CHIANGMAI :: ลุยเดี่ยวเที่ยวเชียงใหม่ ตอนที่ ๒ แอ๋วสวนสัตว์เจียงใหม่สไตล์เด็กโข่ง
หลังจากตอนที่แล้ว Sixty House จากที่พักก็เดินออกมาหน้าถนนเส้นหลัก ตรงนี้เค้าเรียกว่า ถนนท่าแพ ซอย 4 ล่ะ มองซ้ายมองขวาแล้วตรูจะไปสวนสัตว์เชียงใหม่ยังไงฟ่ะ ยืนดูอยู่สักพักก็พบว่า ที่นี่มีรถแดงวิ่งตลอดเลยอ่ะ ว่าแต่ทำไมมันวิ่งถี่จังฟ่ะ ก็เลยโทรไปถามศิษย์น้อง มันก็บอกว่าเค้าวิ่งรับจ้างไม่ได้วิ่งเป็นเส้น โบกเอาได้เลยพี่ ไปสวนสัตว์ก็น่าจะซักร้อยหนึ่งอ่ะพี่
สิ้นเสียงน้องก็โบกเลยตรู "ไปสวนสัตว์เชียงใหม่ป่ะพี่" คันแรกส่ายหัว คันที่สองส่ายหัว จนมาคันที่สาม "ห้าสิบบาทน้า แต่ขอไปส่งอีกที่หนึ่งก่อน" โอเคกระโดดขึ้นรถเลยเหอะ แล้วก็ถามคนที่อยู่บนรถว่าสวนสัตว์เนี่ยไกลไหมคะ เค้าบอกว่า "ไม่ไกลหรอก แต่ที่นี่น่ะมันเป็นวันเวย์เลยดูไกลนะ" ว่าอยู่ดูจากแผนที่มันก็ขับมาตรงๆ นะเนี่ย แต่ไมวกไปวนมาฟ่ะ ดีนะตรูไม่เช่ามอไซค์มีหวังหลงระเนระนาดแน่ตรู แล้วไม่นานนักก็มาถึงสวนสัตว์เชียงใหม่แล้วล่ะ
เราก็เดินเข้าไปที่ขายตั๋วเลย แล้วก็ยืนกระดาษที่พิมพ์ออกมา เพราะเราซื้อตั๋วเที่ยวสวนสัตว์เชียงใหม่มาจากเว็บล่ะ โชคดีที่ได้โค้ดส่วนลดมาอ่ะ งานนี้เลยเที่ยวฟรีเลยเหอะ ก็ยื่นตั๋วให้เจ้าหน้าที่เค้าก็ให้ตั๋วอะควอเลี่ยมมา 2 ใบ ซึ่งราคาปกติ ผู้ใหญ่ 290 บาท เด็ก 190 บาท ราคานี้รวมค่าเข้าสวนสัตว์ และค่าเข้าชมอะควอเลี่ยม และค่ารถจากหน้าประตูไปอะควอเลี่ยมล่ะ
จากแผนที่ที่นี่กว้างเหมือนกันนะเนี่ย จริงๆ แล้ว จขบ. เคยมาที่นี่เมื่อสมัยมีแพนกวินใหม่ๆ อ่ะ นานแล้วนะไม่ได้กลับมาเที่ยวที่นี่อีกเลย เปลี่ยนไปเยอะเชียวล่ะ
จากจุดสตาร์ทเราก็เดินใหญ่เลย ดูนั่นดูนี่ได้สามอย่างชักเริ่มงงเว้ย เปล่าหรอกเรื่องของเรื่องเริ่มเหนื่อยง่ะ เดินไปทางไหนล่ะเนี่ย ทำไมไม่มีคนเดินเลยฟ่ะ ไม่ใช่ล่ะเซ็นส์มันบอกเลยเดินย้อนกลับไปจุดเริ่มต้น บางอ้อมาเลยตรู เค้านั่งรถเที่ยวกันนี่เอง ถึงว่าดิไมไม่มีใครเดินเลยฟ่ะ ง่าวตลอดเลยตรู เฮ้อ
