Bloggang.com : Maeboon : ความทรงจำครั้งหนึ่งในชีวิต ในงานพระราชพิธีถวายพระเพลิง ในหลวงรัชกาลที่ ๙

ความทรงจำครั้งหนึ่งในชีวิต ในงานพระราชพิธีถวายพระเพลิง ในหลวงรัชกาลที่ ๙

เพื่อเป็นการน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สิ้นสุดมิได้ และเนื่องในวันพ่อ แม่บุญมาเขียนย้อนความทรงจำครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ได้มาร่วมงานพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่๙ เหตุการณ์ครั้งนั้นจะประทับในความทรงจำจนกว่าชีวิตจะหาไม่

ข้าพระพุทธเจ้าขอเกิดเป็นข้าใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาททุกภพทุกชาติไป

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

ในวันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙ ช่วงก่อนเที่ยงที่เบลเยียม แม่บุญเปิดดูเฟสบุค เห็นเพื่อนเขียนข้อความสะกิดใจบางอย่างเลยรีบเปิดข่าวดู ข่าวด่วนที่เห็นทำให้ชาไปทั้งร่าง รอบๆ ตัวเหมือนมีอะไรมาตรึงสะกดไว้ขยับไปไหนไม่ได้ ในใจร้องแต่ว่า ไม่จริงๆ ๆ ๆ เราฝันไป เป็นไปไม่ได้หรอก ข่าวคงจะผิดพลาดแน่ๆ จากนั้นน้ำตาก็พรั่งพรูจนมิเชลตกใจ ถามว่าเกิดอะไรขึ้น

ข่าวที่ทำให้คนไทยทั้งประเทศตกใจและเสียใจเป็นที่สุด เมื่อข่าวการสิ้นพระชนม์ของในหลวงรัชกาลที่ ๙ เผยแพร่ออกมาสู่ประชาชน วันนั้นทั้งวันจิตใจไม่เป็นอันทำอะไร นั่งคอยดูแถลงการณ์ของสำนักพระราชวังและข่าวที่ออกมาเป็นระยะๆ ความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของคนไทยทั้งประเทศ พวกเราได้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ที่เคารพยิ่งในชีวิต อย่างไม่มีวันหวนกลับ

หลังจากนั้นข่าวเรื่องการจัดให้ประชาชนได้เข้าไปกราบถวายสักการะพระบรมโกศที่พระบรมมหาราชวังก็ได้มีขึ้นให้เห็นทุกวันเป็นเวลา ๑ ปีเต็ม แม่บุญนั้นได้แต่ตั้งจิตอธิฐานขอให้ตนเองนั้นได้มีบุญเข้าไปกราบถวายความจงรักภักดี ความอาลัยสักครั้งหนึ่งในชีวิตนี้ก็ยังดี

แม่บุญตัดสินใจขอสามีว่า ปีนี้ขอกลับบ้านคนเดียว เพราะไม่ได้กลับมาสองปีแล้วหลังจากที่พาเพื่อนๆ ๒ กลุ่มไปเที่ยวเมืองไทย ลาว และเขมร ครั้งนั้นเป็นการทำงานมากกว่าไปพักผ่อนเพราะต้องดูแลเพื่อนๆ ที่ไปด้วยจนไม่มีเวลาส่วนตัวเลยก็ว่าได้ มิเชลใช้เวลาคิดไม่นานนักก็ตอบตกลง อีกทั้งแกต้องผ่าตัดฟันและต้องติดตามผลเลยเป็นเหตุผลที่แม่บุญจะได้เดินทางกลับคนเดียวอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ ตั๋วเครื่องบินถูกจองเอาไว้ในเดือนธันวาคม ๒๕๖๐

หลังจากจองเสร็จก็โทรไปบอกรุ่นน้องว่า จะได้กลับบ้าน กลับไปร่วมงานพระราชพิธีถวายพระเพลิงในหลวงรัชกาลที่ ๙ เดือนธันวาคม รุ่นน้องบอกว่า พี่เข้าใจผิดหรือเปล่าเพราะงานจะมีขึ้นในเดือนตุลาคมนะไม่ใช่ธันวาคม ได้ยินเท่านั้นแม่บุญก็ร้อนวาบไปทั้งตัว การฟังไม่ได้ศัพท์จับมาคิดเองมันเป็นแบบนี้เอง ช่วงนั้นสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยจริงๆ หลังจากนั้นก็นั่งคิดนอนคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะสามารถกลับในเดือนตุลาคมได้

