ผมตั้งใจว่าจะไปลอยกระทงที่จังหวัดสุโขทัยครับ...ความจริงผมไปบ่อยถึงแม้ไม่มีเทศกาลก็เถอะ...ก็ผมเป็นเขยสุโขทัย...ปีๆก็ต้องมีน้ำจิตน้ำใจไปเยี่ยมพ่อตาแม่ยายบ้างนะสิครับ แต่....เอารถไปซ่อมเสร็จไม่ทันตามกำหนดก็เลยหมดท่า...ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ เลยไปลอยกระทงที่ท่าน้ำมหาชัย...อืมม...ไม่ธรรมดาเลยละครับประชาชนคนมากหลากหลาย ไทย จีน ผรั่ง เขมร มอญ พม่า มาช่วยกันสืบสานประเพณี ไทยกันแต่งองค์ทรงเครื่องกันมาสวยๆทั้งนั้น ผมติดตามชมด้วยความสนใจ....แต่ที่แหล่มสุดๆก็คือ กะเทย...จึงเป็นที่มาของหัวเรื่องเลยครับศศิธรส่องสว่างกลางนภาในอุราหนาวสั่นจนหวั่นไหวเพื่อคนดีพี่เดินทางมาห่างไกลนัดว่าไปลอยกระทงลงคู่เคียงมารอก่อนค่อนราตรีมิเห็นเจ้าหรือนงเยาว์มิอยากพบจึงหลบเลี่ยงวาสนาน้อยนักรักลำเอียงไร้คู่เคียงมาร่วมปล่อยลอยกระทงแม้แสงจันทร์ส่องสว่างราวทิวาแต่ใจข้ามืดมอดมิปลอดโปร่งหรือความทุกข์เหงาเศร้าเข้าอยู่โยงลอยกระทงหลงคอยอย่างน้อยใจกลุ่มใกล้ใกล้เขาสุขสนุกนักเหมือนคนรักร่วมคู่ดูยังใหม่เขาหยอกหญิงวิ่งไล่ไม่อายใครจนแกนในส้นรองเท้าเจ้าหักลงอ้าว! เฮ้ยฮุ้ย!วุ้ยว้าย! โธ่ไอ้บ้ามึงทำไมไล่คว้ากูส่งส่งฉันได้ยินคำเธอเอ้อเหองงฉันมาลอยกระทงดงกะเทยครับผม...น่าจะเป็นควันหลงลอยกระทงนะครับนี่...หลังจากที่ไป งมบล็อค หลายวันมีโอกาสไปไหนๆ...ก็ลอยกระทงเมื่อคืนนี่แหละ...อืม..เจอสาวสวยจริงๆ สวยกว่าผู้หญิงซะอีก อยากจะถ่ายภาพมาฝากชาวบล็อคแก้งค์ซักภาพแต่ก็....หวาดๆครับ...ความสุขยังตลบอบอวลอยู่ไม่จางหาย...ผมก็ขอให้เพื่อนรักชาวบล็อคแก้งค์ทุกท่าน...มีความสุขมากๆ และนานๆ สุขไปทุกฤดูนั่นและครับ....สวัสดีครับ
แวะมาทักทายกันวันอังคารจ้าคุณพันวัตต์
แวะมาทักทายกันวันพุธจ้านานๆ ทักกันทีไม่เป็นไรหรอกคุณพันวัตต์
เหมือนพะยูนเกยหาดหรา
โน่นนั่นนี้ ...อุ๊ยอุจาดตา
คุณวัฒน์ไปมาได้ยังไง
แม่หนูยิมไม่ได้ไปไกลเลย
ไปใกล้ๆ บ้านฝนก็ตกปรอยๆ
นั่งดูทีวีที่บ้านก็ฉ่ำใจเห็นแทบจะทุกจังหวัด เหมือนได้ไปเอง อิอิ