...คำปลอบใจตนเอง...
หากใครบางคนพ้นถอยห่างทางชีวิต
ก็เป็นสิทธิ์ของเขาอยากจากห่าย
อาจเพราะไม่ได้รักอย่างมากมาย
จึงไม่เสียดายไมตรีหนีจากไกล
เหตุเพราะมีความบกพร่องในบางสิ่ง
ไม่ท้วงติงหรือบอกช่วยแก้ไข
ย่อมแสดงให้เห็นเด่นในใจ
เขาไม่ใช่มิตรแท้แค่มิตรเทียม
อย่าซึมเศร้าเมามัวเสียอารมณ์
แค่เปลือกตมมนุษย์มากร้อยเหลี่ยม
แกล้งมาหลอกยั่วเย้าอย่างแนบเนียม
ขอจงเตรียมใจรับกับความจริงหยุดหลายวันนั่งทำงานกับบ้าน..
นั่งคิดถึงใครบางคน...แล้วต้องปลอบใจตนเอง
กับคนบางคนหรือคนรอบข้าง
ซึ่งเราต้องเรียนรู้ว่าพวกเขาล้วนแปลกแยกแตกต่าง
ซึ่งไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้ยั่งยืน
การที่เราจะหล่นหายไปจากวงจรชีวิตใครไปนั้น
หรือว่าใครจะหลุดพ้นจากวงจรชีวิตของเราก้อเหมือนกัน
หรือเราจะกลายเป็นคนที่โดดเดี่ยว บ้างก้อช่างเถิด
แต่ก้อขอให้รู้จักการสร้างสิ่งดีๆ
รู้ว่าสิ่งใดมีคุณค่าและเหมาะสมกับชีวิต
เลือกในการค้นพบสิ่งดีๆ สิ่งใหม่อีกครั้งยังไม่สาย
ชีวิตของเราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ
....ช่วงนี้เทศกาล..ต้อนรับปีใหม่...2551..
ขอให้เพื่อนๆพี่น้องชาวบล๊อคทุกท่าน...ทบทวนและมองย้อนกลับของวันวาน
เมือรู้สึกว่าที่ผ่านมาช่างไร้ค่า..และเป็นสิ่งไม่น่าภาคภูมิใจ....
ก็ขอให้ทิ้งห่างจากไปเสีย...มาเริ่มต้นใหม่...และเรียนรู้การอยู่ให้ได้อย่างสุขใจ
ขอความสำเร็จอันยิ่งใหญ่จงบังเกิดแก่เพื่อนๆทุกคน..นะคะ
เอ..ใครกันน๊าหายไปจากวงจรชีวิตพี่สาว ..
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็ต้องอยู่ต่อไปนั่นแหละคะ
มีความสุขมาก ๆ นะคะ