ชุดวิวาห์อสูร - อสูรยั่วยิ้ม, อสูรซ่อนพิษ, อสูรเจ้าน้ำตา, อสูรพรางใจ & อสูรเร้นร้าย เรื่อง อสูรยั่วยิ้ม, อสูรซ่อนพิษ, อสูรเจ้าน้ำตา, อสูรพรางใจ และ อสูรเร้นร้าย แต่งโดย กู่หลิง (Gu Ling) แปลโดย อวี้, มดแดง, ลี่ลี่, เบบี้นาคราช & Tear ใช้ 'อสูรยั่วยิ้ม' ตอบ เกมบิงโกพิชิตกองดอง #6 ข้อชื่อเรื่องสี่พยางค์, 'อสูรซ่อนพิษ' ตอบ 2015 Bookish Bingo Challenge ข้อเรื่องที่สองในชุด ส่วน 'อสูรเจ้าน้ำตา' ตอบ เกมบิงโกพิเศษ #Gspecial, 'อสูรพรางใจ’ แลละ 'อสูรเร้นร้าย' ตอบ เกมบิงโกพิชิตกองดอง #7 ข้อชื่อเรื่องมีคำว่ารัก/ใจ และปกอัญมณีนะคะ สรุปความรู้สึกในภาพรวมคือโครงเรื่องไม่ได้โดดเด่นอะไรนัก เรื่องบุพเพสันนิวาสไม่อิน! (แบบว่าเผอิญแฮปปี้เกิน เฒ่าจันทราประสิทธิภาพสูงส่งเกินไปแล้ว) แต่ลีลาในการดำเนินเรื่องเหลือร้าย ทั้งความฮา (ที่ต้องยกนิ้วให้คนแปล) และการจิกกัดแบบสุดเนียนเรื่องขนบธรรมเนียมที่พบมากทั้งในกำลังภายในหรือนิยายจีนย้อนยุค เลยอ่านได้โดนดีค่ะ สรุปคือชอบ 'อสูรยั่วยิ้ม' มากที่สุด แต่เรื่องอื่นๆ ก็อ่านสนุกในระดับใกล้เคียงกันนะคะ และที่สงสัยติดตามคือจบชุดแค่นี้หรือ เพราะยังมีอสูรที่โผล่มาแต่ยังไม่ได้เป็นตัวเอกเลย --- SPOILER ALERT --- อสูรยั่วยิ้ม กงเสวี่ยหลิง เป็นบุตรสาว กงเมิ่งเสียน ประมุขสำนักคุ้มกันภัยสกุลกงแห่งเมืองอู๋ซี มีพี่ชายสองคน กงจ้งชิง และ กงจ้งซู ที่รักน้องมาก ตั้งแต่แม่เสียไปตั้งแต่สิบสาม เธอจึงคอยดูแลความคุมงานภายในมาตลอด เก่งงานบ้าน วิทยายุทธสูง ถึงไม่งามหยดย้อยแต่อ่อนหวานน่าใกล้ชิด กงเสวี่ยหลิงเลื่อนการแต่งงานกับคุณชายตระกูลใหญ่ ซย่าโหวหลัน ที่ปู่หมั้นให้ตั้งแต่อายุสามขวบจนอายุสิบเจ็ดเพราะความเป็นห่วงที่อาหญิง กงหรูเม่ย ที่เป็นม่ายพาลูกชายลูกสาวที่ไม่ถูกอบรมมาพักพิงตระกูลกงแบบเบียดเบียนหนัก ลูกชาย ลู่เสวียจี้ เสเพลชอบก่อเรื่อง ส่วนลูกสาว ลู่เพ่ยอี๋ และ ลู่เพ่ยฉิน ถึงเป็นสาวงามแต่วางอำนาจเอาแต่ใจจนเป็นที่เข็ดขยาดไปทั่ว เมื่อลู่เสวียจี้ไปล่วงเกินคู่หมั้นลูกชายประมุขพรรคร้อยอรุณที่ขึ้นชื่อด้านความโหดเหี้ยมจนอีกฝ่ายจะเอาน้องสาวมาชดใช้ คุณหนูทั้งสามจึงต้องรีบแต่งออกไปโดยด่วน ลู่เพ่ยฉินรีบรับคำทาบทามของคุณชายใหญ่ ไห่สิงเหวย แห่งซงเจียง ที่ท่าทางตุ้งติ้ง แต่สำหรับลู่เพ่ยอี๋ชื่อโด่งดังจนหาตัวเข้าบ่าวไม่ได้ ต้องลดเสป็คไปเรื่อยๆ จนกงเมิ่งเสียนพบ ตู๋กูเซี่ยวอวี๋ ชาวนาหนุ่มที่นอกเมืองที่ยอมแต่งแบบไม่คิดอะไร