เหลืองแจ่มส้มจรัส ลมสะบัดดอกไม้ไหว
บานเป็นแพพรมดอกไม้ สดใสพราวทั้วทั้งสวน

ทานตะวันชูดอกใหญ่ สูงขึ้นไปให้เทียมฟ้า
เหลียวมองสบสายตา ตะวันฉายบ่ายถึงเย็น

เด็กเล็กและผู้ใหญ่ มากมายมาเดินเล่น
ลมโชยชายสบายพัดเย็น ชมดอกไม้ในสวนสวย

น้ำใสพุ่งเป็นสาย
ตกไล่เป็นเส้นเส้น
จับมือกันเดินเล่น
ใครเห็นคงอิจฉา

เก้าอี้ว่างตัวนั้น
รอเธอพาฉันมา
เดินเล่นจนเมื่อยขา
แล้วมาพักนั่งคุยกัน

แสงตกกระทบน้ำ แวววามกระพริบพราย
เงาความสุขชัดฉาย วางบนกลีบดอกไม้

แสงอ่อนยามใกล้ค่ำ
งามดอกไม้นุ่มนวล
กลิ่นดอกไม้ตามลมหวล
ก็อบอวลติดตรึงใจ

ลมลับวับหาย
ดอกไม้ข้างลำธาร

กลีบดอกห้อยย้อย
ดูให้หวานก็หวาน

สีขาวลึกลับ
พลับพลึงเจ้าเอย

สวนกว้าง
ดอกไม้บานสะพรั่ง

ฉันอยากลงนั่ง
แล้วนับดอกไม้

หนึ่ง สอง สาม สี่
จะนับถี่ถ้วนไหม

กี่ดอกไม้
บานอยู่ในสวน

ค่ำแล้ว
ฉันมอง
ไม่เห็นดอกไม้

มืดแล้ว
แม้มองไม่เห็น
ไม่ใช่ไม่มีดอกไม้

เช้าวันใหม่
จะเห็นดอกไม้
เหมือนบ่ายวันนี้