เหงาด้วย ไม่ได้นั่งหน้าจอ ซะนาน เลยต้องกลับมานั่งหน้าจอ อีกเหมือนเดิม..

  

แวะมาอ่านกลอนเศร้าๆครับ

  

  

กลอนเหงาจังเลยเน่อ เข้าหน้าหนาว เลยทำให้เหงาเอาได้ง่ายด้วยใช่มั้ยค่ะพี่รุ่ง

  

ปีนี้หนูก็ได้ไปลอยกระทงกับเค้าเหมือนกันน่ะค่ะ ไปลอยกันเป็นคี่สุขีจริงๆเอย ฮ่าๆ

  

แค่เหงาๆ
แต่ได้กลอนเพราะๆมาอัพให้อ่านกัน
เลยเห็นถึงคุณค่าของความเหงาเลยนะคะพี่รุ่ง

...ขอบคุณสำหรับคำชมจากบล็อกนะคะ

  

ลมหนาวพักมาทีไร
หัวใจหวั่นไหวทุกทีใช่ไหมจ้ะ อิอิอิ

  

แหะๆ.. กลอนคนเหงา
หายเหงาแล้วไปเที่ยวกันดีกว่าค่ะ คุณรุ่ง

  

เหมือนเดิมอย่างงี้ อย่าไปไกลมากนัก คงความเป็นถนนคนเดินให้นานก็พอแล้วค่ะ อย่าให้ธุรกิจมาบดบังความสวยงามก็ชื่นใจ

ปีนึงก็ได้แวะไปเชียงใหม่ครั้งสองครั้งเสมอ ชอบมากๆ

  

มาอ่านกลอนเหงา
ยิ่งเหงาใหญ่เลย

  

สวัสดีค่ะพี่ไหม


เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของมี่ ใจหวาดๆกลัวทำให้เรดติ้ง “สองจารย์”วูบลง ฮือๆ พี่เพื่อนทุกคนไม่เป็นโคลง กลอน ก็เข้าไปเม้นต์ให้กำลังใจมี่สักหน ได้ที่นี่นะคะ

  

ยังไม่หายเหงาเลยอ่ะ เฮ้อออ

  

สวัสดีค่ะคุณรุ่ง

มาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค่ะ
แม้อากาศจะเปลี่ยนแปลงแต่ก็คงสบายดีนะคะ


ระยะนี้ป้าเข้าบล็อกไม่สม่ำเสมอ ผลุบๆโผล่ๆอยู่เป็นประจำ
เหตุเพราะอายุมากแล้วต้องระวังสุขภาพ
แต่ก็ยังระลึกถึงกันอยู่เสมอค่ะ


คืนนี้ดึกเต็มที ….รักษาสุขภาพ และอยู่กับใจที่อิ่มเย็น ……ราตรีสวัสดิ์ค่ะ


คมคำ : หยุดเดินเมื่อไหร่ ทางที่ใกล้ก็ไกลออกไปเมื่อนั้น

  

มิรักกันจริงแท้แค่สร้างภาพ


อุ๊ยๆ อันนี้ดดนนนน มากค่ะ

เหงาก้ออยู่กับมันไปก่อนค่ะ
เด๋วมันก้อหนีเราไปเองแหละ

มานั่งเปงเพื่อนแป๊บนุงน๊า อ่งเอ๊ๆ ค่ะ

มิมิ

ง่วงแล๊ว ไปนอนก่องน๊า มิมิ

  

ฝันดีค่ะพี่ไหม



(กาพย์สุรางคนางค์ 28)


........................คุณกบก็มา
คุณเสกฯก็ว่า...หนาวโลดต้องไป
พี่นกมารอ...แถมถ่ออะไร
ดูไหยิ่งใหญ่...กลิ่นไล้อารมณ์

......................คุณภัทรมามอง
แล้วแจมฉลอง...ทำนองผสม
พี่หนูนาเติม...คำเยิ้มปะพรม
ต่างหวังมี่จม..ล้มใน “ลูกยอ”

....................คุณNateโรยคำ
พี่blackร่ายด่ำ...พี่อาลีกรอ
พี่นกก็เรียง...เติมเสียงพะนอ
ต่างแซมแต้มต่อ...หลงออมนต์โคลง


..........................พี่ไหมมายล
บนชื่นกมล...กับคำเชื่อมโยง
พาใจโบยบิน...พาจินต์เบาโหวง
คุณแสงยิ้มโปร่ง...เหมือนโล่งอุรา

........................คุณnpkcoffeeชม
พี่อ้อยระดม...ส่ง “ยอ”หลายหลา
พี่มานีแจม...สอดแต้มเต็มตา
มี่ปลื้มนักหนา...จำลาไปนอน

.....................ขอบคุณทุกท่าน
ขอบคุณเนิ่นนาน...ระลึกทุกตอน
มีพี่มาพรม...ทั้งรมคำพร
ขอบคุณครูสอน...ที่ป้อนวิชา

....................คืนนี้หลับฝัน
ให้สุขสมสรรค์...อย่ารู้ระอา
ให้โลกอิจฉา...กับท่าดารา
ร่ายร่ำลีลา...อ้อนหาเคียงกาย นะคะ อิอิ


ดูคารมพี่ๆแต่ละคนได้ต่อที่นี่ค่ะ

  

อย่างน้อยเราก็ยังได้รับรู้ว่า เราไม่ได้เหงาแค่คนเดียว ยังมีใครบางคนที่เหงาเหมือนกันเรา
ถึงเหงาแต่เราไม่โดดเดียว

  

เริ่มเข้าหน้าหนาวอีกปีหนึ่งแล้ว
เตรียมเสื้อกันหนาวหรือยังคะ

  

มาทักทายกันยามดึกๆ
อย่าเหงานานนะครับ คืนวันพรุ่งนี้ (12 พ.ย.) มี etc มาให้กรี๊ดดดดด กันที่ลานน้ำพุ แอร์พอร์ท ครับ

  

วันนี้ มีน้ำตาเป็นเพื่อนคลายเหงาหล่ะ

  

สวัสดี ศุกร์สิบสามค่ะ
พรุ่งนี้ได้หยุดแล้วนะคะ

  

ลืมมาชวนส่งข่าวให้ไปกรี๊ดกับหนุ่มอ๋อม เมื่อบ่ายวันเสาร์นี้ ...ไม่คิดจะไป แต่ก็ได้ไป เพราะเดี๋ยวคนชวนจะไม่ส่งข่าวอื่นๆ ให้ทราบอีกล่ะ ไว้รอชมที่ blog ก็แล้วกันครับ

  

สวัสดีวันหยุดค่ะพี่ บางครั้งเมื่อผ่านจุดๆนึงเราจะชินกับควาเมเหงานะค่ะ

  

เหงามากมาย ไม่อยากร้องไห้ ไม่อยากมีน้ำตาแล้ว

  

แวะมาทักทายตอนบ่ายๆค่ะ

  

หายเหงาหรือยังน้อ
ไปดูฝนดาวตกที่ไหนรึเปล่าคะ