แน่นอนว่าลู่เพ่ยอี๋ไม่ยอมแต่งกับคนธรรมดาๆ ต้องการให้สลับเจ้าบ่าวกับซย่าโหวหลัน ซึ่งกงเสวี่ยหลิงที่ติดดินสุดๆ ก็ตกลงเพราะรู้สึกว่าซย่าโหวหลันดีแต่หน้าตา วิทยายุทธ และฐานะ อย่างอื่นทำอะไรไม่เป็น ชีวิตความเป็นอยู่ของลู่เสวียจี้หลังแต่งงานก็พูดได้ว่าลำบากกาย สามีภรรยายุ่งวุ่นวายทั้งวัน แต่ก็อยู่กันอย่างปรองดอง ชีวิตในแต่ละวันสามารถมองเห็นผลจากความพยายามของตัวเองได้ เมื่อตู๋กูเซี่ยวอวี๋สลัดคราบชาวนา ถ้าคนตรงหน้าคือคนหยาบกระด้าง ใต้ฟ้าคงจะไม่มีปัญญาชนผู้สง่างามแม้สักครึ่งคน พื้นฐานครอบครัวลึกลับแต่ร่ำรวยของจริง ญาติผู้ใหญ่มีวิทยายุทธสูงส่ง (ลู่เสวียจี้เคยทำเรื่องกับท่านอาสี่จนมารังความถึงตระกูลกง) เมื่อคุณหนูทั้งสามคลอดลูกสาวในเวลาไล่เลี่ยกัน ลู่เพ่ยฉินโดนกดจนลาน ลู่เพ่ยอี๋ (ที่ไปหลอกเข้าหอกับซย่าโหวหลัน) ถูกหย่า แต่ลูกสาวของกงเสวี่ยหลิง ฝูเอ๋อร์ เป็นที่รักของพ่อมาก ในความเห็นของภรรยา เขาเป็นคนหนักแน่นจริงจังคนหนึ่ง ดังนั้นการเอาใจใส่ของเขาก็หนักแน่นจริงจังยิ่ง แม้เขาไม่มีถ้อยคำหวานชื่นและไม่ได้ให้นางเสพสุขกับความสะดวกสบาย แต่เขาทำให้นางสัมผัสถึงความรักและเอาใจใส่ของเขา ตระหนักถึงน้ำใจของเขาโดยแท้จริง เหมือนที่บิดาว่าไว้ เขาเป็นคนที่มีใจอย่างยิ่งคนหนึ่ง ส่วนคำพูดสามีถึงภรรยาก็ เข้มแข็งกล้าหาญ ทั้งยังเป็นตัวของตัวเอง เรื่องที่สตรีควรทำนางล้วนทำเป็น เรื่องที่บุรุษควรทำนางก็ทำได้ ขอเพียงเป็นเรื่องที่นางควรทำนางจะไม่หลบหนีอย่างเด็ดขาด นี่ถึงเป็นสตรีที่แท้จริงและล้ำค่า เมื่อลู่เสวียจี้และลู่เพ่ยอี๋ไปก่อเรื่องจนโดนพิษของสำนักถังเหมินแห่งซื่อชวนที่บอกให้ไปเอากล่องหยกน้ำแข็งหมื่นปีจากพรรคร้อยอรุณและไปเอากล้วยไม้งูโลหิตที่หุบเขามังกรพิษมาแลกกับยาแก้พิษ ตระกูลกงก็ต้องทำตาม งานนี้อันตรายจนพูดได้ว่าขอใครช่วยไม่ได้ เมื่อกงเสวี่ยหลิงหนีจากบ้านมาช่วยพ่อ ตู๋กูเซี่ยวอวี๋พาลูกสาวตามมา แสดงวิทยายุทธ์อันเลิศล้ำ ใช้พัดหยกแพรม่วงเล่มหนึ่งสังหารอย่างโหดเหี้ยมไร้ปราณี จนกงเมิ่งเสียนสรุปได้ว่าเป็นทายาทของ พญายมยิ้ม ที่เป็นพี่ใหญ่ของเจ็ดพญายมแห่งหุบเขาพญายมในซีฉุยที่ถอนตัวจากยุทธภพมากว่าสิบปี ตระกูลตู๋กูมีลูกชายคนเดียวมาตลอด แต่ตู๋กูเซี่ยวอวี๋ไม่ยอมแต่งงานสักที พญายมยิ้มเลยไล่ออกจากบ้านจนกว่าจะมีลูกชาย ตู๋กูเซี่ยวอวี๋ที่หลงไหลในการทำนามากก็เลยมาจงหยวนเพราะทำนาปรังได้ 555 แต่บุพเพครั้งนี้ใช่ว่าจะราบลื่น กล้วยไม้งูโลหิตมีพิษหยางที่สุดในโลกและถูกปกปักรักษาจากสัตว์ร้าย