หนังผีเรื่องล่าสุดของผู้กำกับ
มะเดี่ยว ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล แห่ง
คน ผี ปีศาจ, 13 เกมสยอง, หลุดสี่หลุด ตอน "ฮู อา กง", เกรียน ฟิคชั่น และ
รักแห่งสยาม ที่หยิบเอาการ์ตูนสั้นเรื่อง
Secondhand ของ
อเนก ร้อยแก้ว มาต่อยอด (อยู่ในฉบับรวมเล่ม
Dead Actually) นำแสดงโดย
ปรมะ อิ่มอโนทัย, โฟกัส จีระกุล, ชนนิกานต์ เนตรจุ้ย และ
กิตติศักดิ์ ปฐมบูรณา
ว่าด้วยเรื่องราวของ
น็อต (ปั้นจั่น ปรมะ อิ่มอโนทัย) ชายหนุ่มผู้สูญเสีย
ปลา (โฟกัส จีระกุล) แฟนสาวในอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำที่เขาเป็นคนขี่มันเอง ผู้ที่ตามเก็บข้าวของจากคนที่เสียชีวิตไปแล้ว ด้วยความเชื่อส่วนตัวว่าการกระทำแบบนี้จะช่วยให้เขาได้เห็นวิญญาณของคนรักที่ตายไปแล้ว.. ยิ่งเขาหมกมุ่นที่จะเห็นคนตายมากเท่าไร ความพยายามเหล่านี้ก็ยิ่งพาเขาและเพื่อนไปเจอกับสิ่งที่ไม่คาดฝัน!!
***อาจเปิดเผยเนื้อหาสำคัญในบางส่วน***
แอบผิดหวังนะ แม้จะรู้แนวหนังอยู่แล้วว่าต้องมาแบบหนังผีผสมโรแมนติก ที่คิดอยู่แล้วว่าผู้กำกับจะเล่นกับเรื่องราวของความรักซะมากกว่า
แต่ไม่คิดว่าจะเล่าเรื่องได้มั่วซั่ว ไม่ปะติดปะต่อแบบนี้ อารมณ์อยากใส่ฉากไหนก็ใส่เข้ามา (โดยเฉพาะมุกตลกที่ไม่ค่อยฮากับฉากกลับไปบ้านเก่าของมดตะก็ดูใส่เพิ่มขึ้นมาเพื่อให้มีฉากดราม่าเท่านั้น)
อยากอธิบายอะไรก็ใส่เข้ามา (คนบ้าอะไรเดินคุยกับผีเป็นกิโลๆ) ไม่ดูความต่อเนื่องใดๆ ทั้งสิ้น
ซึ่งเสียดายว่ะกับพล็อตเรื่องที่มีคือมันดีไง (แฟนหนุ่มที่เอาของคนตายกลับมาบ้านเพียงเพราะอยากเห็นผีแฟนสาว)
มันเฉพาะเจาะจงดี ทั้งที่ความจริงแล้ววิธีการเห็นผีแม่งมีอีกตั้งเยอะแยะไง ทำไมพระเอกไม่เลือกใช้ (สงสัยไม่ค่อยได้ดูหนังผีหรือไม่รู้จักกับพี่ริว จิตสัมผัส) หรือไม่ก็น่าจะบอกว่าลองดูแล้วแต่ไม่เวิร์คจะดีกว่าปล่อยทิ้งไว้ให้คนดูสงสัยแบบนี้
ไม่ก็เน้นเรื่องตรงนี้ไปเลยแบบสุดๆ (ของคนตาย) ไม่ใช่อยู่ดีๆนึกอยากทิ้งแล้วเปลี่ยนไปหาวิธีอื่นก็ทิ้งไปซะดื้อๆ แล้วยิ่งตอนท้ายดันเสริมเพิ่มเรื่องไปลองของสถานที่ร้างเพื่อให้เห็นผีเข้ามา มันก็เลยยิ่งทำให้ตัวหนังดูเสียเอกลักษณ์ที่มีมาแต่แรกเข้าไปใหญ่..
หรืออาจเป็นเพราะต่อยอดมาจากการ์ตูนสั้นที่พล็อตดี แต่พอกลายมาเป็นหนังยาว ผู้กำกับไม่รู้จะเล่นกับตรงไหนดี? ที่ถึงแม้จะเพิ่มเรื่องราวของฝั่งผีขึ้นมาก็ตาม แต่พอเล่าเรื่องแบบไปไม่เป็น มันก็เลยทำให้หนังออกมากั๊กๆ แป๊กๆ แบบนี้..
กับฉากผีหลอกนั้น ถ้าไม่ได้ช่วงไคลแมกซ์สุดท้ายที่เน้น
ผีเยอะ มาช่วยไว้ก็คงจะไม่มีอะไรให้พูดถึง (ย้ำว่ามีดีแค่ผีเยอะจริงๆ) ส่วนฉากผีเห็นผีนั้นถ้าผีมันไม่ได้เละแบบนั้นก็คงแอบขำมากกว่าจะน่ากลัว แล้วยิ่งไอ้มุกผีตุ๊กตานั่นด้วยไม่รู้จะใส่เข้ามาเพื่อเพิ่มเวลาหนังให้ยาวขึ้นทำไม? (สุดท้ายก็ไม่อธิบายต่อว่ามดตะได้คำตอบอย่างที่อยากเจอหรือเปล่า?) ส่วนด้านการแสดงกับ 4 ตัวหลักนั้นก็แทบไม่ได้มีดีอะไรให้จดจำ แต่ก็ยังดีนะที่บทหักมุม(ที่เหมือนในการ์ตูน)กับตอนจบสุดท้ายยังมีอะไรให้เซอร์ไพร์สและพอให้ได้นึกถึงอยู่..
สรุป The Eyes Diary คนเห็นผี เป็นหนังผีผสมโรแมนติกที่มีดีตรงพล็อตเรื่องกับบทหักมุม นอกนั้นเสียดายของเป็นที่สุด!!
13 พฤศจิกายน 2557 13:37:36 น. 
แปลว่า เกือบดูดี ชิมิ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
บางครั้งมันก็ผสมผสานไม่ลงตัวนะครับ