@...หนังสือในตู้ กับ งาน และ การใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์..ในต่างแดน ในตู้หนังสือมีหนังสืออะไรมั่ง ? แน่นอน...ทำมาหากินกับอาหารมันก็ต้องมีตำราเยอะหน่อย ขนซื้อมาเวลากลับเมืองไทย จนน้ำหนักเกินถูกปรับเป็นหมื่น อิ อิ จ่ายเอง มิเชลไม่เกี่ยว แกไม่รู้ด้วยแหละ ขื่นรู้สิเป็นเรื่องแน่ ๆ ตอนนี้จะเลิกให้น้องส่งมาแล้ว ไปบอกร้านไทยที่เขาเอาผักมาทุกเที่ยวบินจัดหามาให้ดีกว่า เทียบราคาแล้วถูกกว่าที่ส่งมาเอง... ศาสนา...อันนี้สำคัญแต่มีแค่ส่วนหนึ่ง ส่วนมากอยู่ที่เมืองไทยถ้าจะขนมาหมด มิเชลคงเชิญไปบวช...แล้วให้ไปอยู่วัดแทน..เกรงใจเลยขนมาเล็กน้อย เวลารีดผ้า....แม่บุญไม่ได้ยืนอยู่เฉย ๆ แต่...ฟังพระเทศน์ไปด้วย ที่ฟังประจำมี เทศน์ของหลวงพ่อพุธ วัดป่าสาลวัน ฟังท่านสอนทำสมาธิไปด้วย แล้วก็มี หลวงพ่อชา..ท่านบอกว่า...อาหารกายเรากินกันทุกวัน ส่วนอาหารใจ...คือ ธรรมะ ..ก็ต้องให้กับใจด้วย ทั้งนี้วิธีการที่ดีที่สุดคือ ...การนั่งสมาธิ.. แม่บุญยึดตามที่ท่านสอน ให้อาหารใจบ่อย ๆ ตื่นแต่เช้า ตี ๔ หรือ ๕ แล้วแต่ มานั่งสักชั่วโมง จากนั้นก็กราบพระ แผ่เมตตา ..ใครไม่เชื่อลองทำดูสิ เรื่องร้าย ๆ ในชีวิต มันกลับดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ...ปกติ..หมอสูติฯ ขอตรวจซ้ำ เพราะมีลูกโป่งเกิดอีกมากมายหลังจากผ่าตัดไปแล้ว แต่หลังจากไปอยู่วัด นั่งสมาธิมากขึ้น ใจ...ที่เคยร้อนบ้าง กลับเย็นขึ้น เรื่องอะไรที่มันจะเกิด..ปล่อยไปตามที่มันจะเกิด ไม่ติด ไม่ยึด ..ผลการตรวจครั้งสุดท้าย หมอ...หาลูกโป่งไม่เจอ ???? มันหายไปไหน ? หมอ..งงงง แต่แม่บุญคิดว่า...มันเป็นไปได้ เพราะเคยได้ยินมานาน พึ่งมาเจอกับตัวเอง ..ทั้งนี้..ขึ้นอยู่กับศร้ทธา..เป็นที่ตั้ง แม่บุญเป็นชาวพุทธทั้งกายและใจ...ไม่เคยคิดเปลี่ยนศาสนา กลับเมืองไทยทุกครั้งจะตื่นแต่เช้า ทำกับข้าวใส่บาตรเอง ...ทุกวัน แล้วก็ไปวัด ไปทำสังฆทาน ๆ นี่เป็นบุญใหญ่ ..ยิ่งทำกับพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบยิ่งได้บุญมาก คนที่ไม่เชื่อก็จะว่า...รู้ได้ไง ? ไม่บอกหรอก...ต้องลองทำเอง หาคำตอบเอง... หนังสือท่องเที่ยว...มีบ้างเอามาเยอะไม่ได้อย่างที่บอกถูกปรับต้องขนออก ให้น้องขนกลับบ้าน เวลาไปเที่ยวแม่บุญมักจะหอบเอกสารต่าง ๆ มาด้วย เอามาเป็นข้อมูลเวลาเขียนเรื่องราวต่าง ๆ เพราะบางทีมันลืม พอเห็นภาพเห็นหนังสือ คราวนี้มีข้อมูลที่ถูกต้อง ไม่ต้องกลัวผิด เอกสารไปเที่ยวพม่า...ลาว เวียตนาม ฯลฯ ยังอยู่ครบ วันดีคืนดีก็เลือกทิ้งไปบ้าง ไม่งั้นมิเชลแกจะขู่อยู่เรื่อยว่า...ถ้าตาย ไม่ต้องซื้อฟืน..เอาหนังสือที่มีไปเผาก็ไหม้หมด ...เป็นงั้นไป แล้วก็โยคะ...อ้าว..