ในที่สุดแม่บุญก็ตัดสินใจโทรศัพท์ไปที่บริษัทการบินไทยที่บรัสเชลล์ สอบถามถึงการเปลี่ยนแปลงตั๋ว เจ้าหน้าที่แจ้งว่าต้องจ่ายค่าเปลี่ยนแปลง เมื่อเปิดดูวันที่ต้องการเดินทางแล้วราคาตั๋วยังถูกอยู่ อย่ากระนั้นเลยยอมเสียค่าปรับการยกเลิกแล้วซื้อตั๋วใหม่เถิด แม่บุญต้องนั่งคิดอีกมากมายเพราะเงินที่ต้องเสียค่าปรับค่ายกเลิก มิเชลต้องไม่ยอมจ่ายแน่ๆ เพราะแกไม่ได้ร่ำรวยมากมาย เป็นที่รู้กันว่าค่าผ่าตัดฟันในต่างประเทศนั้นโหดร้ายขนาดไหน และค่าเดินทางของแม่บุญอีก งานนี้แกหมดตัวแน่ๆ

มานั่งดูเงินที่เก็บหอมรอมริบไว้ก็พอที่จะนำไปเป็นค่าปรับได้ แม่บุญต้องหาฤกษ์หาวันดีๆ ที่มิเชลอารมณ์ดีๆ พูดอ้อมไปอ้อมมา ว่าอยากจะเปลี่ยนตั๋วเพราะจองผิดเดือน แต่ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจะรับผิดชอบเอง มิเชลหยุดพูด หันมามองเนิ่นนานแล้วพูดว่า ไม่ใช่ความผิดของแกที่แกจองตั๋วให้ตามที่แม่บุญบอก เมื่อแม่บุญบอกผิดก็ต้องรับผิดชอบเองซึ่งก็ถือว่าถูกต้องแล้ว และหากจะมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นอีก แกก็จะไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น

ที่มาบอกเล่าให้ฟังตามความจริง เพราะอยากให้รู้ว่า แม่บุญไม่ได้แต่งงานแล้วพบเจ้าชายผู้ร่ำรวยแฝงตัวมาหลอก เหมือนผู้หญิงไทยหลายคนที่โชคดีแบบนั้น อันนั้นเธอคงทำบุญมามากมายหลายภพหลายชาติเลยกลับมาเสวยสุขบนกองเงินกองทอง แต่แม่บุญมีบุญมาพอติดตัวให้ไม่ลำบากไปกว่านี้ เลยไม่ได้มาเสวยสุขอย่างคนอื่น สามีในวัยเกษียณกับเงินเดือนที่ต้องเลี้ยงสองชีวิตกับค่าใช้จ่ายทั้งหมดและภาษีมหาโหด ทำให้เราต้องใช้เงินอย่างคุ้มค่า ไม่สุรุ่ยสุร่าย ไม่ใช้จ่ายเกินตัว รู้ว่าตนเองเป็นอย่างไร เท่านั้นเอง

ในที่สุดแม่บุญก็ได้เลื่อนตั๋วสมความปรารถนาที่ตั้งใจอธิฐานเอาไว้ และเริ่มนับวันรอคอยวันที่จะได้กลับเมืองไทย อีกเพียงสองอาทิตย์ก่อนวันกลับ พี่สาวเขียนข้อความมาบอกว่า สำนักพระราชวังแจ้งว่าวันสุดท้ายที่จะเปิดให้เข้าไปถวายสักการะคือสิ้นเดือนกันยายน แม่บุญได้แต่ตกใจและคิดปลงในใจว่าบุญเราคงมีไม่มากพอจึงได้เป็นเช่นนี้ เพราะตนเองจะกลับไปถึงในวันที่ ๔ ตุลาคม

อีกไม่กี่วันต่อมา พี่สาวเขียนมาบอกว่า สำนักพระราชวังเลื่อนเปิดไปอีกถึงวันที่ ๕ ตุลาคม คราวนี้แม่บุญยิ้มได้ทั้งน้ำตาว่าตนเองคงจะพอมีบุญอยู่บ้างจึงได้เกิดเรื่องนี้ขึ้น แล้ววันที่เดินทางก็มาถึง แม่บุญกับมิเชลนั่งรถไฟไปจนถึงสนามบิน มิเชลดูเศร้าสร้อยเพราะจะจากกันนานถึง ๕ อาทิตย์ ได้แต่ปลอบใจแกว่า เราจะคุยกันทุกวันด้วยสื่อทุกอย่างที่สามารถทำได้ หากว่าแม่บุญไม่อยู่ในเขตติดต่อได้ก็จะพยายามทำเมื่อกลับถึงบ้าน ที่สนามบินแม่บุญเห็นคนไทยมากมายกลับเมืองไทยและพร้อมใจกันในการแต่งกายชุดดำไว้ทุกข์