จากนั้นก็นั่งรถเริ่มจากจุดแรกที่แวะเป็นจุดที่เลี้ยงช้าง โดยรถจะแวะให้เราได้ป้อนอาหารช้างอย่างใกล้ชิดเลยล่ะ จากนั้นจึงไปต่อยังจุดที่ 2 เป็นจุดไฮไลท์ของสวนสัตว์เชียงใหม่เลยล่ะ
นั่นก็คือน้องหมาแพนดี้ หรือ หมีแพนด้านั่นเอง เราก็เคยเห็นแต่ในทีวีวันนี้ได้มาดูหลินปิงตัวเป็นๆ เสียที โดยห้องแรกเป็นห้องของช่วงๆ พ่อหลินปิง ห้องที่สองเป็นหลินปิง และห้องที่สามเป็นหลินฮุย นี่ถ้าไม่เขียนชื่อไว้เนี่ยแยกไม่ออกเลยอ่ะว่าตัวไหนเป็นตัวไหน
ป้าด.. มันตัวเท่าๆ กันหมดเหอะ ว่าแต่ไมหลินปิงมันโตเร็วนักฟ่ะ ระหว่างที่ จขบ. ยืนถ่ายรูปอยู่นั้นก็มีเสียงผู้เข้าชมเป็นระยะว่า "โหอยู่สบายกว่าเราอีก" น่านซะงั้น หลังจากที่ จขบ. เดินอ่านข้อมูลของหมีแพนด้าเลยได้ทราบว่า หมีแพนด้าเป็นยารักษาโรคได้ งงอ่ะดิ
เค้าบอกว่างี้ "ในสมัยราชวงค์หมิง Li Zhizhen หมอยาชื่อดังได้บันทึกไว้ว่า เตียงที่ทำด้วยขนแพนด้าสามารถป้องกันความเปียกชื้นและความหนาวเย็นได้ รวมไปถึงโรคระบาดร้ายแรงได้ด้วย เพราะน้ำมันในขนแพนด้าจะแทรกซึมลงไปในผิวหนังเพื่อรักษาต้นตอของโรค นอกจากนี้ยังเชื่อว่าการดื่มฉี่ของหมีแพนด้า จะช่วยขจัดสารพิษและสิ่งสกปรกต่างๆ ในตัวคนป่วย รวมทั้งเหล็กต่างๆ ที่ถูกกลืนลงไปในท้องโดยบังเอิญด้วย
ในสมัยราชวงค์ฮั่นตะวันตก แพนด้าถือว่าเป็นสัตว์ที่มีค่าและหายากที่สุด 1 ใน 40 ชนิดของแผ่นดินจีน และด้วยความที่มันกินแต่ไผ่และไม่ทำร้ายสัตว์อื่น หมีแพนด้าจึงกลายมาเป็นสัตว์ที่รักความเป็นธรรม รักสงบและเป็นมิตร จากเดิมที่มีการครอบครองเฉพาะราชวงศ์เท่านั้น ก็เกิดธรรมเนียมที่จักรพรรดิ์จีนมอบหนังแพนด้าให้แก่ขุนนางและทหารผู้ประกอบคุณงามความดีให้แก่ชาติบ้านเมืองเพื่อเป็นรางวัล" หมีแพนด้าจึงเป็นสัตว์ล้ำค่าของประเทศจีนเค้าล่ะ
แต่มันก็น่ารักดีเนอะได้ใจคนไทยไปทั้งประเทศเหอะ ถึงขนาดจับพี่ช้างแปลงร่างเป็นหมีก็มีมาแล้วอ่ะ จากนั้นก็นั่งรถเพื่อไปยังโซนไฮไลท์อีกอันของสวนสัตว์เชียงใหม่
นั่นคือ "Aquarium" นั่นเอง ค่าเข้าชมสำหรับผู้ใหญ่ก็ 250 บาท เด็ก 180 บาท แพงเหมือนกันเนอะ รถจอดปุ๊บนี่นะครับอะควอเลี่ยม บอกราคาตั๋วเสร็จสรรพ เงียบกริบไม่มีใครบนรถมีทีท่าว่าจะลงเลยสักคน มี จขบ. ลงอยู่คนเดียวซะงั้น
