| |
|||||||||||||
ความอดทน สัปดาห์แห่งความเครียด ร้านของผมกำลังจะเสร็จ ท่ามกลางความบาดหมาง ระหว่าง "ผม" กับ "ญาติ" ที่เป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง ผมอาจจะ "อดทน" น้อยเกินไป ? วันก่อนจึงดได้ "ระเบิดลง" ใส่เขาจนได้ ผู้มาสาย 99% ตลอดระยะเวลาทำงาน พูดคำไหนไม่เคยเป็นคำนั้น วันนี้บอกว่าเข้าวันอาทิตย์ พอวันอาทิตย์ ... ขับรถมารอ บอกว่าวันอาทิตย์พี่หยุด นัด 10.00 มา 11.30 นัดเช้ามาบ่าย พอทิ้งคนงานเสร็จ ก็ให้เราคุมงานเอง ทำของเสีย ... ก็ไม่มีวี่แวว แห่ง "ความรับผิดชอบ" ว่าจะไปซื้อมาใช้คืน นี่คือสิ่งที่ผมต้องเจอ ตลอดเวลา 3-4 เดือนมานี้ นี่ยังไม่นับวิธีการทำงาน และการควบคุมงาน เป็นผู้รับเหมา แต่ผลักภาระมาให้ลูกค้า การที่เขาเป็น "ญาติผู้ใหญ่" นอกจากที่เราจะต้องเสียเงินจ้างเขา โดยที่โดนเบิกเงินโดยไม่มีใบแจ้ง หลายต่อหลายครั้ง เรายังต้องมาพินอบพิเทา เกรงใจเขาไปเสียหมด บางอย่างที่ดีดี ผมก็รับรู้ได้ แต่หากประเมินกันแล้ว ความเสียหายในทางการเงิน นั้นเยอะกว่าจ้างผู้รับเหมา ที่เป็นมืออาชีพกว่านี้มาก หรือ ผมจะมี "ความอดทน" มากไป ? แทนที่จะพูดจากัน ให้รู้จัก "เกรงใจ" กันเสียแต่เนิน ๆ แต่กลับเก็บอารมณ์ต่าง ๆ เอาไว้ แล้วมาระเบิดกันทีเดียว ช่างเถอะ มันสายเกินไปแล้ว วันที่ผมเดินเข้าร้าน แล้วเจอคนงาน 2 คน นอนตากแอร์อยู่ แทนที่จะทำงานนั้น ทำให้ผมโมโหถึงขีดสุด วันต่อมาบอกว่ามาวันอาทิตย์ แต่กลับตีมึนเบี้ยวหน้าตาเฉย วันจันทร์เป็นจุดพีค เกี่ยวกับเรื่องทางบัญชี ในตอนเช้า ผมไม่อยากลงรายละเอียดมากนัก จากนั้นผมสั่งงานลูกน้องเสร็จ กลับมาทำงานผิด ทำของเสียหาย ก็ยังไม่ได้ยินว่า จะไปซื้อมาใช้คืนแต่อย่างใด โดยส่วนตัว ผมคิดว่าผมประเมินฝีมือ "ญาติ" ของผมคนนี้ "สูงเกินไป" นี่ยังไม่รวมถึง ความตั้งใจและเวลา ที่เขาจะทุ่มเท ให้กับ project นี้ ความไว้เนื้อเชื่อใจ ทำให้เราขาดการควบคุม ผมให้เขาทำงานเลย โดยไม่ได้ยื่น Quotation ไม่มีแผนงาน ไม่มีรายละเอียดใด ๆ มาให้ ก่อนที่จะรับโปรเจค ใบสรุปค่าใช้จ่าย เป็นใบที่เขียนด้วยมือ หน้าตาไม่ต่างจากเศษกระดาษ ซึ่งนำมาให้ภายหลัง กับยอดเงิน ที่ได้คำนวณอย่างดี เพื่อให้คุ้มกับงาน และความผิดพลาดของตัวเอง เราก็ต้องรับ ๆ ไป และจ่ายเงิน ผมค่อนข้างอาย ที่โปรเจคร้านอาหารของผม เสร็จช้าไปจากกำหนด อย่างมากมาย ส่วนตัวแล้ว ผมพยายามควบคุมทุกอย่าง มันอาจจะยังไม่ดีที่สุด แต่ก็อยู่ในระดับ ที่ผมจะทำงานไปได้ อย่างมีความสุขไปกับมัน เพราะร้านอาหารของผม มันคือ "งานศิลปะ" ผมสร้างมันขึ้นมาด้วย "ความรัก" และผมจะต้อง "รัก" มันต่อไป อีกนานแสนนาน สุดท้าย ... ผมก็มานึกเสียใจ ว่าถ้าผม "เก่ง" จริง ๆ ผมจะต้อง "อดทน" ให้ได้มากกว่านี้ ผมจะต้องนึกถึงผลประโยชน์ มากกว่าทำอะไรลงไป เพราะอารมณ์ชั่ววูบ เราอาจจะต้องใช้งานเขา อีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ในยามที่เราหาใครไม่ได้จริง ๆ ขอบคุณที่ฟังผมบ่น ในวันนี้นะครับ
|
Guynes
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
