ใจหนอใจมนุษย์ไม่คงที่
ใจไม่มีคุณธรรมทำเสียหาย
ก่อกรรมชั่วมังหลงสุขสบาย
ไม่ละอายต่อบาปหยาบช้าจริง
มาออดอ้อนวอนขอพ่อก็ให้
สามสิบไร่ให้ไปหมดทุกสิ่ง
พ่อหมดค่ามองเห็นเป็นดั่งปลิง
เอาไปทิ้งไกลตาน่าเศร้าใจ
เหมือนดั่งคำโบราณขานให้เห็น
พ่อแม่เลี้ยงลูกเป็นสิบมิหวั่นไหว
ลูกหนึ่งคนเลี้ยงพ่อแม่ยากเป็นไป
มิมีใครไหนแลแม้คนเดียว
ดูข่าวเรื่องนี้แต่เมือวาน..เศร้าจัง
วันแห่งความรัก..มอบความรักให้กับคนอื่นๆได้
แต่กับพ่อและแม่..ทำกันแบบนี้หรือ.?
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อยากได้กุหลาบแดงจัง กลอนแต่งเก่งจัง พักเที่ยวแล้วทาทนไรยังเจ้าค่ะ