หนุ่มออฟฟิศหัวตั้ง
หลังจากคราวที่แล้ว
ที่ผมบอกกับตัวเองว่า
จะปรับปรุงตัวให้เป็นคน
"น่าสงสาร" มากขึ้น

ก็พยายามอยู่นะครับ
ผมเคยเป็นคนมนุษยสัมพันธ์ดีมาก
ตอนประถมและมัธยม
สายสัมพันธ์กับเพื่อนของผมขาดลง
เพราะผมออกมาทำงานส่วนตัวนี่แหละ
ทำให้เราคุยกับเค้าไม่ค่อยรู้เรื่อง

ในขณะที่หุ้นในตลาด
แดงไม่รู้จะแดงยังไง
ผมก็เลยมุ่งกับการทำสูตรอาหารก่อน
ผมรู้สึกแย่นิดหน่อย
ที่แม่ต้องมาช่วยล้างเครื่องครัว
เมื่อผมทำงานเสร็จ
ถึงแม้ว่า ... แม่จะอาสาก็ตามที

ส่วนใหญ่แล้ววัตถุดิบที่จะใช้
ผมจะซื้อจากพวก Hypermarket 
เช่น โลตัส บิ๊กซี มากกว่า
เพราะว่ามันถูกกว่าจริง ๆ
โดยเฉพาะพวกผัก
เสียแต่เราต้องเลือกหน่อย

แต่ของบางอย่าง
ก็หาซื้อในที่แบบนี้ไม่ได้ (คุณผู้หญิงคงทราบ)
อย่างผักของฝรั่ง พาสลีย์
เซเลอรี่ อะไรพวกนี้
ผมก็ต้องยอมทน...ขับรถไปซื้อ
ที่ฟู้ดแลนด์ สาขาหลักสี่ 
อาศัยไปตอนดึก ๆ เอาครับรถไม่ติด

ที่จริง...ห้างที่ใกล้บ้านผมที่สุด
คงจะเป็นเดอะมอลล์
แต่ผมเองก็ไม่ค่อยอยากจะไปนัก

"ขี้เกียจเจอคนแถวบ้าน"
โดยเฉพาะพวกหอพักคู่อริ

แต่จะว่าไป ...
ผมก็ไม่เคยเห็นคนพวกนี้ที่นี่นะครับ
เพราะอันที่จริงแล้ว
ของสดในซุปเปอร์จะค่อนข้างแพง
แต่ของก็จะสวยกว่าสดกว่า
เห็นอะไรก็น่าซื้อแหละ
พอพลิกดูราคาก็ทำเป็นวาง
แล้วเราก็จะเดินจากไปแบบมึน ๆ

แต่ก็ยังมีแม่บ้านเยอะแยะแย่งกันซื้อ
หนึ่งในนั้นก็ แม่ผมเองแหละ

ช่วงเย็นวันนี้ ...
ผมก็แอบไปเดินดูราคาสินค้า
ที่ซุปเปอร์ของห้างใหญ่แถวบ้าน
แล้วเผลอถูกป้ายแดง ๆ (ป้ายลดราคา)
สะกดจิตให้ไปเดินวนในแผนกเสื้อผ้าผู้ชาย

ที่เค้าว่าเศรษฐกิจถดถอย
คนไม่ยอมใช้จ่ายกัน
ผมเห็นท่าว่ามันจะจริงแล้วสิครับ
เสื้อผ้าต่างจัดโปรโมชั่น
ลดราคากันมากมาย
และส่วนใหญ่
จะเป็นเสื้อผ้าสวย ๆ 
ของพวก "หนุ่มออฟฟิศ"
ทำไมเราไม่ทำงานออฟฟิศบ้างน๊า

"หนุ่มออฟฟิศทำไมต้องหัวตั้ง?"