เครื่องบินมาถึงเมืองไทยแต่เช้า น้องสาวของแม่บุญมารอรับกลับบ้าน แม่บุญบอกว่าอยากจะไปเข้าแถวรอเข้าไปกราบสักการะคืนนี้ แต่น้องบอกว่าอย่าทำเลยเพราะร่างกายที่ต้องปรับตัวจะทำให้ไม่สบาย รอไปวันสุดท้ายเถอะอย่างน้อยก็ยังพอเริ่มปรับเวลาได้บ้าง คืนนั้นทั้งคืนแม่บุญแทบไม่ได้นอนเพราะกลัวว่าหากหลับลึกจะตื่นไม่ทันไปรอเข้าแถวในตอนเช้า

อ่านต่อตอนหน้าค่ะ

Create Date : 06 ธันวาคม 2560

Last Update : 6 ธันวาคม 2560 1:02:49 น.

10 comments

Counter : 2086 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmoresaw, คุณอุ้มสี, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณkae+aoe, คุณหงต้าหยา, คุณSai Eeuu, คุณเนินน้ำ, คุณSweet_pills

นั่งอ่านแล้ว... น่าเห็นใจคุณมิเชลมากที่ต้องห่าง
จากแม่บุญนาน..

ผมชื่นชมแม่บุญทีมีความตั้งใจ เพื่อในหลวง
ของพวกเรา...

เมื่อก่อนผมทราบว่าในหลวงจะเสด็จผ่านที่..
ผมจะไมไปไหน นั่ง ยืนเฝ้ารอนาน.. ในหลวง
เสด็จผ่านเพียงเอียงพระพักตร์โบกพระหัตถ์
แก่พวกเรา น้ำตาไหลซึมเลยครับ

ปัจจุบันยังคิดถึงพระองค์เสมอครับ..

Maeboon Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 6 ธันวาคม 2560 เวลา:4:28:14 น.

รออ่านค่ะ
สงสารมิเชลที่ต้องเหงา
แต่ตอนนี้ไม่เหงาแล้วนะคะ

โดย: หมุยจุ๋ย

วันที่: 6 ธันวาคม 2560 เวลา:9:13:26 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
พันคม Literature Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Review Food Blog ดู Blog
ต้นกล้า อาราดิน Dharma Blog ดู Blog
mastana Literature Blog ดู Blog
Maeboon Diarist ดู Blog

พระองค์สถิตในดวงใจนิรันดรค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 6 ธันวาคม 2560 เวลา:9:29:28 น.

ลุ้น ๆ รออ่านตอนหน้าต่อค่ะ

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน

วันที่: 6 ธันวาคม 2560 เวลา:14:20:09 น.

สวัสดีค่ะ เป็นบันทึกหน้าสำคัญของคนไทย

ติตตามตอนต่อไปนะคะ

โดย: kae+aoe

วันที่: 6 ธันวาคม 2560 เวลา:16:20:18 น.

ตอนนี้พี่ตูนเป็นตัวอย่าง เป็นไอดอลเลยค่ะ

โดย: kae+aoe

วันที่: 7 ธันวาคม 2560 เวลา:13:43:43 น.

แต่พี่ไก่ก็โชคดีหลายอย่างนะคะ อย่างน้อยตั๋วเปลี่ยนได้ และได้มาเคารพพระศพอย่างที่ตั้งใจ

และอีกอย่างคือ มิเชลเข้าใจ ไม่เกิดปัญหาครอบครัวนะคะ ถึงแม้เรามีไม่เท่าคนอื่นแต่เราก็คงดีกว่าใครๆ หลายๆ คนที่ลำบากกว่าเรานะคะ

โดย: Sai Eeuu

วันที่: 9 ธันวาคม 2560 เวลา:12:50:20 น.

พวกเราโชคดีนักหนาที่ได้เกิดในรัชกาลที่ 9 นะคะแม่บุญ
แม้พระองค์ท่านจะเสด็จสู่สรวงสรรค์ แต่พระองค์ท่านจะสถิตย์อยู่ในใจพวกเราตลอดกาล

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 9 ธันวาคม 2560 เวลา:14:33:09 น.

ซาบซึ้งกับความตั้งใจจริงของแม่บุญมากค่ะ
ต๋ารออ่านต่อนะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 11 ธันวาคม 2560 เวลา:8:36:38 น.

รออ่าน ลุ้นต่อค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 12 ธันวาคม 2560 เวลา:20:42:50 น.