• หน้าบ้านชานเรือน
• เรื่องสั้น
• เปาบุ้นจิ้น...ผู้ทรงความยุติธรรม
• บันทึกของคนเดินเท้า
• คุ้ยวรรณคดี สามก๊ก
• สังสรรค์สนทนา
• ฮ่องเต้ห้าแผ่นดิน
• รวมร้อยกรอง
• กว่าจะถึงวันนี้
• ขุนโจรแห่งเขาเนียซัวเปาะ
• ธรรมะคือคุณากร
• ขุนช้างขุนแผน ฉบับรวบรัด
• พระอภัยมณี ฉบับเร่งรัด
• คนดีแผ่นดินซ้อง
• คนซื่อแห่งกังหนำ
• พงศาวดารจีนยุครัตนโกสินทร์
• นักรบสองแผ่นดิน
• ทหารเสือแผ่นดินถัง
• ยอดคนแผ่นดินเหม็ง
• คนชั่วแผ่นดินจิ้น
• ย้อนอดีต ของ พญาเขินคำ
• เรื่องสั้นหรรษา
• เรื่องเล่าของคนวัยทอง
• เรื่องธรรมดาของคนธรรมดา
• ย้อนอดีต
• สัพเพเหระคดี
• อะไรก็ได้
• บันทึกของผู้เฒ่า
• ฝึกหัดวางภาพ
• ภาพเก่าเล่าเรื่อง
• ผู้เฒ่าเล่าอดีต
• เรื่องของคนกับหมาและแมว
• พลิกพงศาวดาร
• หลานปู่
• บันทึกของผู้เฒ่า ๒๕๕๕
• เรื่องไม่ขำ
• นิทานชาวสวน
• หลากชีวิตในพงศาวดารจีน
• สยุมภู ทศพล
• สามก๊กฉบับคำกลอน
• สามก๊กคำกลอนประกอบภาพ
• สามก๊กฉบับคำกลอน ขบวนที่ ๒
• เก็บตกจากตู้หนังสือ
• คุยกับเจียวต้าย
• โลกสดใส
• ตำนานลิ่วล้อ
• คุ้ยสามก๊ก
• คลังแห่งปัญญา
• ทบทวนนิยายจีน
• สามก๊กฉบับคำกลอนขบวนที่ ๓
• ทบทวนสามก๊ก
• จากคลับสามก๊ก
• เรื่องเล่าจากอดีต
• จากกระทู้นอกเรื่อง
• ภาพในอดีต
• นิยายธรรมะ
• สามก๊กฉบับมหาอุปราช
• ภาพเก่าเล่าอดีต
• ยิ้มคนเดียว
• สามก๊กฉบับลายคราม
• สามก๊กฉบับลิ่วล้อ

แด่...อาศรมโคลง แด่.....อาศรมโคลง ภาค ๑๙๑ จำลาไปก่อนแล้ว ปีกุน มีแต่ความชุลมุน มากแท้ สิ้นปีหมดสิ้นบุญ คนเก่า ปีใหม่คอยชะแง้ ชวดนั้นปีหนู(ศาลาไทย) จากคุณ : เจียวต้าย - [ 30 ธ.ค. 50 13:40:21 ] มาถึงปีใหม่นี้ มีสุข จงปราศจากความทุกข์ หม่นไหม้ คิดหวังสิ่งล้ำยุค ได้ก่อน ใครนา ร้อยกว่าปีอยู่ได้ ไม่รู้เหี่ยวเอย. มอบให้ทุกท่านในอาศรมครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ วันสิ้นปี 19:10:28 ] จากธันวาผ่านมากุมภาแล้ว ปีหมูแจวปีหนูมารับหน้าที่ ขึ้นปีใหม่ไม่อาเพทเหตุการณ์ดี แต่กลับมีเศร้าแทนสุขทุกข์ระทม การพลัดพรากจากสิ่งรักนั้นหนักหนา แม้แต่ฟ้าก็หมองหม่นทนขื่นขม ข้าแผ่นดินก้มหน้าน้ำตาตรม ฟ้ายังพรมปลุกปลอบใจคลายอาวรณ์ เรื่องยุ่งยากผ่านไปไม่ไกลนัก บ้านเมืองจักก้าวต่อพอผันผ่อน ช่วยกันพายใช่ราน้ำทำแสนงอน ที่เดือดร้อนจะลดลงคงเป็นไท จากกุมภาผ่านพ้นคนแช่มชื่น ความราบรื่นกลับมาน่าสดใส ขออาศรมจงตระหนักที่พักใจ ชาวกวีศรีวิไลไม่เหี่ยวเอย. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 3 ก.พ. 51 19:11:05 ] เดือนกุมภามาแล้วไม่แคล้วคลาด ถึงตรุษจีนไม่ประหลาดอย่าอยู่เฉย วาเลนไทน์มาเยี่ยมเยือนเหมือนอย่างเคย อย่าละเลยวันมาฆบูชา อาศรมโคลงเงียบเหงาเฉาใจยิ่ง แลทุกสิ่งว่างเปล่าไม่เข้าท่า คนเขียนโคลงหายไปไหนไม่เห็นมา ห้าสิบห้าความเห็นหมดงดต่อเติม คนปีหนูชื่อหนูอยู่ที่ไหน ปล่อยอาศรมทิ้งไว้ไม่ส่งเสริม เจียวต้ายเขียนโคลงได้ไม่เหมือนเดิม ใครจะเพิ่มห้าสิบเจ็ดสำเร็จดี ขอจุดธูปดอกน้อยประดอยคิด เชิญเพื่อนฝูงมาประดิษฐ์คำด่วนจี๋ หรือจะให้คอยติดตามจนข้ามปี เผื่อจะมีคนต่อสร้อยถึงร้อยเอย. