พี่ก๋าว่ามันเหมือนเนื้อเพลงรักเลยครับน้องนาห์
จริงๆนะ

อ่านไป
มันเหมือนมีทำนองเลยนะ
ไม่เชื่อลองฮึมฮัมดูสิครับ

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาอ่านบทกลอนไพเราะครับ คุณมัยดีนาห์แต่งกลอนได้เก่งมาก ๆ ครับ ภาพประกอบที่เป็นดอกไม้ก็สวยดีครับ

อิอิ

ฝันดีครับน้องนาห์

พี่ก๋าจะได้ร้องเพลงหรือนั่น
ทุกวันนี้ไม่ได้จับกีตาร์เลยครับ 5555

คุณนา...


คิดถึงนะคะ ทำไมกลอนเศร้าจังคะเพื่อน
หรือเป็นไปตามอารมณ์ที่อ่อนไหว
ห่วงเช่นเดิมนะคะ ไม่เคยแปรเปลี่ยน

เอากำลังใจ - กำไรจัง มาฝาก
ขอรับ อิอิ

สวัสดีจ้ะหลานมัยดีนาห์


ช่วงนี้อาโดมเพิ่งทำต้นฉบับเสร็จเรียบร้อย
ส่งสำนักพิมพ์ไปเรียบร้อยแล้ว

อีกไม่นานก็คงรู้ผล

แล้วหลานทำต้นฉบับเสนอสำนักพิมพ์บ้างหรือเปล่า ?

ไม่เป็นไรนะคะหนูนา แม่โรสมาโอ๋ แล้วนะคะ


และดอกไม้จากสวน นายกุหลาบ
แม่โรส มอบให้ด้วยความยินดีค่ะ
มีดอกกุหลาบ วันแห่งชนะ ด้วยค่ะ

มีความสุขมากๆค่ะ ลูกสาว

เศร้าจัง......

ทำไมรักๆ หน่ายๆ เจ็บๆ อ่ะ..

บางทีการสมหวังในรักก็น่าเบื่อเหมือนกันนะ
เพราะไม่เคยลิ้มรสความเจ็บปวดเลย..
แต่การที่เราเจ็บปวดจากความรักทำให้เรามองเห็นอะไรมากขึ้น...


ฮิฮิ..เมื่อก่อนอกหักตลอดเลยอ่ะ...เลยไม่อยากมีแฟน
ตั้งใจเรียนอย่างเดียว..อยู่ๆเค้าก็มาเอง
เมื่อรักเข้ามาทักทายเราก็อยากลิ้มรสมันอีก
แต่ก็ไม่วายต้องเจ็บปวดกันต่อเรื่อยๆ


หรือความรักจะมีแต่เจ็บปวดเนอะ..
ต่อมา..ความเจ็บปวดเหล่านั้นสร้างความแข็งแกร่งขึ้นหรือเปล่า

ตอบได้ว่าเปล่าเลย...ความเข้าใจในรักนั้นซิ ทำให้เรารู้คำตอบ
ของการผิดหวังในรักครับ...

ดี.แว๊บบบบมาส่งความคิดถึงน๊า

เจ็บแค่ไหน..ครานี้ได้รู้สึก
จากข้างในส่วนลึกแทบสลาย
เมื่อเธอทิ้งฉันไว้เพียงเดียวดาย
และห่างหายจากไปไม่ใยดี
************************************
ดีค่า

ไม่เจอกันนาน สบายดีหรือเปล่าคะ
เดือนไม่ค่อยว่างค่า
ช่วงนี้เป็นอาสาสมัครทำนู่นทำนี่ไปทั่วเลย
แต่หนุกดีค่ะ ไว้ว่างๆจะเข้ามาทักมาทายใหม่นะคะ
แอบต่อกลอนพี่ไว้ด้วย...
นาน...นนนนน นาน จะมาลับฝีมือ(ที่มีหรือเปล่าไม่รู้)สักที

สวัสดีครับน้องนาห์


ทานข้าวรึยังครับ
พี่ก๋ากินเรียบร้อยแล้วครับ
ง่วงทันทีเลย 5555
แพ้ข้าวเหนียวซะด้วย

น้องนาห์ วันนี้หยุดอยู่บ้านรึเปล่าคะ
ไปเที่ยวไหนบ้างหรือว่าเที่ยวบล็อก?
ฝนเว้นมาสองวัน วันนี้ทำท่าจะตกอีกแล้วค่ะ

อยากทราบว่าดอกไม้ดอกแรกสีขาว
ชื่อดอกอะไรคะ
ดูบอบบาง อ่อนโยนดีจังคะ

มอสโควเค้ามีอะไรเหรอน้องนาห์
พี่ก๋าเห็นทีมสีเสื้อน้ำเงินเดินขึ้นไปรับแชมป์อ่ะ 555555

ฮึ่มๆๆๆๆๆๆ

ฝันดีนะน้องนาห์

กรอดๆๆๆๆๆ


5555555

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำอวยพรค่ะ

ตอนนี้กำลังหายใจเข้าลึกๆอยู่อ่ะ...หัวใจเต้นแรงเกินไปแล้ว.....

