ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
จาก นิราศภูเขาทอง ของ สุนทรภู่ ตอนหนึ่ง ภิกษุสุนทรภู่ ลงเรือจากวัดราชบุรณะ(วัดเลียบ ตรงข้ามโรงเรียนสวนกุหลาบ) แจวขึ้นทิศเหนือผ่านพระบรมมหาราชวัง แล้วรำลึกถึง พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ที่เพิ่งเสด็จสวรรคต
จึงบรรยายไว้ว่า
ถึงหน้าวังดังหนึ่งใจจะขาด คิดถึงบาทบพิตรอดิศร โอ้ผ่านเกล้าเจ้าประคุณของสุนทร แต่ปางก่อนเคยเฝ้าทุกเช้าเย็น
พระนิพพานปานประหนึ่งศีรษะขาด ด้วยไร้ญาติยากแค้นถึงแสนเข็ญ ทั้งโรคซ้ำกรรมซัดวิบัติเป็น ไม่แลเห็นที่ซึ่งจะพึ่งพา
จึงสร้างพรตอตส่าห์ส่งส่วนบุญถวาย ประพฤติฝ่ายสมถะถึงวสา เป็นสิ่งของฉลองคุณมุลิกา ขอเป็นข้าเคียงพระบาททุกชาติไป ฯ
แล้วพวกเรายกกันมาใช้ ก็เหมาะสมดี ถึงจะเพื้ยนจากต้นฉบับ ของท่านครูสุนทรภู่นิดหน่อย
แต่ก็ยังคงความหมายที่ลึกซึ้ง งดงาม เช่นเดิม. ตอบกลับ 1 1 พจนารถ๓๒๒ วันจันทร์ เวลา 13:14 น.
Create Date : 19 ตุลาคม 2559 |
Last Update : 19 ตุลาคม 2559 11:42:28 น. |
|
1 comments
|
Counter : 878 Pageviews. |
|
|
|
ขอบคุณที่ยกมาให้อ่านกัน เป็นเช่นนี้จริงๆค่ะ