CHIANGRAI :: แอ่วเหนือเมื่อหนาว :: ตอนที่ 7 ภูชี้ฟ้ามาอีกจนได้
จากตอนที่แล้ว .. พาไปเที่ยว "สบายดีรีสอร์ท" มาตอนนี้เช้าวันใหม่ ก๊อก ก๊อก โอ้ยใครมาเคาะอะไรตอนตีสี่ฟ่ะ เอ๊ะหรือว่าได้เวลาไปกันแล้ว แต่อิชั้นนัดรถไว้ตีห้านี่หว่า จะมาไมเช้าขนาดนี้ฟ่ะ เพื่อนตี๋เลยจัดการเจรจาพี่ครับมารับตอนตีห้า .. นอนต่อดีกว่าเรา
ตีห้าตามเวลานัดพวกเราลุกขึ้นเตรียมตัวกันเรียบร้อย น้องไกด์ก็มายืนรอพร้อมปรากฏว่ารถไม่มา เอาไงดีวะเดินไปเรียกข้างล่างแระกัน เดินไปได้ 100 เมตรมั้งรถขึ้นมาซะงั้น เดินย้อนกลับมาขึ้นรถอีก ออกกำลังแต่เช้าเลยวุ้ย พอถึงที่หมายก็ได้เวลาเดินไปภูชี้ฟ้ากันแล้ว
เราว่าเรามาเช้าแล้วนะยังมีเช้ากว่า และเช้ากว่ามาก มากันเต็มเลยพื้นที่ทำเลดีๆ ถูกจับจองกันหมดแล้ว ก็หาได้แคร์ไหมอิช้านมาเที่ยวชิวๆ เหอะรอบนี้ แค่ไหนก็แค่นั้นเลยเดินไปแวะไปเรื่อยๆ จนน้องไกด์ต้องบอกให้รีบหน่อยเพราะเดี๋ยวพระอาทิตย์จะขึ้น
พวกป้าๆ ก็ไม่ได้ฟังน้องไกด์ไม่ เดินเรื่อยเปื่อยถ่ายรูปกันไปเรื่อยๆ จนน้องต้องขึ้นไปรอก่อนอ่ะ
จะว่าไปนี่ จขบ.อุตส่าห์มาเที่ยวก่อนเทศกาลแล้วนะเนี่ย คนยังบานเป็นดอกเห็ดเลยอ่ะ นี่ถ้าหน้าเทศกาลจะขนาดไหน อากาศตอนที่ไปก็เย็นสบายเพราะเป็นช่วงต้นหนาว
ความพยายามของนักท่องเที่ยวก็พยายามหามุมที่สวยที่สุด กระจายกันไปตามเขาซอกเล็กซอกน้อย หาโลเกชั่นสำหรับถ่ายรูป เอาจริงๆ ถ่ายตอนเช้ายังไงก็หน้ามืดอยู่ดีอ่ะ
แล้วก็ได้เวลาพระอาทิตย์ขึ้น หมอกก็ยังคงหนาเหมือนเดิม ผู้คนก็ไม่มีทีท่าว่าจะถอยกันเลยทีเดียว ปักหลักถ่ายรูปกันเหนียวแน่น ป้ายภูชี้ฟ้าเนี่ยแทบจะไม่ว่างกันเลยทีเดียว
ตรงนี้เป็นจุดปักป้ายเขตอันตราย จขบ. มองดูแล้วไม่อันตรายถ้าไม่ไปเกินจุดที่คนเค้ายืนถ่ายรูปกัน เอาวะมาแล้วขอล้ำเส้นนิดหนึ่ง ไม่แนะนำให้ยืนบนก้อนหินนะ จขบ.ว่ามันอันตรายไปและมีความเสี่ยงสูงในการพลัดตก ก็ไม่ต้องถามนะความสูงระดับนี้จะหาเจอไหม ยากพูดเลย
กว่าอิชั้นจะได้เนี่ยค่อยคลานไปเลยจ้า เห็นอิชั้นอึดทึกปานนี้ก็กลัวความสูงเอาเรื่องเหมือนกัน ดูไปดูมา หมวกตรูยังกะเทวดาเลยอ่ะ เทรนหน้าหนาวปีนี้ต้องหมวกงี้
