สัมผัสความสยองกับหนังผีดราม่าแปลกแหวกแนว
โลงจำนำ จากฝีมือการกำกับของผู้กำกับสุดอินดี้
ภาม รังสี ที่ได้นักร้อง-นักแสดงชื่อดังอย่าง
น้อย วงพรู (กฤษดา สุโกศล แคล์ป) และ
กระแต ศุภักษร ไชยมงคล มานำแสดง
หนังว่าด้วยเรื่องราวของคู่สามีภรรยา
หนึ่ง (กฤษดา สุโกศล แคล์ป) กับ
ดาว (ศุภักษร ไชยมงคล) ทั้งคู่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ใช้เงินเก็บที่มีอยู่เพื่อซื้อบ้าน ซื้อรถ และลงทุนเปิดผับเล็ก ๆ แต่ธุรกิจของเขาก็ไม่ได้เป็นไปตามที่หวัง..
วันหนึ่ง... หนึ่งขับรถชนลูกเพื่อนบ้านที่สนิทสนมกันอย่างดี จนเด็กน้อยอาการโคม่า และนอนเป็นเจ้าหญิงนินทาไม่รู้ตัว ทั้งสองสามีภรรยาต้องร่วมกันชดใช้ในสิ่งที่เกิดขึ้น หนึ่งจึงตัดสินใจนำของเก่าที่มีอยู่ทั้งหมด ออกเดินทางไป ณ โรงจำนำแห่งหนึ่ง เมื่อไปถึง... มูลค่าสิ่งของที่เขานำมาไม่เพียงพอกับจำนวนเงินที่เขาต้องการ หลงจู้ เจ้าของโรงจำนำ ซึ่งเป็นคนที่มีความเชื่อเรื่องภูตผีวิญญาณ โดยมีการเซ่นไหว้ผีอยู่เป็นประจำ ได้เสนออีกหนึ่งทางเลือกให้กับหนึ่ง คือ ให้จำนำตัวเองกับผี ในช่วงวิกฤตของชีวิต... เขาทั้งคู่ไม่มีทางให้เลือกมากนัก หนึ่งจึงตัดสินใจจำนำตัวเองกับผี เพื่อแลกกับเงิน 1 ล้านบาท โดยที่เค้าไม่อาจรู้เลยว่า จะได้พบเจอกับสิ่งใด ณ โรงจำนำแห่งนี้!
(ขอบคุณเรื่องย่อจาก kapook.com)
เป็นหนังผีอินดี้สุดคัลท์ที่ขนาดไม่ได้หวังอะไรก่อนดูอยู่แล้ว ก็ยังทำให้ผิดหวังได้ขนาดนี้ ด้วยความที่ตัวหนังนั้นเต็มไปด้วยรอยโหว่ที่ทำให้เกิดความหงุดหงิดขณะดูอยู่ไม่น้อย เริ่มด้วยวิธีการเล่าเรื่องที่วกไปวนมาที่อาจทำให้คนดูบางคนสับสนจนถึงขั้นงงเป็นไก่ตาแตกขึ้นมาได้ แถมหนังยังเต็มไปด้วยดราม่ามากมายที่เหมือนโดนยัดเยียดใส่เข้ามาเพื่อให้เรื่องราวเดินไปข้างหน้ามากกว่าเป็นใจความหลักสำคัญของตัวหนัง ซึ่งมันช่างดูประดักประเดิดและล้นเกินไปหน่อยเพราะกับบางอันบางดราม่าถ้าตัดออกไปก็ไม่ทำให้เรื่องราวเสียเลยสักน้อย อีกทั้งการนำเสนอในบางฉากก็ดูราวกับเป็นมิวสิกวีดีโอขนาดยาวที่เต็มไปด้วยความน่าเบื่อและงงงวย แถมแต่ละฉากแต่ละตอนก็ดูไม่ปะติดปะต่อกันสักเท่าไร ความลื่นไหลในเรื่องราวจึงไม่ค่อยจะต่อเนื่องเท่าไรนัก
แต่กับส่วนที่เลวร้ายที่สุดก็คงเป็นส่วนของเนื้อเรื่องที่หาความสมเหตุสมผลไม่ได้เลย ทั้งในเรื่องแรงจูงใจและพฤติกรรมต่างๆของตัวละคร หรือแม้กระทั่งบทสรุปสุดท้ายของหนัง จากที่ตัวหนังเองพยายามอธิบายถึงที่มาที่ไปและบอกเล่าถึงเหตุการณ์ต่างๆมาโดยตลอดแท้ๆ แต่เมื่อฉากจบมาถึงตัวหนังเองกลับไม่ได้เฉลยปมที่คนดูสงสัยแต่อย่างใดมันก็เลยทำให้เหตุผลในตอนแรกกลายมาเป็นไม่มีเหตุผลไปซะอย่างงั้น?! (ถึงแม้บทหักมุมจะโดนใจและพอรับได้ก็ตามเหอะ)
ด้านความน่ากลัวนั้นฉากผีหลอกบางฉากก็สยองดีอยู่ ผีนางรำก็พอหลอนใช้ได้ แต่ทั้งหมดทั้งมวลมันก็ยังดูเป็นหลอนแบบประดิษฐ์มากเกินไปหน่อยอยู่ดี แถมกับบางฉากอารมณ์ที่ได้ก็กลายเป็นขำๆมากกว่าที่จะน่ากลัวเสียด้วยซ้ำ ส่วนด้านการแสดงนั้น 2 นักแสดงนำอย่างกับเล่นหนังกันคนละเรื่อง เพราะกระแตก็มาแบบเล่นปกติมีมิติเหมือนคนปุถุชนธรรมดาทั่วไป
แต่กับพี่น้อยเรานี้ไม่รู้ว่าพี่จะเล่นเยอะไปไหน? ไอ้ฉากหลอนๆเล่นกับจิตใจกับฉากเจอผีก็พอจะเข้าใจได้อยู่ แต่บางฉากที่สมควรจะดูเป็นปกตินี่พี่ก็เล่นเยอะเกินไปจนพลอยทำให้ดูน่ารำคาญและน่ากลัวกว่าผีในเรื่องเสียอีก!! ส่วนนักแสดงสมทบคนอื่นๆนั้นก็โดนพี่น้อยใช้การแสดงฆ่าตายหมดจะมียกเว้นอยู่คนก็คือคนที่แสดงเป็นเสี่ยเจ้าของโรงจำนำที่เล่นเยอะดูโรคจิตพอสูสีสู้พี่น้อยได้อยู่!
และสุดท้าย
โลงจำนำ ก็ทำให้รู้ว่า..
ในโลกนี้สิ่งที่น่ากลัวมากกว่าผีก็ยังคงเป็นมนุษย์อยู่ดี!!
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