อายุมากแล้วต้องดูแลตัวเองบ้าง กิน ๆ นอน ๆ แถมเรียนทำขนม งานนี้มันต้องมีออกกำลังกันมั่งแหละ ... ไม่งั้นมันจะเผละไปทั้งตัว เวลาดูทีวี อย่านั่งเฉย ๆ หาที่รองมาปูพื้น กายบริหารไปด้วย ทำสม่ำเสมอ อย่าขี้เกียจ แล้วจะได้ไม่ต้องมานั่งบ่นว่า..ลงพุง นอกจากนั้นก็มีหนังสือนิยายไทยสองสามเล่ม เพื่อนรุ่นพี่ให้มาอ่านแล้วให้เลย ตอนเรียนมัธยมที่เมืองไทย พอโรงเรียนเลิก แม่บุญจะเดินไปร้านหนังสือ ยืมมาหลายเล่ม บางครั้งติดหนึบ..อ่านจนสว่างคาตา...ตอนเช้าไปเรียนแล้วนั่งหลับ อิ อิ แล้วก็อ่านวรรณคดีไทย นิราศต่าง ๆ ฯลฯ ชอบมาก ออกจะชาตินิยมไปนิด ก็เลยชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาถึงตอนนี้ กลับไปเมืองไทยครั้งที่แล้ว ขนหนังสือไปบริจาคที่ห้องสมุดโรงเรียนที่เพื่อนสอนได้เป็นลังใหญ่ เพราะจะเก็บไว้ก็ไม่ได้อยู่อ่านอีก เลยขนไปให้นักเรียนที่เขาสนใจได้อ่านกัน @@...คราวนี้มาดูอีกบางส่วน... ขึ้นปีที่ ๓ แล้ว มารู้จักกันให้มากขึ้นอีกหน่อย....@@ วันนี้แม่บุญมาแปลก ???...จริงด้วยเนาะ ลมมันคงเปลี่ยนทิศทางนั่นเองถึงได้มีอาการแปลก ๆ อิ อิ หายไปหลายวันเพราะนั่งปั่นงาน...ตอนนี้ส่งไปหมดแล้ว เลยมีเวลา ก่อนจะหายหัวไปอีก ..ไปเที่ยวไง ?? งานประจำ .. ที่ว่านั่งปั่นงาน...เพราะแม่บุญเป็น....นักเขียนอาสาสมัคร.... ไม่ใช่มืออาชีพ เขียนคอลัมน์ให้กับนิตยสารเพื่อนไทย และ โชคดี ที่ผลิตขึ้นในเบลเยียม เพื่อเป็นสื่อสำหรับติดต่อ สื่อสารกับคนไทยที่อยู่ที่นี่ หรืออยู่ใกล้เคียง และยังเป็นทีมงานอาสาสมัคร ที่ตั้งขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือคนไทย ที่มีปัญหาเรื่อง การปรับตัว การใช้ชีวิตอยู่ที่เบลเยียม เพราะบางคนมาแบบไม่รู้จักใครเลย มาแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้...ตามภาษาบ้านเรา ที่นี้พอมีปัญหา ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ที่เบลเยียมเขาเลยมี กลุ่มเพื่อนไทยในเบลเยียม คอยดูแลเรื่องนี้อยู่ ทีนี้ท่านผู้ก่อตั้งชมรม อยากจะให้มีอะไรที่เป็นสื่อกลาง เลยจัดทำนิตยสาร เพื่อนไทย ขึ้นมา แล้วก็หาอาสาสมัคร มาเขียนเรื่องราวต่าง ๆ ที่เป็นประโยชน์กับผู้อ่าน มีเนื้อหา สาระ มากมายหลายหลาก แม่บุญ...เป็นอาสาสมัครมาตั้งแต่เปิดทำนิตยสาร เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับอาหารและวัฒนธรรม ระหว่างสองอารยธรรมที่แตกต่าง อาศัยว่าอ่านมาก และยังเรียนเรื่องอาหารที่นี่ เลยพอจะมีความรู้ที่จะเขียนออกมาให้อ่านกัน แล้วก็เขียนเมนูอาหาร ทั้งไทย เทศ เพื่อให้แม่บ้านคนไทยที่นี่ได้ทำอาหารหลากหลาย ไม่ต้องไปนั่งแปล เพราะแม่บุญเขียนอธิบายง่าย ๆ เป็นภาษาไทยให้ทำกันได้เลย และเลือกเมนูที่ไม่ยุ่งยากมากนัก มาเป็นตัวเลือก อาหารไทยบางทีก็จะเอาจากในบล้อคนี้แหละไปลง อิ อิ ได้สองต่อ แล้วก็ยังเขียน...