| |
|||||||||||||
ติ่งเกาหลี แม้ไม่ได้ทำงานอะไรนัก ทำไมสมองผม มันถึงได้รู้สึก "หน่วง" มากมายขนาดนี้ คงเป็นเพราะไม่เคยชิน กับการ "ตัดสินใจ" อะไรมากมายขนาดนี้ เหนื่อยจัง บางทีผมก็เหมือนเด็ก ผมมักจะแก้ปัญหาอะไร ด้วยวิธีการ "เด็ก ๆ" อย่างเช่น "นอน" เพื่อหนีปัญหา อุบาทว์ดีเหมือนกัน ตื่นมาแล้วก็สดใส มันช่วยได้จริงนะ คือผู้ใหญ่บางท่านอาจจะมองว่า ตื่นมาก็เจอกับ "ปัญหา" อยู่ดี แต่ผมว่า ... เวลาเราทุกข์กับปัญหา นั่นเพราะเราไปหมกมุ่นกับมัน และมองมันใน "แง่ร้าย" เกินไป การนอนทำให้เราหยูดฟุ้งซ่าน ไปสักพักใหญ่ ๆ แล้วตื่นขึ้นมาตั้งสติ เพื่อแก้ปัญหาต่อไป ซึ่งผมว่ามันยังดีว่า การเอาเวลาไป "ดูละคร" เยอะ อย่างน้อยเราก็ได้พักสายตา ได้พักผ่อนละนะ วันก่อนผมเซ็ง ๆ นังอ่าน feed แล้วก็มีคนชวนกันดูซี่รี่ย์ ที่ "น้องนิชคุณ" แสดงนำ ผมลองแอบเข้าไปดู ใน YouTube นิดนึง แล้วก็ต้องปิดไป ส่วนหนึ่งคือ "นิชคุณ" ไม่ใช่แนวผม ผมไม่ชอบอะไร ๆ ที่มัน "แบีว" เกินเหตุ ไหน ๆ ก็คิดจะดูแล้ว ผมก็เลย search หาเรื่องอื่น มาสะดุดอยู่ที่เรื่อง "Flower Grandpa Investigative Team" พล็อตของเรื่องดูน่าสนใจ เมื่อ "ตำรวจหนุ่ม" 4 นาย ตกลงไปในถังน้ำยาเคมี จนกลายร่างเป็น "ตำรวจแก่" เหลือไว้แต่เพียงพระเอก ซึ่งแสดงโดย ฮีซอล จากวง Super Junior ที่ยังคงเป็นหนุ่มอยู่ พวกเขาจึงต้องติดตาม ค้นหาความจริง และพยายามกู้ความเป็นหนุ่ม ของพวกเขากลับคืนมา ฮีซอลในเรื่องนี้ ทำผมทรงยุ่งเหยิง ใบหน้าแต่งธรรมชาติ แต่งตัวเซอร์ ๆ ไม่ได้ดูดีอะไร ... แต่มันเข้ากับเรื่องหว่ะ นักแสดงอาวุโส รวมทั้ง ฮีซอล เล่นได้ดีมาก จนผมอดเปรียบเทียบกับ ละครไทยไม่ได้ ผมยังดูไม่จบ แต่ลองเปิดดูอีกเรื่องหนึ่ง That winter, The wind blows. แสดงนำโดยดาราที่ผมรู้จัก คือ ซองเฮเคียว จาก Full house และ โจอินซอง จาก The king and The clown เนื่อเรื่อง "น้ำเน่า" มากอ่ะ นางเอกตาบอด พระเอกเป็นนักต้มตุ๋น ติดหนี้พนัน จนต้องมาหลอกหลวงนางเอก เพื่อหวังเอาเงินไปใช้หนี้ ซึ่งนางเอกแม่งก็รันทดมาก แม่หนีไป พ่อกำลังจะตาย ตาก็บอด เป็นเนื้องอกในสมองอีก คือมันเน่ามาก แต่ ... พระเอกนางเอกเล่นดีมาก ผมนับถือการแสดงของเฮเคียว แสดงเป็นคนตาบอด แต่ต้องสื่ออารมณ์ ไม่ต้องมีบทพูดมากนัก แต่มันเข้าใจอารมณ์ของตัวละคร โจอินซอง ก็เล่นดีมากเช่นกัน แววตาแสดงความรู้สึก จนผมไม่รู้สึก อยากจะรีบ forward คลิป เหมือนกับเวลาดูละครบางเรื่อง บางทีผมก็เข้าใจ "ติ่งเกาหลี" นะ ละครเกาหลีดียังไง อย่างแรก พล็อตเรื่องหลากหลาย มีละครตำรวจสืบสวน ละครบู้ ละครน้ำเน่า ละครรักหวานแหวว ละครแบบเพ้อฝัน สลับร่าง ปลอมตัว ละครเกาหลีเริ่มคล้ายซีรีย์ฝรั่ง ทำให้ทุกตอนน่าสนใจ มีเรื่องราวบางอย่าง ที่จบเรียบร้อยในตอน และมีบางเรีอง ที่ทิ้งปมให้ติดตามต่อไป ต่อมา คือ บทและนักแสดง บทเขียนมาได้ดี วางเรื่องราวได้น่าสนใจทุกตอน ตัวละครหลัก ไม่ถูกดึงความสนใจไปมากนัก บทไม่ได้พูดอะไรมาก สื่อสารกันด้วยแววตา ท่าทางของการแสดงได้ ไม่ใช่ว่านักแสดงไทยไม่เก่ง แต่ ... เราติดระบบเส้นสาย