CHIANGMAI :: พิคกี้แก๊งค์ตะลุยอ่างขาง ตอนที่ 7 ขุนช้างเคี่ยนดูพญาเสือโคร่งและเด็กดอยใจดี ณ ดอยปุย
จากตอนที่แล้วพวกเราไปยัง พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ กันมาแล้วโปรแกรมต่อไปนั่นคือ ขุนช้างเคี่ยน ชื่อแปลกเนอะเค้าบอกว่าที่ชื่อนี้เพราะแต่ก่อนตรงนี้จะเป็นที่เลี้ยงช้างค๊า เอาล่ะจากพระตำหนักก็มาตามทางเล็กๆ เรียกว่าต้องเซียนพอตัวถึงจะมาได้ ทางแคบมากต้องบีบแตรกันเป็นระยะ ลำบากเหมือนกันนะเนี่ยกว่าจะได้มาดูพญาเสือโคร่งเนี่ยยยย
 ปีนี้นับว่าเป็นความโชคดีของพวกเราที่ดอกพญาเสือโคร่งบานช้า ซึ่งดอกพญาเสือโคร่งเนี่ยจะบานตอนหน้าหนาว เรียกว่าภูเขาลูกนี้เนี่ยจะกลายเป็นสีชมพูเลยล่ะ ปรากฏว่าปีนี้หนาวมั้งไม่หนาวมั้ง พญาเสือโคร่งคงงงอะเนอะ ว่าจะบานหรือไม่บานดีน่า เลยบานบ้างต้นบ้างต้นไม่บานซะงั้น หรือง่ายๆ บานเห็นหย่อมๆ ค๊า พอมาถึงขุนช้างเคี่ยนก็ต้องมาแวะทานกาแฟกันก่อน แต่ด้วยความหิวชาวแก๊งค์เลยขอโซ้ยอาหารญี่ปุ่น (มาม่า) กันก่อนค๊า พญาเสือโคร่งก็โคร่งเหอะตอนนี้หิว
ด้านหลังของร้านกาแฟกลางขุนช้างเคี่ยนมีบ้านพักด้วยล่ะ แต่ไม่มั่นใจว่าพักได้หรือเปล่าอ่ะ ที่แน่ๆ เห็นดอกพญาเสือโคร่งได้ใกล้มากอ่ะ แต่ก็มีไม่เยอะคนขับรถบอกว่าเดี๋ยวจะพาไปจอดตรงที่มีเยอะๆ นั่นก็คือถนนที่ขับผ่านมานั่นแหละ
มาตั้งไกลเพื่อจะมาดูสิ่งนี้ แต่พอเห็นแล้วกลับเฉยๆ แฮะ ด้วยความที่พวกเรามาตอนมันบานไม่หมดด้วยล่ะ ทำให้ไม่สวยเหมือนที่คิดไว้อ่ะ เอาล่ะไปดีกว่าพวกเราก็คำนวนกันว่าจะไปดอยปุยกันดีไหม ไปๆ มาๆ ก็สรุปว่าไปแล้วกันเพราะไหนๆ ก็มาแล้ว สำหรับดอยปุยเสียค่าเข้าคนละ 10 บาทค๊า
พอมีตั๋วแล้วก็เดินมาตามทางได้เลยค่ะ โดยระหว่างสองข้างทางก็มีของผลิตภัณฑ์ชาวเขาขายกันเต็มเลยล่ะ ทางขึ้นที่นี่คล้ายกับทางขึ้นไปพระธาตุอินแขวนที่พม่าเลยล่ะ เดินแบบนี้เลยอ่ะ สักพักพวกเราก็มาถึงพิพิธภัณฑ์หมู่บ้านชาวเขา ยังกะอีกเมืองหนึ่งเลยอ่ะพอออกจากประตูมาก็เจอสวนสวยๆ เนี่ยแหละ
มีดอกฝิ่นสัญลักษณ์ของชาวเขาที่นี่ด้วย ดอกมันสวยจังอ่ะ ไม่น่าเชื่อว่ามันจะเป็นยาเสพติดอ่ะ แล้วระหว่างที่พวกเราเดินถ่ายรูปอยู่นั้นก็มีคนเข้ามาถามว่าใส่ชุดชาวเขาไหม 20 บาท ก็มองหน้ากัน เอาวะมาแล้วไปเป็นเด็กดอยดูหน่อยเป็นไร ซะแว๊บแปลงกายมาแล้นนน
ไม่อยากจะบอกว่าเบื้องหลังที่สวยงามนี่ ชุดหนักมากขืนใส่อย่างนี้ทุกวันตายแน่ ไม่ใช่อะไรหรอกร้อนตายอ่ะ เพราะดูเหมือนจะเป็นชุดที่ใส่สำหรับหน้าหนาวรับรองว่าอุ่นเหอะ จากนั้นพวกเราก็เดินทางกลับโดยขากลับพวกเราแวะซื้อชาและหญ้าหวาน หัวหน้าทริปบอกว่าทานอร่อย พอได้ลองชิมอร่อยดีอ่ะจัดมาเลยพี่สองชุด ได้ของฝากเลยที่นี่ จากนั้นพวกเราก็ให้รถมาส่งที่ที่พักในตัวเมืองเก็บข้าวของแล้วก็ไปต่อยังสถานีขนส่งเมืองเชียงใหม่เดินทางกลับสู่กรุงเทพฯ อย่างปลอดภัยค๊า ..
ทริปนี้ต้องขอขอบคุณหัวหน้าทริปน้องนุ่นที่วางโปรแกรมและพาพวกเราเที่ยวอย่างสนุกสนาน ขอบคุณเพื่อนร่วมทริปหน้าใหม่ เพื่อนตี๋ น้องเอม นู๋โก๊ะ นักเดินทางหน้าใหม่ที่ใจง่ายเกิ๊น ชวนปุ๊บมาปั๊บแบบนี้สิเค้าถึงเรียกว่า "หัวใจนักเดินทาง" ไปไหนไปกันเที่ยวมันตลอดเวลา และขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามอ่านจนจบนะคะ ..
| Create Date : 22 พฤษภาคม 2556 |
| Last Update : 11 ธันวาคม 2556 0:26:17 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 4795 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
ไม่รู้ทางดีรึยังคะ ถ้าเอาเก๋งขึ้นจะลำบากมั๊ย
หรือต้องเป็นโฟร์วีลคะ
เคยไปแม่ตะมานค่ะ แต่ไปไม่ถึงขุนช่างเคี่ยนเลย