Bloggang.com : SevenDaffodils : One snow day

- บทนำ -

พอถึงหน้าหนาว ฉันภาวนาให้มีสักวันที่ตอนกลางวันวันทำงานมีหิมะตกเยอะๆ คำว่าเยอะๆในที่นี้หมายถึงว่าตกเกินกว่าสี่นิ้ว และตกเหมือนฝนพรำๆทั้งวัน แต่ดูเหมือนว่าโลกเราจะร้อนขึ้นเรื่อยๆเพราะว่าคำภาวนานี้ไม่เคยเป็นจริงเสียที

ถ้าหิมะตกหนักขนาดนั้นแถวบ้านฉัน รับรองได้ว่าโรงเรียนและที่ทำงานทั้งหลายต่างก็หยุดกันถ้วนทั่วทั้งนั้น แม้จะหนาวและขาวไปหมดทั้งเมืองแต่ก็เรียกว่าเป็นวันหยุดที่ทั้งเด็กๆและผู้ใหญ่(ไม่ชอบทำงาน)อย่างฉันรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ

ที่ต้องบอกว่าแถวบ้านฉัน เพราะว่ารัฐทางเหนือๆขึ้นไป ตกสี่นิ้วนี่จิ๊บจ๊อยมาก ไม่มีใครเขาหยุดกันหรอกค่ะ แต่รัฐที่ฉันอยู่เท่านี้ก็หยุดได้แล้วล่ะ เขาว่าหิมะแถวบ้านฉันจะตกหนักๆได้นี่ต้องมีความกดอากาศสูงมาจากทางใต้ คือแถวๆเท็กซัสวิ่งขึ้นมา ถ้ามาจากทางเหนือๆคือแคนาดา ตกนิดเดียวก็หายไปแล้วค่ะ

แล้ววันหนึ่งกลางเดือนมกราคม ฝันก็เป็นจริงเสียทีค่ะ หิมะเริ่มตกตอนสายๆ แล้วที่ทำงานก็มีประกาศออกมาว่าจะปิดตั้งแต่เที่ยงนะ ขอเชิญกลับบ้านกันได้ตามอัธยาศัย ยังไงล่ะก็ขับรถระวังกันหน่อยแล้วกัน เผลอเข้าหน่อยอาจจะหมุนเป็นลูกข่างอยู่กลางถนนได้ คนขับรถไม่เก่งอย่างฉันต้องรอนิดนึงเพื่อให้มั่นใจว่าเขาเริ่มโรยเกลือและกวาดหิมะแล้วจึงค่อยกลับบ้าน

พอถึงบ้านหิมะก็เริ่มโปะบนต้นสนหลังบ้านหนาได้ที่ เพราะมีบางส่วนตกมาแล้วตั้งแต่วันวาน ครัวที่บ้านก็ดูแปลกตาไปอย่างที่เห็นในรูป

กินข้าวเสร็จ อุ่นตัวเต็มที่ฉันก็เอา little hotty ใส่กระเป๋าทั้งสองข้าง พันคอ ปิดหู ใส่เสื้อหนาวตัวยักษ์คว้ากล้องออกไปถ่ายรูปข้างนอก

- หน้าบ้าน -

ฉันชอบดูหิมะที่ตกค้างอยู่บนต้นไม้มากเป็นพิเศษ ฉันว่ามันสวยดี บางต้นก็ดูเหมือนว่าออกดอกเป็นน้ำแข็งใสโพลนไปทั้งต้น หน้าบ้านเพื่อนบ้านดูแปลกตาดีในบรรยากาศแบบนี้ แทนที่จะดูแล้วหนาวและเหงา หิมะตกใหม่ๆนี่เห็นแล้วครื้นเครงในอารมณ์เป็นพิเศษ อาจจะเป็นเพราะตอนนี้เพิ่งจะบ่ายโมง หิมะใหม่ๆยังดูขาวสวย ยิ่งทางเดินไม่มีรอยเท้าใครแบบนี้ ยิ่งทำให้รู้สึกเหมือนเป็นผู้บุกเบิกยังไงยังงั้นเลย เวลาก้าวเท้าลงไปในหิมะฟูๆ รองเท้าเก่าๆของฉันทำให้เท้าเย็นเป็นพิเศษ ตอนแรกๆก็ยังรู้สึกสนุกดี แต่พอนานเข้าเท้าที่เปียกและเย็นเจี๊ยบ ชาเพราะแช่อยู่ในน้ำแข็งนานๆนี่ทรมานไม่ใช่เล่น

