| |
|||||||||||||
ทะเลบนภูเขา ตอนที่ 5 (จบ) "ตื่นได้แล้วเร็วมาดูทะเลหมอก!" 6 โมงเช้าของวันที่ 11 พ.ย. เสียงแม่ปลุกทุกคนด้วยความตื่นเต้น ภายนอกยังดูมืดสลัว หุบเขาที่เคยเขียวไปด้วยป่าไม้ กลายสภาพเป็นแอ่งควันขนาดใหญ่ ไม่น่าเชื่อสายตา ว่ามวลหมอกแห่ง "เขาค้อ" มันจะแน่น ปุกปุย ราวกับก้อนเมฆ ทั้ง ๆ ที่คิดเอาเองว่า มันน่าจะบาง ๆ จาง ๆ เหมือนกับหมอกที่เราเคยเห็น แต่นี่มันไม่ใช่เลยครับ มันเป็น "ทะเลหมอก" จริง ๆ พวกเราออกมาชมทิวทัศน์ข้างนอก ด้วยความตื่นเต้น และเพิ่งรู้สึกว่า เราเป็นแขกที่เหลือเพียงกลุ่มเดียว ในรีสอร์ทแห่งนี้ครับ สักพักนึง เจ้าของรีสอร์ทก็โผล่มาให้เห็น พยักเพยิดแล้วยิ้มเหมือนกับว่า "เห็นไหมล่ะ มีทะเลหมอกจริง ๆ" เราได้ยินเสียง "เฮ" ตามด้วยเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี จากนักท่องเที่ยวที่กางเต้นท์ บนจุดชมวิวไปรษณีย์เขาค้อ ที่ห่างออกไปไม่ไกลนัก เสียดายแทนคนที่รีบกลับ ไม่งั้นคงได้เห็นหมอกสวย ๆ ในบรรยากาศเย็นสดชื่น ยามเข้าสู่ฤดูหนาว ผมกับแม่เดินเล่นไปเรื่อย เจ้าของรีสอร์ทนำผมเดิน ไปแถวบริเวณริมหน้าผา แถมโชว์รูปทะเลหมอกในมือถือ เพื่อการันตีว่า ทะเลหมอกที่นี่นั้น "มีทุกเดือน" เพียงแต่ว่าฤดูหนาว หมอกจะอยู่นานหน่อย ซึ่งกว่าหมอกจะจางก็ราว 9 โมง และถ้าวันไหนลมแรง ก็จะไม่มีทะเลหมอกครับ สรุปว่าต้องอาศัยดวงด้วย ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้นเรื่อย ๆ ทะเลหมอกเริ่มหนา และฟูมากยิ่งขึ้น เหมือนว่าเจ้าปุยขาวจะลอยสูง เข้ามาใกล้เรามากขึ้นทุกที จนรู้สึกได้ด้วยลมหายใจ เจ้าของรีสอร์ทบอกว่า บางวันมันจะลอยสูง จนข้ามหัวเราไปก็มี "อยากให้เป็นอย่างนั้นจัง" ผมเพิ่งสังเกตุดอกไม้เล็ก ๆ ที่ขึ้นอยู่บริเวณหน้าผา มันคล้ายตุ่มสำลีปั่นหูสีม่วง ดูน่ารักและอยากเอามันกลับไปบ้าน อีกใจก็กลัวว่า มันจะไม่ออกดอกนะซี่ เห้อ ... เหมือนอยู่บนสวรรค์ พวกเราผลัดกันถ่ายรูป เดินไปเดินมาก็มีความสุขแล้ว อากาศสดชื่นสุด ๆ เย็นสบายกำลังดีทีเดียว เจ้าของรีสอร์ทยังใจดี ยกข้าวเช้ามาให้เรากินถึงห้องพักอีก คงอยากจะได้เราได้ดูหมอก จนกระทั่งมันจางหายไป 8 โมงเช้า ทะเลหมอกค่อย ๆ แหว่ง ดูเหมือนมี "เกาะ" ผุดขึ้นมา อยู่กลางทะเล ที่เราลุ้นกันว่า ... หมอกจะลอยเลยหัวเราไป อย่างที่เจ้าของรีสอร์ทเล่า ท่าจะหมดหวังเสียแล้วครับ เพราะมันเริ่มแหว่งมากขึ้นเรื่อย ๆ จนมีสภาพ ... ไม่ต่างอะไรกับก้อนเมฆ ที่เราเห็นกันทุกวัน 8 โมงครึ่ง พวกเราเริ่มเก็บของขึ้นรถ จากนี้กลับบ้านใช้เวลาครึ่งวัน ผมคิดเผื่อเวลาไว้แวะนู่นนี่ เลยคิดว่าควรจะออกเร็วหน่อย แถวนี้เราก็ไปเที่ยวมาหมดแล้วด้วย ก่อนกลับพนักงานรีสอร์ท และเจ้าของแวะมาทักทาย บอกว่าเราโชคดี นึกว่าจะไม่ได้เห็นทะเลหมอกซะแล้ว ขากลับ เราไม่ลืมที่จะแวะ "เขาค้อ กาแฟสด" คนละร้านกับเมื่อวาน ร้านนี้เป็นร้านใหญ่ และเป็นร้านดังของที่นี่ เขาว่าเป็นโครงการ ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว บนโต๊ะมีชาใบหม่อนเสิร์ฟฟรี กาแฟมีหลายหลายเมนู เหมือนกับในกรุงเทพ ราคาเป็นกันเอง แถมรสชาติยังหอมอร่อยมาก จนพวกเราโลภอยากจะกินเพิ่ม คาปูชิโน่ร้อนถูกวางลงบนโต๊ะไม้ เมื่อมองออกไปจะเป็นลานจอดรถ และถัดไปคือถนน ปูบนเนินเขียวเตี้ย ๆ ผมรู้สึกว่า ... ผู้คนเริ่มทะยอยกันมามากขึ้น จนเสียงเริ่มจะดังไปบ้าง แต่คิดไปคิดมา มันก็ครึกครื้นดีอยู่เหมือนกัน ข้างในร้านกาแฟ จะเป็นร้านจำหน่ายสินค้า มีผักผลไม้สด ผลิตภัณฑ์อาหารแปรรูป เมล็ดกาแฟคั่ว และกาแฟผง รวมถึงของที่ระลึกจำหน่าย ผมซื้อกาแฟของเขามาถุึงนึง เผื่อไว้กิน ... แก้คิดถึง เมื่อซื้อของเสร็จ ทำธุระส่วนตัวเรียบร้อย ก็ได้เวลา "อำลา" เขาค้อเสียที หนทางคดเคี้ยว ล้อมไปด้วยแมกไม้ สลับเหลื่อมด้วยทิวเขา ทำให้การเดินทางออกจากเขาค้อ ไม่น่าเบื่อเลยสักนิด เมื่อทิวไม้เริ่มบางตาลง รถของเราก็มาถึงถนนเส้นใหญ่ ถนนที่จะนำพาเรา "กลับบ้าน" เราคงได้พบกันใหม่นะ "เขาค้อ" ผมหวังไว้อย่างนั้น
|
Guynes
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
