันบ่อยๆ
แต่จะแวะมาชมเสมอค่ะ