พอเดินเข้าไปด้านในเหมือนโลกใต้น้ำเป็นของเรา เงียบกริบ ดีนะที่มีนั่งเรียนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา ไม่งั้นวังเวงเลยตรู ที่นี่เค้าทำเหมือนสิงค์โปร์เลยอ่ะ มีทางเลื่อนด้วย แต่ต่างกันที่มันไม่เลื่อนเพราะไม่มีคนนั่นเอง แต่อุโมงค์ที่นี่ถือว่าใหญ่เลยนะ แต่ว่าปลามันน้อยเกิ๊น เอ๊ะหรือว่าแท็งค์มันใหญ่เกินไปฟ่ะ อันนี้ไม่แน่ใจแฮะ แต่ก็ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ กลับชอบที่พารากอนมากกว่าอ่ะ เอาล่ะไปจุดต่อไปกันดีกว่า เงียบเกิ๊น
ไม่อยากจะบอกนั่งมาสองจุดไม่ได้เสียตังค์สักบาทอ่ะ เพิ่งมาซื้อตั๋วนี่แหละ เหอๆ แถวบ้านเรียกเนียน แต่ก็เอานะอุดหนุนเค้าหน่อย ตั๋วสำหรับขึ้นรถและโมโนเรลก็ราคา 70 บาทล่ะ จุดต่อไปเป็นหมีโคอะล่าตอนแรกว่าจะไม่ลงมาดูแล้วเชียว แต่ก็นะมาแล้วดูเสียหน่อย งกอ่ะเรื่องของเรื่อง อิอิ
หมีโคอะล่ามันชอบเกาะอยู่บนต้นยูคาลิปตัสมีความสามารถพิเศษในการแยกต้นยูคาลิปตัสมีพิษกับไม่มีพิษได้ด้วย ขนของมันเป็นเหมือนเสื้อกันฝน ตัวจะไม่เปียกขนบนแผ่นหลังจะช่วยให้มันนั่งบนกิ่งไม้ได้อย่างสบายมาก และขนบริเวณก้นมันมักจะเปลี่ยนสีไปตามสภาพแวดล้อมเพื่อการพรางตัว ดูไปดูมาอยากได้เจ้านี้ไปเลี้ยงที่บ้านอ่ะ มันนอนหลับน่ารักดีอ่ะ
ตอนนี้ก็บ่ายสองสิบห้านาทีล่ะ เพิ่งเห็นป้ายว่าการแสดงแมวน้ำเริ่มเวลาบ่ายสอง ว้า.. เสียดายไปไม่ทันแล้วอ่ะ ก็เลยไปดูนกแพนกวินแทนจำได้ว่าเคยมาดูนานแล้วล่ะ ตอนนั้นมีหลายตัวเชียวล่ะ ตามไปดูความเปลี่ยนแปลงของมันกันเลยดีกว่า
เราว่ามันเหลือน้อยลงนะ แต่ดูเหมือนที่เหลือจะปรับตัวอยู่กับสภาพเมืองไทยได้แล้วอ่ะ กลายเป็นกเขตร้อนไปแระ จำได้มามาดูคราวก่อนสงสารมันจัง คือต้องเข้าใจว่าสภาพอากาศบ้านเราไม่เหมาะกับมันเอาเสียเลย แล้วให้มาอยู่ในห้องแอร์ซึ่งมันไม่ใช่ธรรมชาติอ่ะนะ ที่นี่เค้ามีการแสดงให้อาหารนกแพนกวินด้วย มีให้สองรอบค่ะ 11.00 น. และ 15.00 น.
