"อบอุ่นรัก ใดเล่า เท่าอกแม่
รักแน่แท้ แม่ให้ ด้วยใจมั่น
ใครรักเรา เท่าไร ไม่มีวัน
จะเทียบทัน รักแท้ แม่ให้เรา"

  

เป็นบทกลอนที่อ่านแล้วซาบซึ้งถึงพระคุณแม่มากเลยค่ะ

  

...วันที่แม่ เจ็บเหลือ เจือ "ยิ้ม" ได้
ลูก"ร้องไห้" ฟูมฟาย สืบสายศักดิ์
แม่เจ็บปวด เปลืองกาย เพื่อทายทัก
"ลูกที่รัก" ... แสนประเสริฐ ... เจ้า "เกิด" มา...


... ท่านถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงพวกหนู
คอยอุ้มชู เหนื่อยแสน ทั้งแขนขา
ทั้งเช็ดอึ เช็ดฉี่ เช็ดขี้ตา
คอยลูบหน้า กอด-หอม "จอมราวี"...


...วันที่เจ้า -วายร้าย ร่ายแผลงฤทธิ์
แม่ใช้สิทธิ์ "อบรม" ข่มวิถี
บางครั้งหือ ดื้อด้าน แม่ค้าน-ตี
เจ้าถือดี เถียงแม่ เพียงแถ-ลาม ...


...แต่เยาว์วัย ใครเหมา เฝ้าฟูมฟัก
ด้วยความรัก หวง-ห่วง มิทวงถาม
ทั้งปกป้อง ผองภัย ไม่คุกคาม
เฝ้าสอดส่อง มองตาม มิย่ามใจ...


...แม้นเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า มิว่า - บ่น
ยิ่งอับจน ยิ่งรัก มิผลักไส
เทพธิดา เทพบุตร สุดดวงใจ
ส่องอำไพ ไออุ่น การุณย์-ปัน..


...เมื่อกระจอ งอแง แม่กล่อมใกล้
เริ่ม "ตั้งไข่" ประคองข้าง อย่างแข็งขัน
ในอ้อมอก อิ่ม-สุข ซน - ทุกวัน
บาดเจ็บพลัน ... ป่วยไข้ ... ได้ป้อนยา...


...ถึง "วัยเรียน" ... วาดรู้ แม่สู้เสริม
ทุนประเดิม - ขนมหวาน - การศึกษา
ตารางสอน ใส่กระเป๋า เคล้าตำรา
ลูกก้าวหน้า ก้าวเด่น เป็นสำคัญ...


...ถึง "วัยเรียน โลก-สลด" ... รับบทหนัก
เหมือนยิ่งรัก อาดูร พูนเสกสรรค์
สอนให้ "สู้" "ดู" โลก "โศก" รายวัน
เปี่ยม "สุข" คั่น ... "ฝันค้าง" ... บ้าง "ทุกข์ทน"....


...ถึง "วัยรัก" ... เริ่มสร้าง แนวทางให้
ยามเติบใหญ่ เหมาะควร ถ้วนเหตุผล
เลี้ยงทั้งตัว หัวใจ ไม่ร้อนรน
แม้นเจ้า "ด้น" ... ถกเถียง ... "อย่าเลี้ยงใจ" !!...


...ด้วย "ทุ่มเท" ชีวิน ไม่สิ้นสุด
จึงมิหยุด ที่จะ "รัก" ... และจะ "ให้"
แม้ลูกน้อย ด้อย - ชรา ล้าเพียงใด
ยังอ่อนวัย ... อยู่อย่างนั้น ... เหมือนวันวาน...


...รักล้นทรวง ห่วงตลอด ปลอดข้อแม้
พร้อมเหลียวแล มิหยุดยั้ง แพ้สังขาร
จาก "ลูกน้อย" ... พลอยประสบ ... ได้พบพาน
น้อม "กราบกราน" ... "แทบเท้าแม่" ..."ทดแทนคุณ"...
.
.
.

  

ลูกยืนหยัด เป็นคน พึ่งตนได้
คุณยิ่งใหญ่ ไร้คำ ขับขานไข
เปรียบยิ่งกว่า ฟากฟ้า นภาลัย
รักที่ให้ “แม่” เท่าฟ้า ไม่น่าพอ

  

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





... ตราบชีพนี้ มีรัก มาทักบ้าง
บนโลกกว้าง ... ทะเลงาม ... ฟ้าครามถึง -
- ทุกดวงใจ – จินต์ผสาน – ซ่านคำนึง
จงรู้ซึ้ง ... ไม่เที่ยงแท้ ... นั้นแน่นอน ...


... ดุจสายน้ำ ... ย้ำไว้ ... ไม่ไหลกลับ
แต่คลื่นปรับ ... ขึ้น - ลง ... คงเคลื่อนย้อน-
เพื่อเวียนวน – ค้นหา ห้วงอาวรณ์
ที่ยังซ่อน – เร้นสรวง ... ณ ทรวงใคร ...
.
.
.

  

คิดถึงแม่จัง

  

มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





• ... งามจริงหนอ ช่อระย้า - หยาดเพชร-แก้ว
แสนเพริศแพร้ว นำจิต วินิจฉัย -
ความละออ - ละเอียดอ่อน ซ้อนดวงใจ
คงผ่องใส ตรึงตรา คราชื่นชม ...


• ... วางหยาดหยด สะกดสิ้น จินตภาพ
ต้องเอิบอาบ วิญญา – อุราสม-
สรวงสุขดั่ง ครั้งจิบ - น้ำทิพย์พรหม
เสริมภิรมย์ เอมอิ่ม จนพริ้มพราย...
.
.
.