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 8 ก.พ. 51 21:55:15 ] ขอบคุณหนูหิ่งตั้ง มากมาย โคลงหดพาใจหาย จิตแห้ง จึงลองเสี่ยงส่งหมาย ดูก่อน ผองเพื่อนยังไม่แล้ง มอบน้ำใจมา (ดังนี้แล) จากคุณ : เจียวต้าย - [ 13 ก.พ. 51 15:06:00 ] ชาวโคลงคงจักม้วย มรณัง ผองเพื่อนเหมือนชิงชัง เบื่อหน้า คิดหวนเมื่อหนหลัง ห่อเหี่ยว ทุกสิ่งในไม่ช้า เกิดแล้วดับไป. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 21 ก.พ. 51 18:59:36 ] ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง ต่างเสื่อมโทรมผุพัง หมดสิ้น คงเหลือแต่ความหลัง ใสสด โคลงเยี่ยมยอดหลายชิ้น ฝากไว้ ณ อาศรม. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 24 ก.พ. 51 18:52:23 ]   Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2551     Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2551 19:11:05 น. Counter : 426 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ขอบใจ _ _ขอบใจ_ พ่อนั้นเป็นเมล็ดพันธุ์อันสูงค่า แม่เก็บมาเพาะบ่มไว้ให้สุขโข ทั้งอาหารและปุ๋ยใส่ได้เติบโต จนผุดโผล่จากดินเห็นเป็นตัวตน เมื่อเล็กอยู่อุ้มชูเฝ้ารักษา แสนเหนื่อยล้าจนสูงใหญ่ให้ดอกผล แพร่พงศ์พันธุ์สืบไปในสกล หลานเหลนล้นเรียงแถวเป็นแนวทาง หลายสิบปีผ่านพ้นจนแก่เฒ่า _ _ ยังคอยเฝ้าดูความเจริญไม่เหินห่าง ด้วยความรักความห่วงใยไม่จืดจาง แต่ยิ่งนานยิ่งอ้างว้างช่องว่างไกล ได้เป็นถึงปู่ย่าตายายชวด แต่ต้องปวดร้าวนักเขาผลักไส หมดเรี่ยวแรงหมดประโยชน์ไม่โทษใคร ขอขอบใจที่ช่วยส่งลงบางแค. _ "ปภัสสร"_ จาก นิตยสาร ต่วย'ตูน กันยายน ๒๕๔๑ ปักษ์หลัง   Create Date : 06 ตุลาคม 2550     Last Update : 6 ตุลาคม 2550 18:38:10 น. Counter : 482 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ค่าของชีวิต ค่าของชีวิต _ เราเกิดมาจากไหนก็ไม่รู้ แต่ต้องอยู่ต่อไปอย่างไม่หวั่น แม้ทนทุกข์เวทนาสาระพัน หรือสบสันต์สมหวังที่ตั้งใจ ทั้งช้ำโชคโศกสุขคลุกคละเคล้า จะคงอยู่กับเราก็หาไม่ เกิดขึ้นแล้วเสื่อมสลายสูญหายไป เหลือผลกรรมทิ้งไว้ติดตรึงตรา เราเกิดมาจากไหนก็ไม่รู้ เราจะอยู่ถึงเมื่อไรก็ไม่ว่า เราจะตายอย่างไรไม่นำพา ชีวิตเรามีค่าด้วยสิ่งใด เราเกิดมาชาตินี้มีตัวเปล่า ก่อนจะกลับที่เก่ามีเพิ่มไหม วันเวลามีน้อยไม่คอยใคร เร่งทำดีฝากไว้ในโลกเอย. _ "ปภัสสร"___   Create Date : 05 ตุลาคม 2550     Last Update : 5 ตุลาคม 2550 13:17:56 น. Counter : 1308 Pageviews.   5 comment Share Tweet