ไม่รอดีกว่าไปต่อแระ การแสดงต่อไปจะเป็นการแสดงความสามารถสัตว์ซึ่งจะแสดงด้วยกันสองรอบ วันธรรมดา 11.30 น. และ 15.00 น. วันเสาร์อาทิตย์ 11.30 น. และ 14.30 น. ว่าแต่ยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเลยอ่ะ หิวแระ ไปหาอะไรกินก่อนดีฝ่า มองซ้ายมองขวาก็มีแต่ข้าวไข่เจียวเนี่ยแหละ เริ่ดสุด ทานเสร็จก็บ่ายสามโมงพอดี การแสดงของสัตว์ก็เริ่มขึ้น เด็กงี้เต็มเลย เหมือนตรูเป็นเด็กโข่งเลย
การแสดงก็เริ่มจากหมีขอ เหยี่ยว นกแก้ว หมู เป็นต้น ซึ่งแต่ละชุดก็เรียกเสียงปรบมือจากน้องๆ นักเรียนและเด็กโข่งอย่างเรา พอจบการแสดงเค้าก็ให้ไปถ่ายรูปกับนก กะว่าจะไปถ่ายเสียหน่อย ป้าด.. เด็กวิ่งกันไปบานเลย ไม่เอาดีกว่า ความที่เด็กๆ มากันเยอะจัดเค้าเลยให้ถ่ายเป็นภาพหมู่แทน
จากนั้นก็นั่งรถมายังจุดเริ่มต้น ตอนนี้ก็สี่โมงเย็นแระ ทำอะไรดีอ่ะ นั่งโมโนเรลเล่นล่ะกัน รอบสุดท้ายพอดี ชมวิวบนสวนสัตว์กันดีกว่า
รอบหนึ่งก็หลายนาทีเลยนะเนี่ย เรานั่งตู้เดียวกับแม่ลูกคู่หนึ่ง เค้าพาแม่มาเที่ยวสวนสัตว์ล่ะ น่ารักดีอ่ะ คือไม่ค่อยเห็นวัยรุ่นพาแม่เที่ยวอ่ะนะ จากนั้นก็ได้เวลาอำลาสวนสัตว์เชียงใหม่กันแล้วล่ะ สำหรับที่นี่ใช้เวลาเกือบหนึ่งวันเต็มๆ เลย
ก็เดินเพลินๆ ย้อนวัยกลายเป็นเด็กโข่งอีกครั้ง สนุกดีเหมือนกัน แล้วก็ได้เวลากลับที่พัก ว่าแต่กลับไงฟ่ะ เราก็เดินออกมาหน้าสวนสัตว์ทางด้านซ้ายพอเลยสะพานไปจะเห็นคิวรถเข้าเมือง รอแป๊บหนึ่งก็มีรถแดงมา คราวนี้ขากลับเค้าคิด 30 บาทล่ะ พอดีมีฝรั่งขึ้นมาเต็มคนขับเลยให้เราไปนั่งข้างหน้าก็เลยคุยกะลุงแก แกบอกว่าตอนนี้เชียงใหม่กะลังรถติดเลยล่ะ มีเป็นชั่วโมงเลยนะกว่าจะไปถึงท่าแพ และก็ติดจริงๆ อย่างที่ลุงแกบอก น้องๆ กรุงเทพฯ เลยเหอะ
ระหว่างที่นั่งคุยกะลุงแกไป แกบอกว่า "ดีนะหนูเรียนจบก็มาเที่ยวพักผ่อนอ่ะ" ป้าด.. อยากกดไลท์ลุงอย่างแรง หนูจบมากว่าสิบปีแล้วลุงคิดว่าหนูเพิ่งจบ แหม .. แทบให้ห้าสิบบาทเลยเหอะ อิอิ
จขบ. มาถึงท่าแพซอย 4 ตอนหกโมงเย็นพอดี รีบเก็บข้าวของเตรียมไปนอนม่อนแจ่ม พอดีนัดน้องไว้ที่เซ็นทรัลแอร์พอรต์กะว่าคืนนี้จะไปนอนม่อนแจ่มกัน เอาล่ะไว้ติดตามต่อตอนหน้านะคะ ว่าเส้นทางสู่ม่อนแจ่มของ จขบ. จะมีเรื่องอะไรให้ตื่นเต้นกันอีกค่ะ
Photo and Story By
Patthanid C.
www.patthanid.bloggang.com
Facebook : Patthanid FC
| Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2555 |
| Last Update : 6 ธันวาคม 2556 0:31:18 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 2595 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