แต่หรือจะเท่าคนที่เคียดแค้นชิงชัง ... เรื่องนี้ต้องขอบอกว่าบุคลิกลักษณะนิสัยของทั้งนางเอกและพระเอกโดดเด่นมากทั้งคู่เลยค่ะ จิกกัดหยิกหยอกขนบประเพณีในนิยายจีนและกำลังภายในอย่างเนียนๆ แบบว่าโดนสุดๆ ไปเลย อ้อ ที่ไม่เหมือนใครอีกจุดคือมีบอกชัดเจนด้วยว่าคุณหนูลู่ถูกรัดเท้าถึงขนาดดอกบัวทองคำ (แหม ไม่น่าฝึกวิทยายุทธได้เลยนะ) ถึงจะมีจุดที่ จขบ. มึนๆ อยู่บ้างอย่างเรื่องบุพเพที่ช่างออกมาแทบเป็นแบบสุ่ม โครงเรื่องบางตอนที่ดูจะ cliche ไปนิดและฝ่ายร้ายที่ซ้ำมากจนรู้สึกเฝือ (แต่อย่างว่านะคะ ไม่ใช่จุดหลัก) การดำเนินเรื่องเน้นเอาฮามากถึงมากที่สุด ถึงช่วงที่จะซึ้งยังฮานำเลย แถมยังฟินในระดับรุนแรง การแปลก็ใช้ได้ สรุปความรู้สึกหลังอ่านคือโดนอย่างจังแต่ไม่ค่อยซาบซึ้ง เป็นเรื่องที่โดดเด่นเหยียบเข้าชั้น Quadrant สูงสุดของชุดมากกว่ารักแล้วล่ะค่ะ [01/04/15] อสูรซ่อนพิษ คราวนี้ก็ถึงทีของน้องรอง จวินหลันโจว ลูกชายของ พญายมพิษ ที่ถูกไล่ออกจากบ้านมาหาเจ้าสาว ซึ่งก็เป็นที่หวั่นเกรงในบางแง่ว่าอาจจะไม่ได้กลับบ้าน เพราะตัวจวินหลันโจวที่เห็นคนนอกครอบครัวขนาดใหญ่เป็นคนอื่นหมด แต่ก็ไม่ชอบนิสัยสตรีในครอบครัวนี้ (แบบว่ามองเห็นแต่ข้อเสีย) ด้านเสน่ห์ติดลบเพราะมีนิสัยประหยัดถึงขั้นงกสุดขีด กินหมั่นโถวทีละครึ่งลูกจนผอมแห้ง ใส่เสื้อผ้าที่ปะสุดๆ เอาแต่แบกตะกร้าหนังสือ (ที่ข้างในใส่ยา) ถึงศึกษาพิษและวิชาแพททย์จนเก่งกาจ แต่ไม่ยอมรักษาคน ยกเว้นแต่จะได้ของวิเศษล้ำค่าที่ต้องการมาให้เป็นของขวัญคนในครอบครัว เมื่ออกจากบ้าน จวินหลันโจวก็ยังส่งของขวัญกลับไปเป็นระยะๆ โดยจ้างสำนักคุ้มกันภัยตระกูลกงที่ความจริงไม่อยากรับเงินจากน้องลูกเขย ล่าสุดจวินหลันโจวก็ไปเมืองหนานหยางเพื่อจัดการเรื่องติดค้างคืออาสะใภ้ถอนหมั้นไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน (ก่อนจะมีแผนไปไล่เฉ่งเจ้าสำนักฮว่าซานที่เคยทรยศหักหลังญาติผู้ใหญ่แต่ใช้บุญคุณของเจ้าสำนักคนก่อนประวิงเวลามายี่สิบปี) ซึ่งในเมืองนี้มีตระกูลจูเก่อเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่ง นิสัยสัตย์ซื่อ ทำบุญทำทานมาตลอด ถึงตระกูลนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับจูเก่อเลี่ยง ข่งหมิง (ขงเบ้ง) แต่ที่เหมือนกันคือกำลังจะตายเรียบหมดบ้าน สมาชิกฝ่ายชายค่อยๆ ป่วยตายไปทีละคน คนสุดท้าย จูเก่อเหวินอี้ ก็กำลังพะงาบๆ และเป็นห่วงน้องสาวที่เหลืออยู่สามคน เลยจะให้น้องสาวคนโต