เอาล่ะยืนรอตั้งนานกว่าจะได้ถ่ายหลักเขตอันนี้ คนจะเยอะไปไหนไม่ลงไปกินข้าวต้งข้าวต้มโอวันตินกันบ้างเรอะ ประชากรล้นหลามมากรอบนี้ หลายปีก่อน จขบ.เคยมาเก้าโมงครึ่งเนี่ยลงหมดเขาแล้วเหอะ
แต่สำหรับภูชี้ฟ้าวันนี้กับเมื่อก่อนไม่เปลี่ยนไปเลย อยากให้มันอยู่แบบนี้แหละดีแล้ว ธรรมชาติจะได้คงความเป็นธรรมชาติ ขยะก็ไม่มีดีนะ
น้องเสื้อเขียวเนี่ยเป็นไกด์ให้ จขบ. ขาข้างหนึ่งเค้าไม่ปกติ แต่น้องเดินได้เร็วมาก นับถือน้องจริงๆ เลย เด็กที่นี่ถูกเลี้ยงมาให้รู้จักทำมาหากินตั้งแต่เล็กๆ เชื่อเลยว่าโตไปพวกเขาเหล่านี้สบายเลยล่ะ การเลี้ยงลูกเนี่ย จขบ.ว่าให้เค้ารู้จักความลำบากไว้เยอะๆ เค้าจะได้รู้ว่าชีวิตมันไม่ง่าย
อย่างน้องแว่นเด็กดอยคนนี้ เพื่อนๆ เค้าก็มาเป็นกลุ่มถ่ายรูปไหมคะ พูดเป็น Format เดียวกันเลย แต่น้องคนนี้มาอีกแนวคือเค้ามีกล่องตั้งสมทบทุนการศึกษา แล้วเค้าก็ยืนร้องเพลงให้ฟัง ตอนที่ จขบ.เดินเข้าไป เค้าถามว่า "พี่ๆ เห็นดั้งผมม๊ะ" จขบ.ล่ะชอบจริงๆ เด็กแนวกวนๆ แบบนี้อ่ะ
แล้วก็ยืนคุยกับเค้าสักพัก เค้าก็ร้องเพลงหลายเพลงชิวมากอ่ะ คือเข้าใจอารมณ์การนำเสนอป่ะ เจ้าเด็กคนนี้เค้ามีการนำเสนอที่แตกต่างจากคนอื่น ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้เงินเต็มกล่องเลยเหอะ ฉลาดดีอ่ะ แล้ว he ไม่ต้องไปเดินตามนักท่องเที่ยวให้เหนื่อยเหมือนคนอื่นเลยนะ นั่งอยู่กับที่จ้า รอคนมาหยอดกล่อง เออเว้ยฉลาดอ่ะ
เอาล่ะได้เวลาไปกินโอวันตินกะเค้าบ้างไรบ้างแระ ตอนนี้ก็สิบโมงแล้วล่ะ ได้เวลากลับที่พักแล้วเดินทางต่อกันแล้วค่ะ ติดตามต่อตอนหน้านะจ๊ะ ค่ารถขึ้นมาที่นี่ก็คนละ 50 บาท ค่าติ๊บน้องไกด์ให้คนละ 100 บาท เป็นทุนการศึกษาเด็กๆ เนอะ
| Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2558 |
| Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2558 1:05:08 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1623 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
ขอเเอดเป็นเพื่อนนะคะ จะได้เข้ามาเที่ยวด้วยคน ดูภาพเเล้วเหมือนได้ไปด้วยค่ะ