รายงานพิเศษ เวลามีเรื่องราวน่าสนใจ เช่น...ไปเข้าร่วมประชุมสมาพันธ์ครูอาสาฯ แล้วเอามาเขียนเป็นรายงานแบบอ่านกันสบาย ๆ สไตส์แม่บุญ หรือ เมื่อการบินไทยเปิดเที่ยวบินที่เบลเยียม บอกอ..โชคดี นิตยสารอีกฉบับที่เขียนให้ ก็ส่งไปทำรายงาน แล้วเอามาเขียนลงนิตยสาร แล้วก็...ประสบการณ์ต่าง ๆ เช่น การไปอยู่วัด ไปนั่งสมาธิ วิปัสนา เรื่องราวเหล่านี้ถูกนำมาลงในนิตยสารในโอกาสต่าง ๆ บางทีกลับเมืองไทยเห็นอะไรน่าสนใจก็จะเก็บข้อมูลมา แล้วเอามาเขียนลง ยังมีแปลสถานที่สำคัญ ๆ ในเบลเยียม ที่ บอกอ เขานำมาทำเป็นปก บอกเล่าความเป็นมา อันนี้ชอบเพราะไม่เก่งภาษาฝรั่งเศส มันยากที่จะหาคำศัพท์ภาษาไทยมาอธิบายให้ตรงกับต้นแบบภาษาฝรั่งเศส ที่เต็มไปด้วยจินตนาการ ยิ่งยาก..ยิ่งท้าทาย จะได้ศัพท์ ได้เรียนไปในตัว เลยขอ บอกอ เขาทำ บอกอ...เป็นผู้ที่ได้รับใบอนุญาตเป็นล่าม...จะคอยตรวจสอบให้อีกทีว่าถูกต้องหรือเปล่า ? อันนี้ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ ว่าแม่บุญจะทำแบบขอไปที ..ทำแบบตั้งใจสุด ๆ เลยแหละ ในโชคดี...ยังมีเรื่องเล่า การเดินทางของแม่บุญ ..นำมาลงให้อ่านกัน เขียนโม้จนมีคนติดใจเยอะพอสมควร อิ อิ อ้อ..บอกอ เขาขอสัมภาษณ์ลงปกด้วย เพราะโดนใจที่แม่บุญทำอะไรมากมาย...เพื่อเผยแพร่ชื่อเสียงให้ชาวต่างชาติรู้จัก เช่น การแกะสลักโชว์ เป็นต้น สุดท้าย...เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเรื่องอาหาร ..ที่น่าสนใจทั้งไทย เทศ นำมาลงในนิตยสาร โชคดี ซึ่งเป็นที่น่าเสียดายว่า ต้องปิดตัวลงเนื่องจาก บอกอ มีภาระกิจมากมาย แบ่งภาคไม่ไหว...ที่ดีอีกอย่างสำหรับโชคดี คือ รายได้จากการขายทุก ๑๐ บาท เขาจะนำไปช่วยเหลือเด็ก...ที่เมืองไทย และนี่ก็คือ ...อีกภาคหนึ่งของแม่บุญ ที่มีอะไรทำได้ไม่หยุดหย่อน เป็นความชอบส่วนตัวในการเขียน แต่...ไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพ เอาไปเทียบกันไม่ได้ และไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นนักเขียน แม้จะเขียนมายาวนานกว่า ๖ ปีแล้วก็ตาม ทั้งหมดที่ทำไม่ได้รับค่าตอบแทนใด ๆ เนื่องจากเป็นงานอาสาสมัคร เพื่อนของมิเชลแอบต่อว่า...เพราะอยากให้ได้ตังค์ที่ต้องนั่งเสียเวลาคิด เวลาหาข้อมูลต่าง ๆ เอาน่า...สักวันอาจจะมีแมวมอง ร้องเหมียว ๆ มาขอซื้อลิขสิทธิ์ ..แต่คงอีกชาติหน้าแหละ อิ อิ คราวนี้ก็รู้จักกันมากขึ้นอีก...กว่าครึ่งแล้ว ยังมีอะไรอีกที่ยังไม่ได้บอก ??? ขอคิดดูก่อน... แล้วพบกันใหม่ รอหน่อยนะจะไปหาข้อมูลก่อน   Create Date : 23 พฤศจิกายน 2555 30 comments Last Update : 23 พฤศจิกายน 2555 0:35:53 น. Counter : 3952 Pageviews. Share Tweet