นักแสดงบางคน ไม่มีผลงานห่าอะไรเลย ก็เอามาเล่นเป็นพระเอก บางคนการแสดงแย่มาก จนผมคิดว่า เขาควรไปเรียนการแสดงอย่างหนัก ไม่ก็ควรหาอาชีพอื่น การ casting ไม่ตรงบทประพันธ์ เอาหน้าฝรั่งจ๋ามาเล่นพีเรียด ส่วนตัวผมไม่ค่อยอิน กับหน้าตาหล่อสวย แต่ไม่เข้ากับบทประพันธ์หรอกนะ บางคนหน้าไม่ให้ แต่แสดงดีมันก็พอไหว ส่วนหน้าไม่ให้แต่เล่นแข็ง เป็นต้นไม้ ก้อนหินที่ผมรับไม่ได้ ซึ่งความเห็นส่วนตัวของผม การ casting ละคร มันก็น่าจะใช้ "เส้นสาย" อยู่บ้าง อันที่จริงมันก็อยู่ที่ช่อง อยู่ที่ผู้จัดด้วยนะ ว่าจะเห็นแก่คุณภาพของงาน หรือเอาตามใจฉันตามใจเขากันดี ต่อมาคงเป็น พวกโปรดักชั่น ซึ่งปัจจุบันทำได้ดี เสียอย่างเรื่องการแต่งหน้าแต่งตัว ผมชอบดูละคร ที่การแต่งหน้าแต่งตัว ดูใกล้เคียงกับชีวิตจริงมากหน่อย ไม่รู้ว่าคิดไปคนเดียวไหม ผมว่าละครไทยแต่งหน้าจัดตลอดเวลา หรือว่าคนไทยหน้าคมก็ไม่รู้ เหมาะกับการแต่งแบบนี้หรือเปล่า หรือแต่งแล้วหน้ามันคมเอง เสื้อผ้าบางทีก็ดูเว่อร์ ๆ ไม่เหมือนคนธรรมดาใส่กัน มันเลยทำให้ละครบางเรื่องดูเครียด อย่างเช่น ตัวร้าย คงไม่ปากแดงแปร็ดทั้งเรื่อง และแต่งตัวเหมือนกับนักร้องคาเฟ่ นางเอกป่วยแต่หน้าโคตรเป๊ะ ใส่ขนตาแผงยาวนอนรอการผ่าตัด และพวกนางก็คิดในใจไม่เป็น ต้องพูดคนเดียวพึมพำเหมือนคนบ้า พระเอกบ้านใหญ่เหมือนวัง ส่วนใหญ๋จะมีอาชีพส่วนตัว และมักจะไม่ค่อยอยู่ในที่ทำงาน แต่จะอยู่ในทีที่มีนางเอก คือบางทีเหมือนดูลิเก มีละครหลายเรื่องที่พัฒนานะ ไม่ใช่ไม่เห็น เพียงแต่ผมมองว่า เราน่าจะจริงจังเรื่องคุณภาพงาน และลดละเลิก "ระบบอุปถัมภ์" ซึ่งมันบ่อนทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง "จรรยาบรรณ" ในประเทศเรามันต่ำ นี่เป็นจุดที่ก่อให้เกิด ความเสื่อมของประเทศเรา ของละเมิดลิขสิทธิ์ ทำให้ไม่มีใครอุดหนุนเพลง อุดหนุนหนังหรือละครแผ่น แล้วต่อไปยังไง ... ใครจะทำอะไรดีดีมาขาย คนมองที่ผลประโยชน์ส่วนตัว มากกว่าความละอาย ทั้งผู้บริโภคและผู้สร้างงาน นั่นทำให้อุตสาหกรรบันเทิงเรา ไม่พัฒนาเท่าที่ควร ผมเคยเข้าไปต่อเถียง กับแฟนละครบางกลุ่ม ในเรื่องคุณภาพของงาน จนผมต้องเอือมระอาไป และคิดไว้ว่า "คุณภาพงาน มันก็เป็นไปตามคนดู" คนดูพอใจแค่นี้ ก็ทำแค่นี้ จะไปทำของดีทำไม สุดท้ายจะให้ "ติ่งเกาหลี" มาบริโภค "ของไทย" บางทีมันก็เป็นไปไม่ได้ ในเมื่อรสนิยมเค้าเป็นแบบนั้น เหมือนกับพวกเค้า ที่ก็ไม่ได้มาดูถูก "คนส่วนหนึ่ง" ของประเทศ ที่่ยังดูละครตัดต่อห่วย ๆ มุมกล้องสั่ว ๆ เรตติ้งไม่ดีก็ถูกหั่นจบ ผมเห็นผู้ใหญ่หลายคน มาว่าเด็ก "ไปเห่อของนอก ไม่นิยมของไทย" มันเป็นอะไรที่ดูไร้สมอง และเหมารวมเป็นอย่างมาก โลกในยุค 4 จี คนเรามีทางเลือกมากมาย ในการรับชมความบันเทิง ต่างคนก็ต่างเสพ อะไรที่ถูกจริต และทำให้เรามีความสุข จริงป่ะ?
|
Guynes
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
เห็นด้วยทุกประการ
ซีรีย์เกาหลีแต่ละเรื่องทำออกมาดีมากจริงๆ
น้ำเน่าแต่ก็เน่าอย่างที่ทำให้รู้สึกกับเรื่องได้มากกว่า
จะด่าว่าน้ำเน่าแบบละครไทย