ฉันบันทึกเรื่องราว เขียนเอาไว้ในใบไม้ แต่ละวันผ่านไป แต่ละใบความทรงจำเรื่องสนุกทุกข์เศร้า เรื่องที่เล่าเป็นลำนำ เรื่องเปิ่นเรื่องขำขำ ประจำวันธรรมดาใบไม้แต่ละใบ เปรียบได้แต่ละเวลา ความทรงจำเก่าคร่ำคร่า บ้างอำลาลืมเลือนไปเรื่องอยากจำก็กลับลืม เรื่องที่ปลื้มลืมไปได้ เรื่องที่เจ็บกลับจำไว้ เรื่องดีใจไยเลือนหายฉันบันทึกเรื่องราว เขียนเอาไว้ในใบไม้ เรื่องเก่าใหม่มากมาย ขอเก็บไว้เพียงบางวัน
แมงมุมตัวเล็กใบไม้อ่อนๆดอกไม้แรกบาน...
ลมแผ่วพัดผ่านใบไม้เบิกบานสราญในสายลม
ลมเรียกใบไม้ได้ยินบ้างหรือไม่เสียงเรียกจากหัวใจฝากไปว่าคิดถึง พลิกพลิ้วเมื่อลมพาหลับตาเมื่อลมไปที่เคยเหงาเดียวดายก็หายเมื่อลมเยือน
ดีใจหนักหนาสายลมผ่านมาเป็นเพื่อนยาวนานไม่ลืมเลือนไม่แชเชือนเมื่อพบกัน
ใบเล็กใบใหญ่เห็นโลกไม่เท่ากันแต่ก็อยากจะฝันให้ไกลเท่าที่ฉันจะทำได้
ใบไม้ใบเล็กๆเด็กๆเดินทางอีกไกลกว่าจะเติบใหญ่เป็นอีกใบที่แข็งแรง
ใบไม้ใบใหญ่ๆต้องทำใจให้เข้มแข็งทำงานหนักพักเอาแรงขันแข่งเพียงตัวเอง
สวดมนต์ขอพรไม่ให้อ่อนไหวให้มีแรงใจมุ่งมั่นทำแต่ดี
ก้าวแรกของใบไม้มีกิ่งใหญ่คอยเป็นพี่ใบเล็กค่อยๆคลี่มีพี่คอยประคอง
ทีละนิดทีละนิดค่อยๆคิดค่อยๆไปใบนิดคิดเป็นใบใหญ่ค่อยโตไปทีละน้อย
ลมเย็นๆพัดผ่านแวะดูดอกไม้บานบ้างก็ได้จะรีบเติบโตไปถึงไหนจุดหมายไม่ได้อยู่ที่ปลายทางเพียงอย่างเดียว
รอแล้วรอเก้อเธอไม่มาแล้วใช่ไหมรอแล้วไม่เป็นไรถึงอย่างไรก็รอเธอ
ดอกไม้ร่วงใบไม้หล่นปะปนบนผืนน้ำ...น้ำตาร่วงดวงใจหล่นปะปนในหัวใจ...ไม่นานใช่ไหมเรื่องเศร้าๆจะถูกกลืนหายไปกับวันเวลา
ปล.ขอบคุณที่ชมน้องปูนค้าบ บังเอิญปูนโชคดี หน้าตาน่าเอ็นดูผิดพ่อผิดแม่น่ะครับ (^^)