เจิมมมมมมมม   โดย: Close To Heaven 23 พฤศจิกายน 2555 0:45:42 น.

ว้าวววววววววววววววว แม่บุญเขียนคอลัมน์ด้วยเหรอคะ กรี๊ดดดๆๆๆๆๆๆ ปรบมือให้ดังๆ ทำอาหารก็เก่ง เขียนคอลัมน์ก็ได้ เยี่ยมไปเลยค่า   โดย: Close To Heaven 23 พฤศจิกายน 2555 0:46:42 น.

ตำราอาหารไทยแยะมากเลยแม่บุญ นี่พูดถึงคนอยู่ต่างประเทศนะคะ แต่ที่ทึ่งและน่าสนใจคือแม่บุญเขียนบทความ เห็นเขียนตั้งตั้งหลายรายการ เขียนทีหลายหน้า เก่งจังตรงที่เห็นแม่บุญมีกิจกรรมมากมาย ก็ยังแบ่งภาคมาเขียนได้แยะขนาดนี้ แต่แม่บุญเขียนหนังสือแล้วอ่านสนุกค่ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมีแฟนประจำมากมาย งานเขียนแหม่มว่ายากเหมือนกันนะคะ แหม่มเองตอนนี้มีเขียนสคริปรายการอยู่ บางรายการสำหรับถ่ายทำแค่ 30 นาที บางทีสมาธิไม่ได้ ขนาดมีข้อมูลดิบอยู่ บางทีนั่งเขียนเป็นวันก็ยังไม่ไปถึงไหน   โดย: narellan 23 พฤศจิกายน 2555 1:58:39 น.