จูเก่อเหมิงเหมิง แต่งงานไปกับพี่ชายร่วมสาบาน จางอวี้สยง เพื่อจะได้ดูแลตระกูลและน้องสาวฝาแฝดสองคนที่เหลือ แต่จูเก่อเหมิงเหมิงกลัวพี่ชายจะหายห่วงแล้วตายอย่างสบายใจ แถมคิดว่าจางอวี้สยงเป็นพี่คนหนึ่งมาตลอด เลยหาทางปฏิเสธอยู่ เมื่อเขื่อนกั้นแม่น้ำหวงเหอแตก ผู้ลี้ภัยทะลักเข้าเมือง จูเก่อเหมิงเหมิงเลยจัดแจงทำบุญทำกุศลต่อชีวิตพี่ชายโดยเลี้ยงดูคนอดอยาก และยังประกาศว่าถ้าใครรักษาพี่ได้ ก็จะมอบทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลให้ ซึ่งคนฉวยโอกาสคือหัวชันนะตุที่ขายรองเท้า ทายาทขุนนางกังฉินที่ถูกเนรเทศยึดทรัพย์ และเป็นลูกชายของคู่หมั้นเก่าของอาหญิงจวินหลันโจว ทำให้หัวชันนะตุสามารถขอให้จวินหลันโจวมอบยาที่สามารถรักษาจูเก่อเหวินอี้ (ความจริงคือถูกพิษหนอนกู่) หัวชันนะตุยึดทรัพย์ทั้งหมดของตระกูลจูเก่อ ไล่พี่น้องสี่คนออกจากบ้าน นอกจากความเห็นใจของคนทั่วไปต่อตระกูล จูเก่อเหมิงเหมิงได้ความช่วยเหลือจากเพื่อนสนิท คุณหนู ตู้จิง และพี่ชาย ตู้เหว่ย ที่เป็นศิษย์สำนักฮว่าซาน คอยดูแลในช่วงแรก และให้ไปอยู่คฤหาสน์ร้างที่ผู้อพยพพักอาศัย ซึ่งจวินหลันโจวที่งกค่าโรงเตี๊ยมก็มาอยู่ที่นี่ด้วย ... ตามแบบเล่มแรกค่ะคืออย่างฮามาตลอด ไม่ว่าจะเรื่องซีเรียส คนตายเป็นเบือขนาดไหน มีพิษร้ายแรงแค่ไหน หรือจวินหลันโจวจะมีนิสัยชอบแพร่พิษในของของตัว (ของขวัญยันภรรยา) ไว้อย่างไรบ้างก็ยังเขียนให้ฮา เมื่อจูเก่อเหมิงเหมิงขอแต่งงานกับจวินหลันโจวเพื่อให้รักษาพี่ในฐานะเป็นคนกันเอง จูเก่อเหมิงเหมิงก็เริ่มต้นด้วยความเป็นศรีภริยาในรูปแบบเก่า แต่ทำไปทำมา ไหง 'ทราบแล้วท่านพี่' กลายเป็นคำสั่งซ้ายหันขวาหันได้ดังใจแท้ 555 เรื่องสนุกก็สนุกดีนะคะ แต่ จขบ. ไม่โดนแบบเรื่องแรก [04/04/15] อสูรเจ้าน้ำตา คราวนี้ก็ถึงอสูรโศก เซียงจุ้ยเอ๋อร์ ธิดาของพญายมยิ้มและ พญายมโศก เป็นดรุณีวัยสิบหกที่ถึงวิทยายุทธจะยอดเยี่ยมเสียจนเอาชนะเจ้าอาวาสวัดเส้าหลินได้ (แต่แย่ที่สุดในบรรดาทายาทอสูรทั้งเจ็ด) แถมถ้าใครได้ยินเสียงร่ำไห้เกินเวลาหนึ่งเค่อ (สิบห้านาที) ก็จะวิปลาส เซียงจุ้ยเอ๋อร์ก็มีนิสัยขี้อายขี้กลัวขี้แยสุดยอดจากความหลังฝังใจที่ทำเด็กข้างบ้านแขนหักตอนเก้าขวบ ที่เธอใช้แซ่คนละอันกับพี่ชายจอมหวงเพราะตระกูลขุนพลเซียงเคยถูกใส่ร้ายจนต้องโทษประหารทั้งตระกูล มีเพียงฝ่ายหญิงบางคนที่ได้ตระกูลฟางที่เป็นขุนพลเช่นกันช่วยออกมา เมื่อพ้นเคราะห์แล้วตระกูลเซียงเลยเก็บตัว