กิเลส กิเลส ฆ่าความโลภฆ่าได้ไม่ลำบาก ลดความอยากอยู่พอดีไม่มีวุ่น กินแต่น้อยค่อยใช้ไม่เกินทุน ช่วยเจือจุนแจกจ่ายให้เป็นทาน ฆ่าความรักฆ่าได้ต้องใจกล้า อุเบกขาตั้งไว้สิ่งใดผ่าน รูป เสียง กลิ่น รส กาย ใจ ไม่ยืนนาน เมื่อถึงกาลก็เปลี่ยนไปไม่คงทน ฆ่าความโกรธฆ่าได้ใช้เมตตา กรุณาแผ่ให้ทุกแห่งหน ทั้งมิตรใกล้ศัตรูไกลไม่เลือกคน ต้องอดทนข่มโทสะชนะใจ ฆ่าความหลงฆ่าอย่างไรให้ได้ผล หลงตัวตนลืมกายแก่ถึงแค่ไหน หลงสินทรัพย์ยศศักดิ์ต้องหักใจ อย่าแบกไว้วางเสียบ้างจึงว่างเอย. “ ปภัสสร “ ความโลภสิ้นจากใจหมดไปแล้ว ได้สิ่งหวังเพริศแพร้วทุกสถาน ทั้งราชการงานเขียนเพียรมานาน ได้พบพานรางวัลแห่งชีวิต ความรักยังคงอยู่มิรู้สิ้น รักครอบครัวรักท้องถิ่นที่สถิตย์ รักทั้งลูกที่ผูกพันอันใกล้ชิด รักหลานสาวตัวน้อยนิดคอยวันคืน ความโกรธนั้นไม่เหลือไว้อภัยหมด มีเมตตาให้ปรากฏโดยไม่ฝืน ช่วยทุกข์ยากมนุษย์สัตว์อยู่ยั่งยืน ชีพแช่มชื่นด้วยปล่อยไปไม่แบกหาม ส่วนความหลงคงมีเหลือในสมอง โรคประสาทเข้ายึดครองน่าเกรงขาม ความจำเสื่อมเห็นภาพหลอนเข้าคุกคาม กินยาตามรักษาไปไม่ลืมเอย. "ปภัสสร" ๒๕๕๘   Create Date : 28 กันยายน 2550     Last Update : 8 กรกฎาคม 2558 9:03:00 น. Counter : 405 Pageviews.   4 comment Share Tweet

เพื่อน เพื่อน เพื่อนกิน สิ้นทรัพย์แล้วล้วนหน่ายหนี หาง่าย หลายหมื่นมีมากนักหนา เพื่อนตาย หมายจะได้ฝากชีวา หายาก เหลือจักหาท่านว่าไว้ แต่อยู่มาตั้งนานไม่พานพบ เพื่อนกินหลบทุกทีหนีไปไหน เหลือเพื่อนดื่มให้เห็นเป็นคู่ใจ สั่งกับแกล้มมาเท่าไรไม่ยอมแตะ ทั้งตบตูดเติมโซดาออนเดอะร็อค เสียงดังกร๊อกแก้วว่างไวไม่เฉื่อยแฉะ จะแบนเล็กหรือกลมใหญ่ไม่ค่อนแคะ ข้านี้แหละดื่มได้ดีทุกยี่ห้อ นัดที่ไหนเวลาใดไม่เคยเกี่ยง ไม่หลีกเลี่ยงใกล้หรือไกลรีบไปปร๋อ เว้นในวัดพระเตือนไว้ให้รีรอ จะดื่มต่อเมื่อไปเยือนคราเพื่อนตาย. "ปภัสสร" ๒๕๕๐ มาบัดนี้ดื่มไม่ได้แม้ในวัด ไปงานศพให้อึดอัดแสนขัดสน ต้องเข้าร้านนอกวัดนัดหลายคน ไม่อับจนตะเกียกตะกายไป สถานศึกษาห้ามใกล้ห้าร้อยเมตร กำหนดเขตแน่นอนไม่อ่อนไหว โรงเรียนอยู่ใกล้กันต้องเดินไกล งานศิษย์เก่ารัยน้องใหม่จัดในป่า นั่งในรถซดไม่ได้ไม่ยกเว้น ตำรวจเห็นถูกจับโดนปรับหนา รถรับจ้างรถส่วนตัวไม่นำพา ต้องกินแต่น้ำชาไปพลางพลาง ถึงสุดท้ายเพื่อนดื่มไม่ปลื้มด้วย อาจจะซวยถึงติดคุกกว่าจะสร่าง จะให้รอดปลอดภัยไกลตะราง ต้องละเว้นเสียบ้างอยู่บ้านเอย. "ปภัสสร" ๒๕๕๘   Create Date : 16 กันยายน 2550     Last Update : 7 กรกฎาคม 2558 11:06:43 น. Counter : 444 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• เจียวต้าย
• เจียวต้าย
• GTW
• silverqueen
• oreocream
• หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก
• sugarhut
• สีน้ำฟ้า
• เปียร์รุส
• กริชครับผม
• เอ่อ่อ่ะนะคะ
• ~ เจ๊ล่ะเบื่อ!!!! ~
• กลิ่นกาแฟครับ
• พิธันดร
• จริง
• O-HO
• i_tua_yung
• Handmade
• โสมรัศมี
• ข้าวโพดแมวติสต์แตก
• อาคุงกล่อง
• pink-worm
• Webmaster - BlogGang