คือ ทรงนี้มันฮิต มันดูแมนหรืออย่างไร
คำถามนี้เกิดขึ้นก่อนที่ผมจะเรียนจบและทำงาน
ด้วยความที่เป็นคนชอบเที่ยวกลางคืน
"แรดแต่เด็ก" ว่างั้น
ผมก็มักจะได้ชนแก้วกับคนวัยทำงาน
ซึ่งส่วนใหญ่ก็มักจะตัดผมสั้นประมาณนี้กัน

ว่าด้วยเรื่อง "ทรงผม"

เด็กที่เพื่อนบอกว่าหน้าเหมือนพวกมอญ
คือจะไทยก็ไม่ใช่
เพราะมีเพื่อนที่หน้าไทยกว่าจริง ๆ อยู่
ผมหยักศกทั้งปีทั้งชาติ
รูปร่างท้วม
และหน้าใหญ่กว่าคนปกตินิดหน่อย
นั่นแหละคือ "ผม" หล่ะ

ซึ่งไอ้ทรงผมในฝันของผม
มันก็ง่าย ๆ
คือทรงของ พี่ติ๊ก เจษฏาภรณ์ (ช่างกล้าเปรียบ)
"ตอนเข้าป่า"
หรือก็คือ "ทรงมอไซด์วิน"
ที่ผมสลวย ๆ
แต่สะบัดปลายหน่อย ๆ เพราะต้านลม

ชีวิตขอแค่ทรงนี้
เอาผมข้าง ๆ มา "กันกลม" บ้างไรบ้าง

ทรงแห่งความจริงนะหรือครับ
ผมจะไม่สามารถไว้ผมยาวได้มาก
และได้อย่างสวยงามแบบ ... พี่ติ๊ก
ถึงจะยากลำบากยังไง
ผมก็พยายามจะเซอร์ให้ได้สักครึ่งของพี่ติ๊ก
และไอ้ทรงหัวเม่น
ไม่เคยมีอยู่ในหัวของผมเลย

พอเรียนจบ ...
ช่วงเวลาที่ดูดีที่สุด
คงเป็นตอนที่ทำงานโรงแรม
เป็น Marketing
อะไร ๆ ก็ช่างเรียบร้อยน่าดู
วัน ๆ ก็ทำงานแต่ในห้องแอร์
หรือในที่ที่่มีแอร์
ทำงานกับสิ่งสวยงาม
นั่งเช็ค Artwork แก้ Content
ดูแล Website 
ทำโปรกับธนาคาร หรือ 
บัตรเครดิต อะไรพวกนี้
อย่างไรก็ดี สภาพผมในตอนนั้น
ก็ช่างห่างไกลกับ ...
ความเป็นหนุ่มออฟฟิศไฮโซอยู่ดี

"หนุ่มออฟฟิศหัวตั้ง" เป็นอย่างไร

ผมสั้นพอพอประมาณ
ใส่ hard wax หรือ เจล จนหัวตั้ง
เสื้อ slim fit หรือค่อนข้างพอดีตัว
กางเกงต้องไม่มีจีบ และพอดีตัวเช่นกัน
พวกเขาจะไม่สามารถ
ใส่มือถือและกระเป๋าตังค์
ในกระเป๋ากางเกงได้
เพราะมันจะตุงจนน่าเกลียด
เพื่อนผมใช้วิธียอมซื้อมือถือเล็ก ๆ
เพื่อที่จะใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อได้

ส่วนในปัจจุบัน ... น้าน
หนุ่มออฟฟิศพวกนี้
ได้วิวัฒนาการโดยการใช้
"กระเป๋าถือผู้ชาย"
กระเป๋าหนังสุดเก๋
สะพานกันมั่น ๆ ไม่อายใคร
ข้างในก็พวกของล้ำ ๆ
เช่น IPHONE IPAD กระเป๋าตังค์
กระเป๋านามบัตร อะไรพวกนี้

"ใครถือกระเป๋าแบบนี้ต้องมั่นมาก"

เมื่อก่อนผมคิดอย่างนี้
แต่ในวันที่ผมต้องพกมือถือสองเครื่อง
กระเป๋าตังค์ รวมถึงแท็บเล็ต
ติดตัวไปด้วยตลอดเวลาในตอนนี้...

