......ไร้ความหมาย.... และแล้วการเฝ้าคอยก็ไร้ความหมาย เธอไม่กลายเข้ามาเยือนอย่างที่ใฝ่หา ทำเมินเฉยไร้ทุกข์ร้อนจิตใจช่างเย็นชา คนอ่อนล้าคือฉันที่ทุกวันรอเธอกลับมา
อยากเห็นหน้าได้ยินสำเนียงเสียงขับขาน กล่อมกังวานเพลงหวานรักจับใจนักหนา เฝ้าครวญคิดยิ่งหวั่นไหวกับจิตใจเหลือคณา ก้ได้แค่พรรณากับท้องฟ้ายามสายัณต์
ฉันไร้ค่าในสายตาเธอหัวร่อ ฉันวอนง้อเธอมองมานัยตาหยัน ฉันใกล้ชิดเธอขยับหนีเร็วพลัน ช่างน่าขันตัวฉันนั้นช่างโง่จริง
|
| | | |
ยินดียิ่งแล้ว แขกแก้วมาเยือน ต้อนรับพ้องเพื่อน ทั่วทุกๆคน
| | | | |
2 3 4 5 7 8 10 11 12 13 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 26 27 28 29 30
|
ใครจะว่าเธอไร้ค่าช่างหัวเขา
ใจของเราตัวของเราย่อมเรียนรู้
มีรักแล้วมีร้างลานะโฉมตรู
เขาไม่อยู่ย่อมยังสู้และหยัดยืน
วันหยุดไปไหนคะ..