ว้าววว ถือเป็นบุคคลตัวอย่างที่ดีมากๆ ยกให้เป็นไอดอลเลยคะ เขียนคอลัมมายาวนานถึง 7ปีแล้ว ถือว่า สุดยอดแล้วคะ ไม่รู้จะอธิบายยังไง เพราะแป้งเองพอมีเวลาก็หาอะไรทำไม่หยุดหย่อน แต่ก็ยังไม่ได้เก่งหลากหลายเหมือนแม่บุญหรอกนะคะ ชื่นชมคะ เพราะใช้ชีวิตแบบนี้ ทำให้รู้สึกว่า ชีวิตเรามีความสำคัญทุกวินาทีที่เสียไป เดี๊ยวนี้ไปทางไหนก็เจอแต่คนที่ปล่อยเวลาให้หายไปเฉยๆเยอะไปหมด เห็นแม่บุญกับกิจกรรมต่างๆแล้วเลยปลื้มเลยคะ   โดย: Clannad 23 พฤศจิกายน 2555 3:03:38 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่บุญ   โดย: กะว่าก๋า 23 พฤศจิกายน 2555 6:51:39 น.

คอเดียวกันทั้งเรื่องศานา การใช้ชีวิตค่ะ   โดย: supersupy 23 พฤศจิกายน 2555 8:27:14 น.

สวัสดีครับ ทักทาย   โดย: ต้นกล้า อาราดิน 23 พฤศจิกายน 2555 9:19:46 น.

สุดยอดเลยค่ะ...เก่งทุกเรื่องจริงๆ หนูก็มีความเชื่อเรื่อศาสนาเหมือนกันค่ะ...คิดดี ทำดี ทุกวันก็จะสวดมนต์ (แบบสั้น) แล้วก็แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ทั้งหลายบนโลกนี้ด้วย นึกข้อมูลออกเมื่อไร เขียนเล่าให้ฟังด้วยนะคะ จะรออ่านค่ะ   โดย: นุ้ยหนุ่ย (cleaver ) 23 พฤศจิกายน 2555 10:59:40 น.

มาอ่านแล้วค่ะ ขอโทษที่ตามมาช้าค่ะ วันนี้ Thanksgiving ...คุณ K หยุดค่ะ เลยหากิจกรรมทำกันค่ะ เรียกยังไงก็ได้ค่ะแม่บุญ... อ่านแล้ว อึ้ง ทึ่ง นับถือมากค่ะ แม่บุญเป็นผู้หญิงเก่ง ที่ใช้เวลาได้มีประโยชน์มากๆเลยค่ะ หนังสือที่อ๋อว่า เป็นหนังสือนิยายน่ะค่ะ ชอบอ่านหนังสือนิยายมาตั้งแต่เด็กๆ เล่มมันทั้งหนักทั้งหนา เลยคิดว่าถ้าซื้อจากเมืองไทย เค้าคงคิดค่าส่งแพงมากเลย ีไม่ดีแพงกว่าค่าหนังสืออีก ส่วนเรื่องนั่งสมาธิ เห็นด้วยค่ะว่าเป็นเรื่องที่ดีมากๆ เคยมีประสบการณ์กับตัวเองเหมือนกันค่ะ ดีใจด้วยนะคะ ที่ธรรมะชนะโรคภัย และแม่บุญหายสบายดีแล้ว   โดย: little mouse in big apple 23 พฤศจิกายน 2555 10:59:53 น.

ปลื้มมม...จังค่ะแม่บุญขา..แม่บุญเก่งจัง จะเรียกได้ว่าเก่งทุกเรื่องเลยล่ะค่ะ ขอปรบมือดังงงง..ให้เลยค่า... แม่บุญเขียนเล่าเรื่องได้สนุกค่ะ ดาถึงติดใจงัยคะ ดาว่านะ คนอื่นๆที่ได้อ่านบทความที่แม่บุญเขียน ก็คงรู้สึกไม่ต่างจากดาเท่าไหร่หรอกค่ะ ชอบอ่านค่ะ อ่านแล้วเพลินจนจบไม่รู้ตัวเลยล่ะค่ะ อากาศบ้านเรา ร้อนค่ะแม่บุญขา เข้าหน้าหนาวแล้ว แต่อากาศยังกะหน้าร้อนแหน่ะค่ะ   โดย: phunsud 23 พฤศจิกายน 2555 11:20:45 น.