แต่ก็มีสัญญาหมั้นหมายกับตระกูลฟางไว้ ซึ่งสัญญานี้เป็นหมันในรุ่นที่แล้ว ถึงรุ่นปัจจุบันเซียงจุ้ยเอ๋อร์ที่ยังไม่มีคนรักก็เลยตอบตกลงแต่งงานเพื่อมารดา ขุนพล ฟางเจิ้ง เป็นผู้บัญชาการทัพที่เมืองหน้าด่าน ครอบครัวมีฮูหยินคนที่สอง ลูกชายสอง ฟางอิง และ ฟางรุ่ย ส่วนลูกสาวมีสี่คน ถึงตระกูลนี้ไม่มีวิทยายุทธ แต่วิชาการต่อสู้ในสมรภูมิเยี่ยมยอด ฟางอิงที่มีศักยภาพเป็นขุนพลชั้นเยี่ยมก็ไม่รับราชการเพราะไม่เล่นการเมืองใช้ทวนยาวหนึ่งจั้งสมเชียะ (เท่ากับของ หยางเยี่ย แห่งราชวงศ์ซ่ง) ส่วนฟางรุ่ยก็เป็นทหารติดตามบิดา ฝ่ายหญิงทั้งหมดล้วนแต่เป็นหญิงแกร่ง ฟางฮูหยินทั้งสองคนเคยออกรบเคียงบ่าเคียงไหล่สามี พวกที่สาวน้องสาวก็ใช้ดาบคล่องแคล่วยิ่งกว่าเข็มเย็บผ้า (ถ้าพูดให้ถูกคือไม่ว่าการเย็บปักหรือการครัวเจ๊งกันหมด หั่นผักกาดขาวราวตัดหัวข้าศึก ฯลฯ) และมองหาบุตรชายแม่ทัพที่ออกสนามรบได้เป็นสามี ซึ่งคนโตแต่งกับตระกูลทหารไปแล้ว ถึงเซียงจุ้ยเอ๋อร์จะดูไม่เหมือนกับสะใภ้ตระกูลฟางทั่วๆ ไป คือดูนุ่มนิ่มขี้อาย ทางสกุลฟางก็ต้อนรับอย่างอบอุ่น โดยเฉพาะฟางอิงที่แสดงความเข้าอกเข้าใจ ค่อยๆ กินเต้าหู้ (คือแต๊ะอั๋ง) ไปเรื่อยๆ ด้วยฝีมือการเรือนเป็นยอดโดยเฉพาะฝีมือการทำอาหารอันเลอเลิศ ทำเอาเหล่านักรบผู้เดินด้วยท้องต้องมนต์เป็นทิวแถว แต่ความสุขนี้ก็อยู่ไม่นานนัก ฟางเจิ้งถูกเรียกกลับเมืองหลวง เตรียมไปปราบกบฎ ซือเริ่น ใต้ร่มธงของ มู่เซิ่ง ซึ่งลูกชายทั้งสองก็ตามฟางเจิ้งไปด้วย ทำให้พลาดการเกิดของหลานชายคนแรก ฟางอี้ มู่เซิ่งมีความหลังกับตระกูลฟางและต้องการฆ่าฟางเจิ้งปิดปาก บวกกับไร้ความสามารถในการรบ เลยตั้งมั่นอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไร เมื่อฟางเจิ้งและฟางอิงพาทหารบุกเข้าไป ในช่วงแรกก็ได้ชัยชนะ แต่ขาดกำลังเสริมและเสบียงทำให้ถูกล้อมฆ่า ตัวฟางเจิ้งตายโดยมีเป้าหมายสั่งสอนลูกชาย ส่วนฟางอิงก็บาดเจ็บหนัก แต่ได้เซียงจุ้ยเอ๋อร์บุกเข้าไปจัดการและรีบของความช่วยเหลือจากพี่ใหญ่พี่รองและพญายมพิษดึงชีวิตไว้ได้ แถมยังมอบของขวัญเป็นวรยุทธให้น้องเขยอีก ซึ่งน่าจะทำให้สามารถรบได้ราวสิบห้าปีก่อนต้องถอนตัว แต่เรื่องที่สำคัญอีกอันคือสาเหตุของการที่มู่เซิ่งฆ่าฟางเจิ้งเกี่ยวโยงกับตระกูลเซียว ... เรื่องนี้ก็มาฮาอย่างเน้นๆ กับเรื่อง 'ขุนศึกตระกูลหยาง' นะคะ ท่านพ่อก็เท่มาก และจะเท่ยิ่งขึ้นถ้าจะระวังรักษาตัวเองและทหารกว่านี้ แต่ จขบ. รู้สึกติดใจเรื่องพรสวรรค์ในการนำทัพของฟางอิงที่นอกจะแสดงให้เห็นด้านการสร้างขวัญและกำลังใจกับความสามารถในการต่อสู้แล้ว เรื่องอื่นอย่างการนำทัพ จวางแผน ฯลฯ แบบว่าการบุกที่ความสำเร็จเกิดจากใช้วิทยายุทธของตนเองและภรรยาไม่ค่อยดูเป็นจุดสำคัญแม่ทัพเท่าไหร่ เหมือนหัวหน้าหน่วยทะลวงฟันมากกว่า แต่ในภาพรวมก็สนุกดีนะคะ [09/04/15] อสูรพรางใจ ถึงคราวลูกสาวของพญายมพิษและ พญายมใบ้ ซึ่งสืบตระกูลแม่ โม่เยี่ยนซิน มีฉายาอสูรใบ้ ซึ่งก็เป็นหนักกว่าแม่ที่ยังพูดสัปดาห์ละครั้ง เพราะเธอเล่นสามปีพูดที (แบบว่ามีปัญหาทางการแพทย์) เนื่องจากสมัยก่อนตระกูลโม่เคยถูกใส่ร้าย มีแต่ตระกูลมู่หรงที่ช่วยจนโดนไปด้วย ตอนนี้ก็มีสัญญาหมั้นหมายของสองตระกูลค้างอยู่ โม่เยี่ยนซินที่ไม่ได้คิดจะแต่ง (อย่างน้อยก็บอกเช่นนั้น) เลยเดินทางจะไปเอาของหมั้นหยกมังกรตระกูลมู่หรงและกำไลหงส์ราตรีตระกูลโม่คืนมา ในตระกูลมู่หรง พี่ใหญ่เสียชีวิตไปแล้ว เหลือภรรยา มู่หรงฮูหยิน และลูกชาย มู่หรงเยวี่ยเฟิง กับน้องสาวสวยสองคน ส่วนน้องรอง มู่หรงเวิ่นเทียน ก็แต่งกับ ตู้ฉินเหนียง มีลูกชาย มู่หรงอวี่ต้วน และลูกสาวอีกหนึ่ง และก็รับบอุปการะหลานภรรยาอีกสองคน ครอบครัวตอนนี้เปลี่ยนจากตระกูลใหญ่ของยุทธจักรกลายเป็นชาวประมงยากจนและเปิดร้านอาหารที่ริมทะเลสาปไท่หู โดยทางครอบครัวมู่หรงเวิ่นเทียนทำงานหาเลี้ยงครอบครัวของพี่ที่เกาะกินไม่ทำอะไร เมื่อเศรษฐี โจวต้าฟู่ แห่งซูโจวถูกใจวิทยายุทธของมู่หรงอวี่ต้วน เลยจะยกลูกสาวให้พร้อมสินทรัพย์จำนวนมากเพื่อให้มาเป็นองครักษ์ให้ มู่หรงฮูหยินเลยต้องการให้ลูกชายตัวเองเสียบแทน เมื่อโม่เยี่ยนซินโผล่มาโดยไม่พูดไม่จาเลยผลักให้มู่หรงอวี่ที่ตอนนี้เป็นหลานชายคนโตของตระกูลรับการหมั้นเดิม และจัดการแยกบ้านใหญ่บ้านรองออกไปอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร ซึ่งทางมู่หรงเวิ่นเทียนก็ยินดีจัดการ แถมเมื่อสะใภ้ที่นึกว่าเป็นใบ้มีฝีมือการทำงานและอาหารสุดยอด เข้ากับลูกชายได้ดี มีลูกชาย เซ่าเอ๋อร์ ก็เป็นครอบครัวแสนสุข แต่มู่หรงเยวี่ยเฟิงจะฮุบสมบัติพ่อตาโดยร่วมหัวกับสำนักพันเริ่นวางยาพิษ มู่หรงอวี่ต้วนที่ไปเตือนก็โดนทำร้าย ถูกเข็มปักศีรษะเป็นปัญญาอ่อน ถ้าถอนเข็มก็ตาย บวกกับมู่หรงเยวี่ยเฟิงจะถูกสำนักพันเริ่นปิดปาก เลยหนีมาขอความช่วยเหลือ ทำเอาจะโดนฆ่ายกครัว ซึ่งเมื่อถึงตอนนี้โม่เยี่ยนซินก็จัดการได้อย่างไม่มีปัญหา และยังขอความช่วยเหลือจากพี่ใหญ่ พี่รอง พี่สาม ให้มารักษาสามีให้ ของแถมที่ให้มู่หรงอวี่ต้วนคือพลังยุทธหกสิบปีและตระกูลมู่หรงก็ถูกผลักเข้าสู่เส้นทางของตระกูลใหญ่อีกครั้ง ... เรื่องนี้ก็มาฮาเต็มพิกัดตามสไตล์ของชุดนะคะ แต่โครงเรื่องคล้ายเล่มที่แล้วมากไปหน่อย แนวเรื่องและมุกมาชักเบื่อแล้ว อ้อ เหล่าสาวๆ ในตระกูลอสูรนี่คุณสมบัติรอบด้านหมดทุกคนเลยแฮะ ทั้งวิทยายุทธและการบ้านการเรือน ^_^ จขบ. ก็ว่าอ่านได้สนุกนะแต่ก็ไม่ได้โดดเด่นออกมาน่ะค่ะ [15/04/15] อสูรเร้นร้าย ตระกูลโหลวแห่งปราสาทเขียวสะท้อนมีสตรีเป็นประมุขและแต่งสามีเข้ามาโดยตลอด ประมุขคนปัจจุบัน ลวี่ฝูหรง มีลูกสาวสี่คน คือ โหยวเยวี่ยวซวง, โหลวเยวี่ยหลัน, โหลวชิ่นโยว และ โหลวเสวี่ยโยว ซึ่งคุณหนูสามทั้งที่เป็นคนดูแลกิจการภายในก็ไม่มีความทะเยอทะยานอยากเป็นใหญ่ในยุทธภพ นี่เป็นเพราะเธอสนิทกับพ่อที่เสียไปแล้วซึ่งอยากมีเพียงความสุขธรรมดาๆ ในครอบครัว โหลวชิ่นโยวต้องการแต่งงานออกนอกยุทธจักรเลยฝึกงานบ้านไว้เรียบร้อยและปฎิเสธคำขอแต่งงานของคุณชายใหญ่ อวี่เหวินจิ้งเหริน มาตลอด สร้างความไม่พอใจขอแม่จนเกิดการท้าทายให้โหลวชิ่นโยวแต่งกับชายหนุ่มคนแรกที่ผ่านมาในวันที่กำหนด ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นลวี่ฝูหรงก็แอบสั่งให้คนออกไปกันคนธรรมดาให้หมด แต่บุพเพสันนิวาสมาแรงกว่า อสูรกริ้ว ฟู่ชิงหยาง ที่มีอาชีพเป็นพ่อค้ามาเอาม้ามาส่งพอดี เลยตกลงแต่งงานเข้าหอกันในวันนั้น ในแวบแรก เจ้าบ่าวดูทั้งเถื่อนจากหนวดเครา โทรมและเหม็นจากการเดินทาง แต่ที่จริงคือเนื่องจากฟู่ชิงหยางรับยีนความหล่อจากพ่อ พญายมกริ้ว มาอย่างรุนแรง แม่เลยให้ไว้หนวดเคราเต็มเพื่อไม่ให้ผู้หญิงสติแตก แต่เมื่อแต่งแล้วก็ให้โกนทิ้งอย่าให้เหลือแม้แต่ตอ (จะได้ไม่ทิ่มหน้าเจ้าสาว) แถมยังมีคำสั่งสอนทำนองนี้อีกเป็นกระตั๊ก! ทำให้ถึงฟู่ชิงหยางจะเผด็จการขนาดไหนก็ยังอ่อนโยนเอาใจแบบมึนๆ อยู่ตลอด 555 ลวี่ฝูหรงต่อรองให้คู่บ่าวสาวรั้งอยู่ที่ปราสาทเขียวสะท้อน หรืออันที่จริงคือกระท่อมหลังเขาสองปีเพื่อหาทางแยก แต่ก็ไม่สำเร็จ แถมฟู่ชิงหยางยังพาเจ้าสาวออกเที่ยวในจงหยวนด้วย ซึ่งโหลวชิ่นโยวก็ไปโดยไม่รู้เลยว่าสามีคนธรรมดาที่มีคอนเนกชั่นไม่ธรรดาจะมีอะไรในกอไผ่ แต่ที่ปราสาทเขียวสะท้อนกลับเกิดเรื่องเมื่อโหลวเยวี่ยหลันแต่งกับคุณชายรอง ไห่สิงหว่อ แห่งซงเจียง ที่ใช้เวลาฟ้าร้องไม่ทันปิดหูวางยาพิษแม่ยายพี่เมียน้องเมียเพื่อดันให้ภรรยาขึ้นเป็นประมุข ... เรื่องนี้ก็เน้นเอาฮาตามสไตล์เลยนะคะ มีแนวคิดที่น่าสนใจในเรื่องความเผด็จการของสามีและอิสระในมุมมองของภรรยา