แววของลูก ผู้เฒ่าเคราเงางามสีเงินยวง
อายุล่วงแปดสิบพรรษาน่าเลื่อมใส
ใบหน้าอิ่มยิ้มแย้มเปรมปรีดิ์ใจ
อารมณ์ดีสุขเกินใครในชีวิต
มีลูกหลานมากมายรายล้อมรัก
สิบห้าคนลุงจักคิดคาดหมาย
หวังไว้ให้สืบทอดยามชีพวาย
ตริตรองคล้ายจักหาคนที่ดีจริง
มีเมล็ดเกร็ดผลคนละเมล็ด
แจกสรรพเสร็จให้เวลาสามเดือนยิ่ง
ดอกไม้กรุ่นบานล้ำฉ่ำใจอิง
นำมาส่งเป็นสิ่งแลกรางวัล
บรรดาบุตรสุดที่รักอยู่พรักพร้อม
ต่างรับน้อมรีบเร่งเบ่งความฝัน
เอาใจใส่รดต้นกล้าสารพัน
หวังดอกไม้ดอกนั้นสะพรั่งงาม
เวลาผ่านสามเดือนเหมือนเร็วรี่
ต่างเปรมปรีดิ์ฝันใฝ่ในเดือนสาม
โอ้อวดเบ่งดอกไม้ในทุกยาม
ท้าทายถามผู้เฒ่าผู้เก่ากาล
ส่วนลูกชายท้ายสุดสุดขัดข้อง
นั่งร่ำร้องไร้ดอกไม้มาปลูกหว่าน
ดอกไม้ผลิได้เพียงครู่ดูไม่บาน
ทั้งเวลาเนิ่นนานดูแลดี
เฒ่าผมสีเงินยวงตรวจดอกไม้
ด้วยหัวใจไร้อารมณ์ผสมสี
เอ่ยปากถามแต่ละคนแต่ละที
ทำไมมีดอกไม้งามบานวิไล
ด้วยฉันใช้เมล็ดพันธุ์อันคั่วสุก
จะปลูกลุกขึ้นบานอย่างไรได้
ดอกไม้นี้จากแห่งหนตำบลใด
คงไม่ใช่ของฉันอย่างแน่นอน
ดอกไม้งามบานพรั่งดั่งหลักฐาน
สื่อผลงานความไม่ซื่อลือกระฉ่อน
หากใครรักความจริงอิงคำวอน
จะได้พรคือสมบัติสืบทอดแทน
|
 | |  | |
ยินดียิ่งแล้ว แขกแก้วมาเยือน ต้อนรับพ้องเพื่อน ทั่วทุกๆคน
| |  | |  |
1 2 4 5 6 10 13 14 15 16 18 20 21 23 25 26 27 28 31 |
ดุสิตา ไม่ได้สวยเด่นมีราคาอย่างลิลลี่
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ดอกไม้บานสะพรั่งทั่วทั้งสวน
หอมมะลิรัญจวนลำดวนขาว
ดอกแก้วกรุ่นจำปีจำปาลาว
พระพายพัดแผ่วผ่าวลมหนาวเยือน
สวัสดีค่ะคุณ gripenator