ทัศนียภาพภายใน
ผ่ า น ต า ม า ต รึ ง ใ จ พิบูลศักดิ์ ละครพล
ทั ศ นี ย ภ า พ ภ า ย ใ น
◆ ◆◆ ◆◆ ◆
ขุนเขาสีคราม อุ้มหยดน้ำไว้ในอ้อมตัก พร่ำคำรักไม่ขาดปาก อย่าจากฉันไป อย่าจากฉันไป...
มรสุมตะวันออกเฉียงใต้ โหมกระหน่ำอยู่ข้างนอกหน้าต่าง รุ่งสางคงอีกไม่นาน.. นี่ไม่ใช่ฤดูกาลที่เหมาะสำหรับการเดินทาง เขาวางความคิดดื้อดึงไว้ใต้หมอน ฤดูร้อนแห่งอันดามันผันผ่านไปแล้ว หากคลื่นยังแผ่วกระซิบที่ข้างหู
รวมทั้งเสียงเพรียกของใครคนนั้นที่หัวโค้งถนน บทกวีนิพนธ์ของการจากพรากอันซ้ำซากและน่าเบื่อหน่าย นักเดินทางได้ขายวิญญานพเนจรของเขาให้กับซาตานข้างถนนไปหมดสิ้นแล้ว
ปีกแก้วแห่งรักอันแหว่งวิ่น จะบินไปได้ไกลสักแค่ไหน น่าสมเพชเสียนี่กระไร นี่เขากางกระโจมใจ นอนใต้หลังคากระท่อมของตัวเองแทนโค้งฟ้า
เขาได้ยินเสียงฟ้าหลั่งน้ำตาและขุนเขาชราทอดถอนใจยาว... ฝนเช้าเบาสาย แผ่นดินและต้นไม้หายใจเป็นกระไอน้ำ ฉ่ำชุ่มราวสำลีอุ้มน้ำวางบนผ้าสีน้ำเงิน เขาเดินออกไปจากความคิดอันชื้นแฉะและทึมเทา ดูสิ ขุนเขาเบื้องหน้าท้าทาย เขาสามารถวาดภาพได้เป็นร้อยเป็นพันภาพ โดยไม่ต้องออกเดินทางไปไหน ใช่,เขาไม่สมควรเดินทางไปไหน ตราบใดที่เขายังไม่ได้ย่ำเท้าลาดตระเวนไป ทั่วแผ่นดินใจผืนนี้..
◆ ◆◆ ◆◆ ◆
ชื่อภาพ "เช้าหลังฝน" สถานที่ เทือกสันผีปันน้ำ หน้าบ้านทุ่งดาว เวียงผายาว เทคนิค สีน้ำบนกระดาษ
เพลง: ลมธันวา พิบูลศักดิ์ ละครพล
Create Date : 10 พฤศจิกายน 2550 |
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2550 21:33:45 น. |
|
22 comments
|
Counter : 2057 Pageviews. |
|
|
|