มาทำความรู้จักกับแม่บุญเพิ่มขึ้นค่ะ เท่าที่คุยกันตัวเป็น ๆ ก็รู้ว่าแม่บุญมีความเป็นครูในตัวอยู่เยอะ จึงชอบบอกชอบสอน ขณะเดียวกันก็เป็นคนชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ไม่หยุดนิ่ง มีความมั่นใจในตัวเอง แล้วก็ใจบุญอีกต่างหาก เรื่องที่ประทับใจ คือเรื่องของแม่บุญกับคนแก่บ้านตรงข้าม และอีกหลาย ๆ เรื่องเนาะ ก็ขอให้มีความสุข และประสบความสำเร็จกับทุกเรื่องที่ทำด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: เนินน้ำ 23 พฤศจิกายน 2555 11:48:50 น.

หนังสือมีประโยชน์ทั้งนั้นเลย   โดย: หัวใจสีชมพู 23 พฤศจิกายน 2555 14:47:59 น.

ขอบคุณมากค่ะแม่บุญ ได้รู้จักแม่บุญมากขึ้น นึกทึ่งนะคะ ทำอะไรได้มากมาย...นอกจากมีโอกาสแล้วก็ต้องมีความสามารถด้วยสิคะ ถึงมีแมวเหมียวแมวมองชวนแม่บุญมาเขียนอยู่ตั้ง 6 ปี หนูไม่ค่อยได้ใส่บาตรที่บ้านเราค่ะ เวลาสวดมนต์ก็ไม่ได้สวดเป็นกิจลักษณะ ไม่เคยไปวิปัสนา ปฏิบัติธรรม ที่ตั้งใจประพฤติปฏิบัติก็อยากอยู่ในศีล 5 เรื่องที่แม่บุญเล่าเกี่ยวกับ "ลูกโป่ง" หนูก็เชื่อค่ะ ตู้หนังสือสวยจังค่ะ ลายดอกไม้ด้านใน แม่บุญเขียนเองหรือป่าวคะ แล้วด้านนอกมีลายด้วยไหมคะ บ้านเรามีกระทรวงวัฒนธรรม แต่ไม่รู้เค้าดูอะไรบ้าง จำได้่ว่าคราวก่อนที่แม่บุญพาเที่ยวน่าจะเป็นเยอรมันมังคะ มีตึกเก่าบ้านเก่าสวยมาก เคยอ่านเจอว่า ที่บ้านเราพวกอาคารเก่าๆ วังเก่า มีค่าซ่อมแซมบำรุงรักษาเยอะ ฝีมือก็ไม่ดีเหมือนก่อน แต่ก็น่าจะมีวิธีที่ดีกว่านี้นะคะ เสียดาย เวลาหนูลงบล็อกทีก็เหมือนพวกปลาซิวปลาสร้อยค่ะ อยากทำอะไรก็ไม่สามารถ ดูสายไฟระโยงระยางนะคะ ทำดีๆ บ้านเรามีที่งามๆ ให้ดูอีกตั้งเยอะ เลยมาบ่น...กับแม่บุญซะงั้นค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 23 พฤศจิกายน 2555 16:16:08 น.

หนังสือดีมีประโยชน์ทั้งนั้นเลยค่ะ เยอะมากๆ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 23 พฤศจิกายน 2555 19:26:20 น.

