ใบไม้หน้าบ้าน
ลมคงพัดใบไม้ใบนี้ตกไว้ที่ทางเดินเข้าบ้าน แดดเช้าตกต้องลงที่ใบไม้ ดูสวยดี ใบไม้ใบหนึ่งต้องผ่านอะไรมาบ้างนะ กว่าจะได้นอนตากแดดเช้าอย่างแสนสุขแบบนี้

ยี่เข่งยามเช้า
บางทีฉันนึกอยากถ่ายดอกศรีตรังบ้างเหมือนกัน แต่ก็คงจะเป็นฝันที่ไกลเกินไป หน้าร้อนอย่างนี้ยี่เข่งสีอมม่วงบานรับอากาศร้อนและแดดจัดทุกวัน คิดเข้าข้างตัวเองว่าถ่ายดอกยี่เข่ง (ชื่อเพราะๆเป็นภาษาฝรั่งก็ลืมไปแล้ว) แทนก็ได้นี่นา

ดอกหญ้าบนสนาม
สนามหญ้าของเพื่อนบ้านหญ้าขึ้นเขียวขจี มีเจ้าดอกสีเหลืองนี่โดดเด่นขึ้นมาดอกเดียว สุภาษิตเขาว่าไว้ว่าหญ้าบ้านอื่นมักจะเขียวกว่าบ้านตัวเองเสมอ

แมวตัวหนึ่ง
เห็นแมวนอนมองฉันมาตั้งนานแล้ว คงจะนึกในใจว่าทั้งคนทั้งแมวหน้าตูมพอกัน ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าแมวไม่พอใจอะไรในชีวิตตัวเอง ฉันรู้แต่ว่าเช้านั้นถ้าฉันไม่ต้องไปทำงาน(เหมือนแมว)บ้างก็คงจะดีไม่น้อย

เกสรเข้าแถว
ช่วงนี้ DayLily บานกันทั่วๆไป สีส้มและสีเหลืองออกมาให้ชมก่อนเป็นสีแรกๆ ตามมาด้วยสีม่วงที่ฉันเพิ่งจะเห็นเช้านี้เอง เกสรดอก DayLily สีม่วงยืนเหมือนเปลวเทียนที่ระริกไหวของเทียนบนเชิงเทียน เวลาได้ถ่ายรูปแบบนี้ฉันรู้สึกว่ามีความสุขจัง ความสุขนี่มาเร็วขนาดนี้เชียวหรือ ทีความทุกข์นี่รู้สึกว่ายุดยื้ออยู่กับเรานานจัง หรือความสุขความทุกข์ไม่ได้มีอยู่จริง มีแต่เราที่รู้สึกไปเอง

ชมดอกไม้ยามเที่ยง
ฉันทำงานจนเลยเที่ยงไปโขกว่าจะได้หยุดพักกลางวัน เวลาเหลือไม่มาก ฉันวิ่งไปตึกว่างๆเพิ่งสร้างเสร็จฝั่งตรงข้ามที่ทำงาน มีไข่ต้มเป็นอาหารกลางวัน กล้วยหอมเป็นของหวาน และมองดอกไม้สีเหลืองล้อลมไสวเป็นอาหารใจ

แมงปอบินเร็ว
ฉันไปถ่ายรูปดอกไม้สีขาวสีชมพูข้างหน้า จะว่าไปถ่ายรูปกลางแดดถ่ายนี่ไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่ แต่วันนี้มีข้อดีคืออยู่ๆก็มีแมงปอหนึ่งตัวบินมาอยู่ใกล้ๆ และแสงแรงๆก็ทำให้ฉันสามารถถ่ายรูปแมงปอที่ความเร็วโฟกัสสูงๆได้ อย่างน้อยวันนี้ฉันก็พบข้อดีในข้อจำกัดตั้งหนึ่งอย่างเชียวนะ

แพดอกไม้
ห้องอาหารกลางวันของฉันเป็นหน้าตึกเพิ่งสร้างเสร็จแต่ยังไม่มีผู้เช่า เลยยังไม่มีใครสักคนเดียวบริเวณนั้น ฉันเลยถ่ายรูปเล่นหน้าตึกใหม่นี้ได้อย่างสบายอกสบายใจ ฉันอยู่คนเดียว แต่เจ้าแพดอกไม้นี่มีเพื่อนอยู่ใกล้ๆตั้งมากมาย

เมเปิ้ลญี่ปุ่น
ฉันอยู่ใต้ต้นเมเปิ้ลเตี้ยๆ แหงนหน้ามองดูเห็นใบเมเปิ้ลสีแดงสวยดี ฉันชอบดูใบไม้ถูกแดดส่อง ต้นไม้กำลังทำงาน สังเคราะห์แสงอย่างขมักเขม้น ฉันสงสัยเหมือนกันว่าเพราะใบเมเปิ้ลเป็นสีแดง แล้วอย่างนี้จะหาคลอโรฟิลด์จากไหนมาสังเคราะห์แสง เวลาฉันเขียนโปรแกรมไม่ออกฉันมักจะถาม"อากู๋"อยู่ตลอด บางทีถ้าฉ้นไปถามคำถามเรื่องของเมเปิ้ล คงจะมีใครสักคนที่เฉลยเอาไว้ก็ได้

เก้าอี้ประจำ
ฉันมานั่งกินข้าวที่เก้าอี้สองตัวนี้มาหลายวันแล้ว เพราะเป็นจุดที่มองท้องฟ้าได้ชัดดี แถมเงียบไม่มีใครสักคน เผื่อลมจะพัดงานยุ่งๆในหัวฉันออกไปได้บ้าง ฉันจงใจถ่ายรูปนี้ให้ไม่ชัด เพิ่งจะรู้เหมือนกันว่าพออยากจะให้รูปไม่ชัดนี่ถ่ายยากกว่าอยากจะให้ชัดเสียอีก แต่ว่าภาพเก้าอี้ที่ฉันมีในความคิดนั้นชัดพอแล้ว ฉันเลยอยากจะให้ภาพถ่ายเก้าอี้เป็นภาพที่ไม่ชัดดูบ้าง

ดอกไม้ยามเย็น
วันนี้ฉันได้ออกจากที่ทำงานเร็วครึ่งชั่วโมง พอมีเวลาเข้าฉันชักจะเริ่มงงว่าน่าจะไปเดิน่ถ่ายรูปดอกไม้เล่นสักนิดดีไหม รูปนี้เป็นรูปแรกหลังจากการตัดสินใจนั้น ดอกไม้นี้เล็กนิดเดียว แถมลมก็แรงเสียอีก ฉันมีแต่เวลาอย่างเดียวที่เหลือเฟือตอนนั้น คงจะไม่มีอะไรที่พร้อมไปหมดทุกอย่าง มีแต่ใจเท่านั้นที่เตรียมพร้อมสำหรับความไม่พร้อมได้

ผีเสื้อหายไป
ปกติดอกไม้ชนิดนี้จะมีผีเสื้อมากินน้ำหวานอยู่ เย็นอย่างนี้คงหลบหายไปอยู่ไหนสักแห่ง ไม่ก็กลับบ้านไปแล้ว เย็นอย่างนี้ฉันทำอะไรอยู่นะ กระแสแห่งความคิดถึงบ้านก็มาจับใจ ว่าแล้วฉันว่าฉันกลับบ้านบ้างจะดีกว่า