ผมก็ชักอยากจะมีสักใบ

ส่วน "ทรงผมหัวตั้ง" ดังกล่าว
จริง ๆ แล้วหนุ่มออฟฟิศเค้าก็มีหัวคิดนะครับ
การที่เขาจะดูดี
ร่างเฟิร์มในคอสตูมฟิตเปรี๊ยะอย่างนั้นได้
พวกเขาก็ต้องเข้า "ฟิตเนส"
เข้าฟิตเนสแล้วมันก็ต้องอาบน้ำใช่มั้ย
ผมสั้นเป็นอะไรที่ง่าย สะดวก
และดูดีที่สุดทั้งก่อน และหลังเข้าฟิตเนส

ก็ได้เข้าใจความฮิตของ "ทรงหัวตั้ง" สักที
อันนี้เพื่อนชาวออฟฟิศของผม
เป็นคนชี้ทางสว่างให้นะครับ

ผมเดินดูไอ้กระเป๋าหนังผู้ชาย
วนไปวนมาอยู่สองสามรอบ
แล้วก็คิดว่า...ไอ้กระเป๋าแบบนั้น
มันเหมาะกับชุดทำงานสวย ๆ มากกว่า
ผมนั่งคิดถึงตัวเองใส่เสื้อโปโลหลวม ๆ
กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้า
แล้วมีกระเป๋าสวย ๆ อยู่บนตัว
มันคงไม่เข้ากันเท่าไหร่


เห้อ ...
เห็นชุดทำงานออฟฟิศสวย ๆ
ที่ห้างนำมาลดราคาแล้วเสียดาย
เสียดายที่ไม่ได้แต่งตัวอย่างนั้นอีกแล้ว
เสียดายชีวิตที่เริ่มวันจันทร์ จบวันศุกร์
แล้วพอได้หายใจหายคอบ้างในวันหยุด
ชีวิตมันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้
ถ้าเรายังเป็นมนุษย์เงินเดือนอยู่

ผมกลับบ้านอย่างใจหายนิด ๆ
การที่เราต้องเดินคนเดียว
คิดคนเดียว ทำคนเดียว
และใช้พลังใจขับเคลื่อนชีวิต
"คนเดียว"
มันก็ทำให้เราเบื่อได้บ้าง

แต่ไม่เคย "ท้อ" นะ

ไม่รู้ว่าชุดทำงานเก่า ๆ
ยังจะใส่ได้อยู่ไหมนะ
แต่ผมมีความคิด
ที่จะแต่งตัวแบบ "หนุ่มออฟฟิศ"
เข้าไปติดต่องานในเมืองบ้างแล้ว














Create Date : 27 สิงหาคม 2556
Last Update : 6 กันยายน 2556 6:07:27 น.
Counter : 1347 Pageviews.

4 comments
  
เห็นภาพเลย

บางครั้ง "รูปแบบ" บางอย่าง มันก็เหมาะหรือว่าดูเข้ากับบางที่และบางคนนะคะ เป็นหนุ่มออฟฟิศหัวเรียบแป้ หัวฟู หัวยุ่ง สวมชุดที่ใส่แล้วรู้สึกสบาย ก็ไม่เห็นเป็นไรนะ ^^
โดย: rimpingringpim วันที่: 27 สิงหาคม 2556 เวลา:22:20:27 น.
  
ฮ่า ๆ

วันก่อนผมโทรคุยกะน้อง เรื่องอยากได้กระเป๋า
น้องบอกว่า ให้ซื้อไปเลย ดีดีหน่อย
(เพราะผมชอบงก กับเรื่องของแต่งตัว)

ไม่รู้สิ ผมคิดว่า อย่างน้อยผมก็ควรที่จะลดความอ้วน

โดย: Guynes วันที่: 30 สิงหาคม 2556 เวลา:0:42:10 น.
  
สนับสนุนให้ลดความอ้วนนะ อย่างน้อยมันก็ดูดีจากข้างใน แล้วก็ไม่ต้องคิดด้วยว่าทำไปมันจะเข้ากับเรารึเปล่า
โดย: yourself วันที่: 31 สิงหาคม 2556 เวลา:13:45:06 น.
  
พยายามอยู่นะเนี๊ยะ
เวลาถ่ายรูปแล้วหน้าบวม เสียความมั่นใจพิลึก
โดย: Guynes วันที่: 31 สิงหาคม 2556 เวลา:23:06:56 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Guynes
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ
สิงหาคม 2556

 
 
 
 
1
6
8
10
11
12
13
14
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
28
29
31
 
All Blog