ผมว่าแล้ว คิดในใจอยู่ว่า แม่บุญต้องอยู่ในแวด วงหนังสือ หรือ สื่อทีวี ทำอาหารขนม ใช่จริง ด้วย เพราะสังเกต การใช้ภาษา ทำให้เข้าใจง่าย ชวนติดตาม เก่งจริง ๆ ขอความรู้นิดครับ การพิมพ์หนังสือที่ ตปท. ราคาเทียบกับไทย แพงกว่ากันมากน้อยแค่ไหน ครับ แต่คงตอบยาก เพราะอยู่ที่จำนวนพิมพ์ ด้วย. ดีใจนะครับที่รู้ว่า สนใจด้านธรรมมะ ทราบจาก คุณน้อยมาเหมือนกัน...ปกติผมมักจะไม่พูดเรืือง ศาสนาเท่าใด เพราะคนมักจะไม่สนใจ แต่ก็อด แอบ เขียนให้เนียน ๆ หน่อย. 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 23 พฤศจิกายน 2555 19:36:52 น.

สวัสดีค่าแม่บุญ หนังสือเกี่ยวกับความรู้ทั้งนั้นเลย เก็บรักษาไว้อย่างดีด้วย ชื่นชมค่า เวลาเรามาเปิดอ่านอีกครั้งเราจะมีความสุขมากจริงๆนะคะ   โดย: Rinsa Yoyolive 23 พฤศจิกายน 2555 22:19:25 น.

บล๊อคนี้รู้จักแม่บุญขึ้นเยอะเลยค่ะ ที่ลอนดอนยังไม่มีนิตยสารแบบที่แม่บุญทำ (หรือมีแต่ไม่รู้และไม่เคยเห็น) มีแต่หนังสือพิมพ์ที่แจกตามร้านขายกับข้าวที่ไชน่าทาวน์ พิมพ์ตกเยอะมาก แล้วเรื่องราวส่วนมากก็จะเกี่ยวกับสังคมไฮโซ ที่ช่วยเหลือคนมาใหม่ๆ มีแต่ไม่พอ ขอลงชื่อรอสูตรทำกับข้าวของแม่บุญนะคะ จะได้เอามาลองทำให้ที่บ้านทานดูบ้าง   โดย: มารน้อยไร้สังกัด 24 พฤศจิกายน 2555 17:25:34 น.

สุดยอดเลยค่ะแม่บุญ..ทั้งงานหลวง งานราษฎร์...ใจบุญสมชื่อ...   โดย: simplyusana 24 พฤศจิกายน 2555 22:29:28 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่บุญ   โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2555 6:39:59 น.

ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับพี่แม่บุญ   โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2555 23:16:46 น.

มาสวัสดีคุณแม่บุญค่ะ... สุดยอดเลยค่ะ..... หนังสือเยอะมาก... แถมเขียนหนังสือด้วย... นันทน์ทำอาหารคาวไม่ได้เรื่องเลย ทำแล้วกินได้คนเดียว มีแต่พวกขนมเบเกอรี่ที่พอจะอวดกับเค้าได้บ้าง (นิดนึงเท่านั้นนะคะ แหะๆ) "ธรรมะคืออาหารใจ" < เห็นด้วยที่สุดค่ะ เคยอาการดีขึ้นจากโรคเรื้อรังชนิดหนึ่งมาก เพราะ ได้มีโอกาสปฏิบัติธรรมค่ะ และแนวทางธรรมชาติบำบัดของเสถียรธรรมสถานค่ะ ทุกวันนี้พยายามทำบ้าง แต่ขี้เกียจซะมาก (อีกแล้ว) ที่คอมเม้นท์ไว้บล๊อกนู่น: คุณแม่บุญพูดได้ตรงใจนันทน์มากค่ะ การทำอะไรที่ไม่เข้าใจตัวเอง ไม่ถนัด ตามกระแส สุดท้ายเค้าก็เจ็บตัวกันไป เพราะมัวแต่ฝันว่ารัก แต่ไม่ได้รักจริงๆ งานเชฟ, ทำขนม, ทำร้านกาแฟ เป็นงานที่หนักค่ะ (แค่ปัจจัยเดียวเองนะคะ) หลายคนเจอของจริงก็ถอดใจไปหมด เสียดายเงินทอง กับเวลาแทน... ตอนนี้กำลังไล่อ่านเรื่องเกี่ยวกับ เรียนทำอาหาร/เชฟของแม่บุญอยู่ค่ะ ได้ความรู้มากเลย ขอบคุณนะคะ   โดย: วนานันทน์ (eat pray love ) 26 พฤศจิกายน 2555 1:34:37 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่บุญ   โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2555 5:48:17 น.