ขอให้วันนี้เป็นวันสดใสของเราทั้งสองคนนะคะ

"ไม่มีเธอจึงรู้ว่ารักมากเพียงไร"

ไม่มีเธอ...จึงรู้ โลกเปล่าว่าง
ไม่มีเธอ...แล้วอ้างว้าง สร้างความเหงา
ไม่มีเธอ...เหมือนหัวใจ ฉันไร้เงา
ไม่มีเธอ...ดังขุนเขา ร้าวทลาย

ฉันจึง...เฝ้า เล่าบอกความ ตามอักษร
ฉันจึง...วอน กลอนก่น บ่นความหมาย
ฉันจึง...ขอ รอฟังข่าว จากดาวพราย
ฉันจึง...ร่าย ถ่ายทอฝัน สู่จันทรา

รู้...ไหมดาว ฉันเหงามาก อยากบอกเขา
รู้...หรือเปล่า เจ้าจันทร์ส่อง โปรดมองหา
รู้...หรือไม่ ใครคนหนึ่ง ซึ่งไกลตา
รู้...แล้วจง ส่งข่าวว่า อย่าลืมกัน

ว่ารัก...นัก สักกี่ปี มิเสื่อมหาย
ว่ารัก...เธอ อย่างมากมาย หมายคืนขวัญ
ว่ารัก...นะ จะกลับคืน ยืนข้างกัน
ว่ารัก...ฉัน มั่นเพียงเขา จงเฝ้ารอ

มากเพียงไร... ให้ฟ้าบอก ตอกย้ำเขา
มากเพียงไร... ให้จันทร์เจ้า เล่าความต่อ
มากเพียงไร... ให้ลมร่า พัดพารอ
มากเพียงไร... ให้จดจ่อ รอฉันมา

ไม่มีเธอ... จึงเพ้อครวญ หวนคิดได้
ฉันจึงรู้... อยู่เพื่อใคร ในวันหน้า
ว่ารักมาก... หากเธอมั่น ดังสัญญา
เพียงไร...นั้น ฉันรู้ว่า... "หมดหัวใจ" ...

ปตารมินทร์ / เขียนคำ

ปาต้าเขียนไว้ในนี้ค่ะคุณนาห์ https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=patasogo&month=29-08-2007&group=1&gblog=26
ปาต้าว่าความรู้สึกมันคล้ายๆกัน น่ะค่ะ แหะ แหะ

ชื่อบ้านแสนรัก ย่ะ..ยัยนาร์ ล้อเลียนคนผิดบาปน่ะ 555ไปดูรูปภาคสองจิ

วันศุกร์สุขหรรษา

มีความสุขกับการทำงานอีกวันแล้วหยุดอีก3วัน

ไปแอ่วไหนเจ้า..เอารูปงามๆมาฝากเน้อ

ฉันรักเธอแค่ไหน
เจ้าหัวใจ...ไม่เคยรู้
ไม่สน...ยามเธออยู่
ไม่เคยดูแลคนดี
............................
คอยพร่ำ...เอาแต่ใจ
คอยหลีกไกล...อย่างเต็มที่
เพิกเฉย...ต่อความดี
ที่เธอมีให้แก่กัน
............................
สุดแล้ว...ที่เธอทน
ทุกข์ท่วมท้น...ล้นเพราะฉัน
หันหน้า...ไปจากกัน
ใจแปรผัน...เธอพลันลา
...........................
วันนั้น...ฉันจึงรู้
มีเธออยู่...มันมากค่า
เธอไป...ไร้รำลา
ช่างปวดปร่า...จวบเจียนตาย
...........................
รสรัก...เจ็บปวดลึก
รู้สำนึก...เอาเมื่อสาย
เหลือไว้...เพียงเดียวดาย
ชีวาวาย...ไร้-เธอ-เคียง
..........................................

.....^^)V วันนี้มาแจมค่ะ

พี่นากำลังเศร้าอะไรหรือเปล่าคะ?...
อ่านกลอนแล้วเหมือนมีอะไรในใจแน่ะ