- รอยแรก -

ใครต่อใครมักฝากรอยเอาไว้บนหิมะบางๆเมื่อแรกตกเสมอ วันนั้นอากาศไม่เย็นจัดนัก ทำให้หิมะที่ตกลงมาละลายเกือบจะในทันทีกลายเป็นน้ำผสมวุ้นผสมน้ำแข็ง ถ้าเดินไม่ระวังก็ลื่นได้ง่ายๆ แต่ฉันก็เห็นร่องรอยวุ่นวายมากมาย มีทั้งรอยรถกลับบ้าน รอยจูงน้องหมาไปเดินเล่น นึกๆแล้วฉันก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องพาน้องหมาไปเดินตอนหิมะตกด้วย น้องหมาจะหนาวหรือเปล่า เพราะก็เห็นเดินออกไปตัวเปล่าๆแบบนั้น แล้วถ้าเป็นหวัดนี่เสียงจามของน้องหมาจะเป็นแบบไหน ฉัน ไม่เคยเลี้ยงน้องหมาที่นี่เสียด้วย เลยสงสัยเสียเป็นการใหญ่ ถึงอย่างไรฉันว่ารอยเท้าน้องหมาบนหิมะนั้นน่ารักดี ติดจะน่ารักกว่ารอยเท้าเจ้าของเป็นอันมาก แต่ที่ฉันไม่ชอบที่สุดเห็นจะเป็นรอยเท้าน้องหมาที่ิสิ้นสุดอยู่สนามหน้าบ้านของฉัน พร้อมทั้งหลักฐานที่ฝากรักเอาไว้ให้ อย่าให้จับได้เชียวนะว่าเจ้าของน้องหมาบ้านไหนที่ชอบเห็นสนามหน้าบ้านฉันเป็นสุขาเวลาหิมะตก

- ตามพื้น-

วันหิมะตกเปลี่ยนโลกให้เป็นเฉดสีเทา มองพื้นถนนสีดำที่มีฝอยหิมะสีขาว มองลานหิมะสีขาวที่มีฝุ่นถนนสีดำ แบบนี้ถ้าทุกอย่างละลายในความหนาวได้ โลกคงจะเป็นสีเทาๆไปหมด แต่จริงๆไม่เป็นอย่างนั้น เพราะหลายชั่วโมงผ่านไปโลกก็กลายเป็นสีขาวไปหมด แล้วอีกหลายวันผ่านไปโลกก็กลับไปเป็นสีเดิมของมัน

ฉันว่าพื้นถนนสองสีก็ดูน่ารักดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเวลาจับเอารูปสองใบนี้มาวางคู่กัน

-ใบสน-

ฉันชอบสีเขียวของใบไม้มาแต่ไหนแต่ไร หิมะสีขาวบนสนใบสีเขียวเข้มเป็นคู่สีที่สวยมากๆในความรู้สึกของฉัน ใบสนแช่น้ำแข็งแบบนี้จึงดูดีหนักหนา โลกวันหิมะตกดูสวยและไม่เหงาจนเกินไปก็เพราะสนสวยๆที่เรียงรายอยู่รอบหมู่บ้านฉันนี่แหละ ถ้าเดินไปด้วยกันกับคนอื่นๆ คนที่เดินข้างหลังมักจะโดนแกล้งเพราะคนข้างหน้าแอบยึดกิ่งสนเล็กๆที่เรี่ยลงมาระดับสายตาไว้แล้วปล่อยให้กิ่งสะบัดเอาหิมะเย็นๆไปกระทบหน้าเข้าอย่างจังให้คนแกล้งได้หัวเราะสนุกไป