สวัสดีครับแม่บุญ มารายงานตัวหลังจากหายหน้าไปนาน สบายดีนะครับ ปล.มีดอกไม้งามจากบล็อกใหม่มาฝากด้วยครับ   โดย: ทองกาญจนา 26 พฤศจิกายน 2555 12:38:11 น.

เมื่อเช้าผมส่องดูกระจก ผมหงอกก็เิริ่มมาแล้วล่ะครับพี่ 555   โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2555 21:02:06 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่บุญ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2555 6:27:07 น.

ผมก็อยากเห็นภาพแบบนั้นครับพี่แม่บุญ ผมทำการค้าเกี่ยวกับการท่องเที่ยวด้วยครับ การเมืองทำลายการท่องเที่ยวในรอบหลายปีที่ผ่านมาครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2555 6:32:51 น.

เก็บแต่หนังสือทำอาหารเหมือนกันเลยค่ะ ..   โดย: never the last 27 พฤศจิกายน 2555 15:50:51 น.

พูดถึงหนังสือเอิงชอบสะสมหนังสือทำอาหารเหมือนกันค่ะ อ่านได้ไม่เบื่อเลย ชอบไอเดีย คิดทำเมนูต่างๆ ต่อไปได้ ไว้รอชมเมนูอาหารอร่อยจากแม่บุญอีกแน่นอนค่ะ   โดย: diamondsky 27 พฤศจิกายน 2555 23:28:40 น.

แม่บุญชอบอ่านหนังสือเหมือนกันเลยค่ะ แม่ของ jujastar ก็ชอบบ่นเรื่องหนังสือ กับถ้วยกาแฟนี่แหละค่ะ เก็บสะสมซะจน แม่บอกถ้าตายก็เอาถ้วยกาแฟกับหนังสือนั่นแหละเป็นเชื้อเพลิงเผา ฮ่า ฮ่า ที่ชอบเหมือนแม่บุญอีกอย่างคือชอบอ่านวรรณคดีไทยและขับเสภา ตอนเด็ก ๆ ได้ร้องเพลงไทยเดิม และขับเสภาเป็นประจำ ตอบไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมถึงชอบ รู้แต่ว่ามีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านภาษาไทยโบราณ   โดย: Jujastar 1 ธันวาคม 2555 17:43:45 น.

เข้ามาอ่านทีไรก็คิดถึงแม่บุญทุกทีเลย เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีเวลาคุยกันเหมือนก่อน ไม่ได้ทวงคอลัมน์แม่บุญแล้วด้วย เวลาที่มีอยู่เท่ากันแต่คนเราใช้ไม่เหมือนกัน บางคนใช้อย่างระมัดระวัง แต่บางคนใช้อย่างสุรุ่ยสุร่าย เวลาก็เหมือนเงิน ใช่ไม่เป็นก็หมดเร็ว ใช้เป็นก็หมดช้า ใช้ได้นาน แต่จะมีสักกี่คนที่ใช้เป็น อนัตตาเองก็ใช้ไม่เป็นสักทีทั้งเงินและเวลา แย่จังเลยค่ะแม่บุญ เข้ามาบอกว่าเวลาคิดถึงก็จะเข้ามาอ่าน เหมือนได้เข้ามาพูดมาคุยกัน แม่บุญดูแลตัวเองนะคะ ด้วยรักและคิดถึงเสมอ   โดย: อนัตตา IP: 81.165.193.167 12 มีนาคม 2556 19:23:29 น.