ซึ่ง จขบ. เห็นว่าในกรณีนี้เน้นที่ความแตกต่างส่วนบุคคล ซึ่งความจริงน่าจะเปลี่ยนวัฒนธรรมหรือบรรทัดฐานของสังคมมากกว่า แต่ยังไงความฟินในเรื่องคนจริงไม่เผยตัวนี่มาแบบเต็มๆ ล่ะค่ะ 555 [17/04/15] ที่มา [1] กู่หลิง (อวี้ แปล). อสูรยั่วยิ้ม. มากกว่ารัก ชุดวิวาห์อสูร, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 296 หน้า, 2558 (ต้นฉบับ 2007). [2] กู่หลิง (มดแดง แปล). อสูรซ่อนพิษ. มากกว่ารัก ชุดวิวาห์อสูร, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 232 หน้า, 2558 (ต้นฉบับ 2007). [3] กู่หลิง (ลี่ลี่ แปล). อสูรเจ้าน้ำตา. มากกว่ารัก ชุดวิวาห์อสูร, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 272 หน้า, 2558 (ต้นฉบับ 2008). [4] กู่หลิง (เบบี้นาคราช แปล). อสูรพรางใจ. มากกว่ารัก ชุดวิวาห์อสูร, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 256 หน้า, 2558 (ต้นฉบับ 2009). [5] กู่หลิง (Tear แปล). อสูรเร้นร้าย. มากกว่ารัก ชุดวิวาห์อสูร, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 264 หน้า, 2558 (ต้นฉบับ 2010).   Create Date : 01 เมษายน 2558 7 comments Last Update : 18 เมษายน 2561 21:32:37 น. Counter : 19031 Pageviews. Share Tweet

อย่างนี้ เราต้องแวะเข้ามาเรื่อย ๆ สินะ ถึงจะอ่านรีวิวครบทุกเล่ม 5555   โดย: Prophet_Doll 2 เมษายน 2558 17:26:41 น.

โอ้ว เร็วมากค่ะ   โดย: kunaom 3 เมษายน 2558 13:34:01 น.

ต้องแวะมาบ่อยๆๆมารออสูรเจ้าน้ำตา   โดย: fuyu IP: 183.89.105.5 7 เมษายน 2558 7:52:46 น.

แสดงว่าชอบอสูรยั่วยิ้มมากสุดใช่ไหมเอ่ย เผื่อลองหามาอ่านดู^^   โดย: lemondrop IP: 124.120.207.203 15 เมษายน 2558 17:38:52 น.

^ ใช่ค่ะ แต่มีหลายคนที่ไม่ชอบสไตล์นี้นะคะ   โดย: jackfruit_k 16 เมษายน 2558 21:15:42 น.

ขอแย้งหน่อยค่ะ เรื่องแรกอสูรยั่วยิ้ม ที่บอกว่านางเอกรัดเท้าแล้วฝึกวิทยายุทธ์ จริงๆ นางเอกไม่ได้รัดเท้านะคะ คนที่รัดเท้าคือลูกพี่ลูกน้องจอมก่อเรื่องค่ะ นางเอกไม่ได้รัดเท้าเพราะแม่เสียแต่เล็ก เลยไม่มีคนดูแลหรือว่าตอนเล็กๆ จะรัดเท้าแล้วเจ็บมากร้องไห้งอแง พ่อแม่เลยตามใจไม่รัดเท้าก็ได้ ประมาณนี้ค่ะ   โดย: mist IP: 110.164.222.232 29 ตุลาคม 2558 15:33:26 น.

อ้า สงสัยว่าเขียนไม่ชัด ที่นัดเท้าคือคุณหนูลู่ที่เป็นญาติน่ะค่ะ ^_^   โดย: jackfruit_k 31 ตุลาคม 2558 20:35:38 น.