คติธรรมคำกลอน
คติธรรมคำกลอน
ของพระครูวิจิตรนวการโกศล
ท่านพิมพ์แจกเป็นทาน
อ่านแล้ว..อยากบอกต่อ
จึงขอนำมา..แบ่งปันให้ผู้สนใจ
ได้มาอ่าน..มาได้ข้อคิดจากคำกลอน..ด้วยจ้า
ถ้ำพญานาคราช
คูหาพญานาคราช
สิริสัปปะชาติอาจขานไข
เป็นสุวรรณคูหานาคาลัย
ทะลุในเมืองบาดาลเกินล้านปี
มรรคาทางกันดารไกลใต้พิภพ
จักประสบผุ้วิเศษเพศฤาษี
ชนมายุมากมายหลายพันปี
แต่ฤดีมิไหวหวั่นมั่นดำรง
เป็นถ้ำทองลึกล้ำเหลือกำหนด
ทางเลี้ยวลดพาให้คิดพิศวง
มีบางตอนดุกว้างเป็นทางตรง
แล้วดิ่งลงเป็นหลุมบ่อธรณี
ลึกลงไปเหลือล้ำเป็นถ้ำแก้ว
ประกายแวววาววับขับรังษี
มรกตโกเมนเกร็ดเม็ดมณี
ล้วนมากมีในถ้ำอันอำไพ
ทะลุถึงนครเมืองคนธรรพ์
สุดจะสรรมาชี้แจงแถลงไข
ดุจวิมานเมืองแมนแดนวิไล
อันทรงไว้ซึ่งความงามอร่ามตา
จรลีถึงที่ธานีลับ
อนันต์นับมนุษย์เราเฝ้าใฝ่หา
มีพรั่งพร้อมในแดดนั้นสุดพรรณนา
ทั้งเพชรนิลจินดาล้วนน่าแล
มีน้ำตกแสนสวยห้วยละหาน
เหมือนนิทานว่าไว้แต่ไร้แข
อยู่ร่มเย็นเป็นสุขทุกดวงแด
เมืองลับแลดุจสวรรค์ชั้นใต้ดิน
แล้วลุถึงซึ้งนครอมรเออก
สุดสรรเสกเล่าเรื่องเมืองทักษิณ
อยู่ล้ำลึกเหลือหลายใต้วารินทร์
ใต้แผ่นดินแสนโยชน์อุโฆษไกล
อันนครนาคราชที่วาดไว้
ยังห่างไกลที่ไปเห็นเป็นไหนไหน
นาคนครสุดประเสริฐเลิศวิไล
ใครต่อใครก็อยากเห็นเป็นบุญตา
นาคทั้งหลายแปลงกายเป็นเช่นมนุษย์
งามผ่องผุดเพียงเห็นเป็นวาสนา
สวมอาภรณ์พรรณแพรแลพราวตา
ประดุจมาจากสวรรค์ชั้นเทวินทร์
พระราชวังล้วนแล้วเป็นแก้วเพชร
ประกายเกร็ดพราวพร่างสว่างสิ้น
ฝาพนังติดพลอยสีมณีนิล
นครินทร์งามสวยด้วยเพชรทอง
ที่บัลลังค์ฝังเพชรเม็ดเองเขื่องเขื่อง
อร่ามเรืองเหลือที่ไม่มีสอง
บรรจถรณ์ราชอาสน์ลงชาดทอง
รุ่งเรื่องรองเหลือหลายคล้ายวิมาน
เห็นกระเบื้องเหลืองอร่ามงามยิ่งนัก
เหมือนลงรักปิดทองมองแหววหวาม
ที่จริงนั้นเป็นแผ่นทองผ่องตระการ
หาประมาณค่ามิได้ในวังเวียง
เหลือบัลลังก์ท้าวพญานาคราช
ทรงอำนาจเอกอุสุรเสียง
เหล่าอำมาตย์เสนามาพร้อมเพรียง
หมอบราบเรียงคอยสดับรับบัญชา
องค์พญานาคีผุ้มีฤทธิ์
พระสถิตพุตตาลชาติอาสนา
เหลือบัลลังก์รอบล้อมเฝ้าเหล่าเสนา
มีนาคะบัญชาสง่างาม
ศิวิไลซ์เลิศลักษณ์นัคเรศ
เมืองวิเศษยอดธานีไม่มีสาม
เป็นนครฟูเฟืองเลื่องลือนาม
ทั่งเขตคามล้วนคนดีมีศิลธรรม
ประชาชนคนเมืองนี้มีความสุข
ไร้ความทุกข์เกษมสมอารมณ์ขำ
กล่าวสุนทรวาทาน่าจดจำ
มีค่าล้ำควรจำจดทุกบทไป
โบราณว่าของสำคัญอนันต์ค่า
มีราคามากยิ่งกว่าสิ่งไหน
รู้ไว้เถิดจักไม่เกิดซึ่งโพยภัย
อยู่ห่างไว้ให้ไกลตัวอย่าพัวพัน
อันเมืองนาคหากจะเล่ายังยาวโยชน์
มีทั้งคุณทั้งโทษโหดมหันต์
ท่านผู้เฒ่าเล่าขานมานานครัน
อย่าพากันคิดลองไปให้ตรองดู
ในคูหาหุบเหวล้วนเลวร้าย
อันตรายเหลือล้ำใช่งามหรู่
มัจจุราชกำลังรอของจงรู้
ผิดเป็นครูไม่มีที่ถ้ำทอง
อสรพิษฤทธิ์ร้ายมากมายล้ำ
รักษาถ้ำสำแดงเห็นเป็นเจ้าของ
สิริงชาติเหล่านั้นมันเมียงมอง
เฝ้าถ้ำทองของมีค่าตาแวววาว
มันฉกกัดรัดเกี่ยวด้วยเขี้ยวพิษ
แสดงฤทธิ์ไหลหลั่งดั่งพุ่งหลาว
เหล่าทหารนาคีมีเขี้ยวยาว
รวดเร็วราวดุจธนูนารายณ์ทรง
สารพัดสัตว์พิษมีฤทธิ์เดช
จักแปลงเพศแปลงกายให้ไหลหลง
หลอกให้เห็นว่าเป็นมิตรจิตพะวง
แล้วก็ปลงปลิดชีวินให้ภินท์พัง
ในบางแห่งเป็นหาดทรายเรียงรายเรียบ
บางแห่งเงียบเหลือที่มีน้ำขัง
บ้างเป็นห้วยเหวลึกล้ำน้ำเป็นวัง
กระแสธารท้นถั่งดังไปไกล
มันลึกลับเหลือล้ำตามคำเล่า
ขอวอนเว้าเราทั้งหลายอย่ากรายใกล้
อย่าอยากรู้อยากเห็นจักเป็นภัย
เพียงรู้ไว้จดจำเป็นตำนาน
ไฟทดสอบทอง
ความทุกข์ยากทดสอบความเข้มแข็ง
ช่างทองทดสอบทองของล้ำค่า
ด้วยนำมาเผาไฟจึงได้ผล
ปราชญ์ท่านว่าขันติควาอดทน
ทดสอบคนเข้มแข็งมีแรงใจ