- ลวดลาย -

ฉันนึกอยู่หลายทีว่าทำไมหน้าหนาวต้นไม้ถึงไม่มีใบเหลือสักใบเดียว เหตุผลข้างๆคูๆของฉันมาถึงเมื่อวันหิมะตกนี่เอง หิมะที่ค้างตามกิ่งก้านเล็กใหญ่ลวดลายคดโค้ง หรือหิมะที่ค้างอยู่ตามยอดหญ้านานาพันธุ์ ดูแล้วสวยแปลกตาและประทับใจ หรืออาจจะเป็นเพราะฉันไม่ได้เห็นลวดลายแบบนี้บ่อยๆ เลยทำให้ลวดลายแบบนี้สวยได้ใจฉันไปมากมาย ฉันยังชอบหิมะที่ค้างอยู่บนปลายใบหญ้า ลองแอบไปเป่าดูด้วยว่าหิมะจะเบาปลิวตามลมไปอย่างปุยนุ่นหรือเปล่า และก็เปล่าจริงๆ เปล่าไปก็ยังติดแน่นอยู่ที่เดิมนั่นแหละ

ธรรมชาติคงสร้างสรรค์มาให้ดู มีแต่กิ่งไม้แห้งๆต้นหญ้าสีน้ำตาลมาเป็นเดือนๆ ก็ต้องมีอะไรสวยๆมาจรรโลงใจไว้บ้างไม่ให้เหี่ยวแห้งตามหญ้าไปเสียก่อน

- แถวบ้าน -

รถโรงเรียนมาส่งเด็กๆกลับบ้านท่ามกลางหิมะโปรยปราย ถ้ามองเห็นหน้าเด็กๆแล้วจะรู้ว่านี่เป็นอีกเวลาหนึ่งของความหรรษาเลย นอกจากจะได้กลับบ้านแล้ว เด็กๆยังหอบหิ้วกระดานพลาสติกแผ่นโตไปตามเนินสูงๆต่ำๆในหมู่บ้าน ลากกระดานพลาสติกขึ้นไปบนจุดสูงสุด นอนราบลงกับแผ่นกระดานแล้วลื่นไถลลงมาตามเนิน เสร็จแล้วก็ลากกระดานกลับขึ้นไปอีก เล่นกันได้เป็นสิบๆเที่ยวไม่มีเบื่อเลย อารมณ์นั้นราวกับเด็กๆเล่นน้ำฝนที่เมืองไทยไม่มีผิด

ฉันยังเคยแอบไปขอยืมกระดานแบบนี้ไปเล่นกับเขาด้วย เล่นได้แค่รอบเดียวก็ต้องยอมแพ้เพราะเก้ๆกังๆเหลือทน และทนสายตาแอบยิ้มของแม่ๆและเด็กๆแถวนั้นไม่ไหว

ฉันเดินเล่นไปรอบๆ โลกแถวบ้านที่คุ้นเคยกันอยู่ทุกวันก็แปลกตาไปจนแทบจำไม่ได้ ฉันชักหนาวขึ้นทุกทีๆ และหิมะสีขาวๆก็เริ่มมัวเป็นสีเทามากขึ้นเรื่อยๆ หิมะปลิวโดนแก้มฉันเสียจนแสบไปหมด little hotty ก็ไม่อุ่นอีกต่อไปแล้ว

ฉันเลยคิดว่าถึงเวลาน้ำชาร้อนๆหอมๆ และขนมเค้กอร่อยๆแล้วกระมัง ... กลับบ้านกันดีกว่าค่ะ

- ในครัว -

เอากล้องไปลุยหิมะตกหนักขนาดนี้ แบตเตอรี่อยู่ได้แค่หนึ่งในสี่ของที่ควรจะเป็นเท่านั้นเองค่ะ แต่พอกลับบ้านอุณหภูมิอุ่นขึ้นแบตก็กลับมาใช้ได้อีก

แค่สี่โมงเย็นฟ้าก็จวนมืดแล้ว รูปท้ายๆลานหิมะเลยไม่เป็นสีขาวแล้ว จริงๆจะปรับให้ขาวก็ได้ แต่โลกเป็นสีเทาก็ถ่ายให้เป็นสีเทาแล้วกันนะคะ

little hotty คือสารเคมีในซองพลาสติกเล็กๆ ก่อนใช้เขย่าให้เข้ากัน
แล้วใส่ไว้ในรองเท้าหรือกระเป๋าเสื้อ ทำให้อุ่นได้ค่ะ เห็นพวกที่เล่นสกีเค้าใช้กัน เลยเลียนแบบบ้าง

นานๆจะเขียนยาวๆเสียที
แถวหน้าหลับไปหรือยังคะ

@One Snow Day 01/17/2008