....กอดหนาว..
ท่ามกลางมวลแมกไม้เวลาเช้า
ม่านหมอกเคล้าครอบคลุมถึงยามสาย
ลมหนาวโบกโยกกิ่งไหวถึงยอดปลาย
มองคลับคล้ายร่ายรำน่ารื่นรมย์
นั่งฟังเสียงสายน้ำดังซู่ซ่า
ไหลพัดพากระทบหินกระแทกถม
ปลาตัวน้อยลอยเวียนว่ายให้ชื่นชม
เร้าอารมณ์รื่นเริงร่าพาสุขใจ
ฟ้าสีฟ้าเจิดจ้าเวลาบ่าย
ลมหนาวคลายกลับอุ่นขึ้นมาใหม่
นกตัวน้อยบินวนแดนดงไพร
แสนซึ้งในสายตาน่ายินดี
แสงสีเทาทึบทึบครอบคลุมทั่ว
ความมืดมัวคลี่ม่านดำทุกที่
ความเงียบเหงาเข้าเยือนยามราตรี
แสงหิ่งห้อยลิบหรี่บินไปมา
นอนชมดาวพราวแพรวจากฟ้าโน้น
อยากตะโกนกู่ก้องห้วงเวหา
ฝากคิดถึงถึงคนอยู่ไกลตา
ทุกเวลาอยากแนบชิดจิตผูกพันตอนกลางคืนนอนฟังเสียงน้ำค้างตกใส่หลังคาเต็นท์เหมือนฝนตกปรอยๆ
อากาศกลางคืนหนาวยิ่งนัก..นอนฟังเสียงสัตว์ร้องเพลงบรรเลงไพเราะน่าฟัง
....คิดถึงใครบางคน..คงสุขสบายดีเนาะ
![]()
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อ่านถึงบรรทัดสุดท้าย
แอบคิดถึงใครกันน่ะพี่รุ่ง