อ่านแล้วเศร้าจัง

  

เศร้าเหมือนกันคะ แต่อย่าเคลิ้มเศร้าตามกลอนนะคะ

  

จะมีวันไหนที่มีความสุขไหมหนอ...

  

..365..วันฝันนั้นสิ้นสลาย
เคยเคียงกายหายไปใจครวญหา
เฝ้าทอฝันพันเกี่ยวเรียงร้อยมา
อนิจจาหาฝันร่วงสู่ดิน
-----------------------
..365..วันแม้รักนั้นห่างหาย
แต่เธอไม่เดียวดายจนสูญสิ้น
ยังมีมิตรห่วงใยให้ยลยิน
พร้อมส่งใจเป็นอาจิณถึงถิ่นเธอ..

"แวะมาเยี่ยมพร้อมกำลังใจค่ะ"

  

อนิจจาแม้ในวันพาฝันร่วง
ยังมีปวงแมกไม้อยู่ในป่า
ดาวระยิบระยับอีกธารา
คอยโอบรับน้ำตาของเธอไว้

  

พยายามลดมันลงจาก 365 เป็น 364 363 ....................เหลือไว้นิดหน่อยก็พอ

  

เว้นไว้วันนึง..มอบความสุขให้ตัวเองบ้างนะคะ อิอิอิ คิดถึงเน้อ

ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม

  

มานั่งฟังเพลงเป็นเพื่อนค่ะ ^^

  

มาเป็นกำลังใจค่ะ ถ้าเหงานักต้องการเพื่อ แวะไปพักใจที่บ้านป้าฟ้าใสนะคะ

  

หทัยชนก...
..365..วันแม้รักนั้นห่างหาย
แต่เธอไม่เดียวดายจนสูญสิ้น
ยังมีมิตรห่วงใยให้ยลยิน
พร้อมส่งใจเป็นอาจิณถึงถิ่นเธอ..
---------------------------
..365..วันที่ผันผ่าน
แม้นเนิ่นนานแต่ยังฝันถึงเธอเสมอ
ไม่ลางเลือนลบจางหรือบางเบรอ
ใครเสนอไม่สนองไม่ปองใคร

  

แวะมาแอ่วครับ พี่สบายดีมะครับไม่เจอกันนานเลย
bg สวยดีครับ ชอบ

  

…365...วันต่อไปใจเป็นสุข
ลืมความทุกข์ทุกสิ่งพลันคลายหม่นหมอง
เหมือนยกเขาออกจากอกดังสมปอง
ตีตราจองความสุขล้ำทุกวันเอย

ขอให้กำลังใจนะครับ