Group Blog
 
All Blogs
 
ชุดที่ ๑๑ รักระหว่างรบ ตอนที่ ๒

พระอภัยมณีฉบับเร่งรัด

ชุดที่ ๑๑ รักระหว่างรบ

ตอนที่ ๒ ทำเยื้อนยิ้มพริ้มพรายชม้ายมา

ฑ.มณฑา

ฝ่ายนางละเวงวัณฬาครั้นหนีออกมาจากกองทัพที่เมืองใหม่ จะกลับกรุงลังกา ก็ผ่านป่าใหญ่แห่งหนึ่งไปถึงหมู่บ้านเขาเขียว ได้พบกับบาทหลวงปีโปซึ่งเป็นที่นับถือของชาวบ้าน จึงปรึกษาหารือในการที่จะทำสงคราม กับกองทัพของเมืองผลึกต่อไป ซึ่งบาทหลวงปีโปก็ไม่ได้ให้คำแนะนำอะไร เพราะเป็นคนรักสงบ แต่บอกปัดให้ไปปรึกษากับพระสังฆราช ที่เป็นใหญ่อยู่ในกรุงลังกา

นางละเวงจึงลากลับพร้อมกับขอเอาเด็กสาวลูกกำพร้าสองคนที่อาศัยอยู่กับบาทหลวง คือนางยุพาผกาอายุสิบสี่ปี กับนางสุลาลีวันอายุสิบสองปี ไปเป็นบุตรบุญธรรมด้วย

พระอภัยมณีก็ส่งสารจากเมืองใหม่ มาสมานไมตรีกับนางละเวงถึงกรุงลังกา ท้าวความที่ได้พูดจากันในสนามรบ แต่นางละเวงก็มีหนังสือตอบคาดคั้นว่าถ้าจะให้มีสัมพันธไมตรีด้วย ก็จะต้องฆ่าญาติพี่น้องให้หมดสิ้น จึงจะยินยอม

เมื่อศรีสุวรรณกับสินสมุททราบความในหนังสือ ก็ช่วยกันขอร้องทัดทานว่าอย่ามัวไปหลงใหลนางฝรั่งเจ้ากรุงลังกาคนนี้ต่อไปเลย ญาติวงศ์พงศาจะพากันเดือดร้อนไปหมด พระอภัยมณีขัดไม่ได้ก็ออกปากอนุญาตให้ ศรีสุวรรณกับสินสมุทยกทัพไปตีกรุงลังกาตามใจ ตนเองจะอยู่ทัพหลัง แต่ขออย่างเดียวถ้าเข้าไปยึดวังกรุงลังกาได้แล้ว ขอให้ไว้ชีวิตนางละเวงด้วย

ศรึสุวรรณกับสินสมุทก็พาพราหมณ์วิเชียร โมรา และสานน นำทัพเข้าตีค่ายดงตาลซึ่งตั้งเป็นด่านหน้าของกรุงลังกา เจ้าเมืองนายด่านชื่ออิเรน อายุหกสิบห้าปี ถือขวานเป็นอาวุธ มีบุตรสาวอายุยี่สิบปีชื่อรำภาสะหรี มีฝีมือในการรบเก่งกล้าทั้งพ่อลูก

แม่ทัพของกรุงผลึกทั้งห้านาย ก็เข้าตีทหารด่านดงตาลจนแตกพ่าย ตัวนายด่านสู้จนสุดฝีมือ ใกล้จะถึงแก่ความตาย จึงให้คนสนิทตัดหัว เอาไปถวายนางละเวงที่เมืองลังกา เหลือแต่นางรำภาสะหรีอยู่ต้านทานต่อไป แต่ก็ไม่สามารถรักษาด่านไว้ได้ แม้จะได้รับกองหนุนจากนางละเวง เพราะเจ้าพราหมณ์โมราผูกฟางเป็นเรือยนต์ แล่นบนบก บรรทุกทหารข้ามเขาเข้าเมืองได้โดยสะดวก

นางรำภากับทหารองครักษ์ก็หนีออกจากเมืองหน้าด่าน แต่ไปเจอกับศรีสุวรรณที่ยกพลมาดักอยู่ ทั้งสองเข้าสู้รบกันตัวต่อตัว พอศรีสุวรรณทราบว่าแม่ทัพข้าศึกเป็นสตรี ก็เลยเข้ากอดปล้ำฟัดเหวี่ยงกันอุดตลุด ไม่เป็นอันได้ใช้อาวุธ

ศรีสุวรรณนั้นตั้งอยู่หลังด่าน วางทหารเรียงรายทั้งซ้ายขวา
เห็นคนออกนอกกำแพงแต่งกายา นางรำภาเพชรประดับอยู่วับวาม
รู้ว่านายกรายกระบองร้องตวาด ไล่พิฆาตควงขวางมากลางสนาม
นางรำภาล่อลัดเข้าวัดพราหมณ์ พระติดตามไล่นางไปห่างพล
นางหวดห่วงบ่วงคล้องกระบองหลุด พระโถมฉุดฉวยจับกันสับสน
ต่างตกม้าคว้าคลำด้วยจำจน ทั้งสองคนแข็งข้อกอดคอกัน
นางเห็นพักตร์ผลักแพลงพลิกแว้งวัด เสียงสัมผัสใกล้ชิดจิตกระสัน
พระสวมสอดกอดปะทะพัลวัน นางอกสั่นด้วยว่าชิดสนิทชาย
แต่กลัวกันครั้นจะวางจะล้างผลาญ ด้วยทหารก็ไม่เห็นเขม้นหมาย
พระรักรูปจูบพลางไม่วางวาย นางเหลืออายอดสูกับภูมี
แต่เคราะห์กรรมจำจนทนให้จูบ ครั้นหลบลูบล้ำเหลือเบื่อบัดสี
จึงว่าไฮ้ไม่รบกันดีดี เฝ้าจู้จี้จูบข้าน่าไม่อาย
จงวางกันสัญญาหยิบอาวุธ สัปยุทธอย่างทหารท่านทั้งหลาย
พระว่าหญิงวิ่งมาอยู่กับผู้ชาย จะต้องตายเสียเปล่าเปล่าไม่เข้ายา
เสียดายรูปจูบเล่นเหมือนเช่นชู้ เจ้ามาสู้กันในเล่ห์เสน่หา
แม้บุรุษสุดแรงแผลงศักดา นี่หญิงมารบสู้เหมือนชู้เมีย
จะโลมเล้าเอาไปเลี้ยงไว้เคียงหมอน จงโอนอ่อนอนุกูลอย่าสูญเสีย
พลางเฟ้นฟอดกอดคอค่อยคลอเคลีย อะลิ้มเอลี่ยลองจิตสะกิดเกา

แต่ยังไม่ทันจะได้รู้ดีรู้ชั่ว พอดีปีศาจของบิดาโผล่มาสำแดงเดชช่วยเหลือไว้ทัน นางรำภาจึงเอาตัวหลุดรอด หนีไปได้ถึงกรุงลังกา

นางละเวงก็รับไว้เป็นทหารเอกคู่ใจ และร่วมกันกับนางยุพาผกา นางสุลาลีวัน ควบคุมทหารทำศึกสงครามป้องกันกรุงลังกา อยู่ที่ด่านเขาเจ้าประจัน ทั้งสองฝ่ายได้รบพุ่งกันหลายยก แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะกันได้

ต่อมาเมื่อพระอภัยมณีได้ยกกองทัพหลังมาสมทบกับทัพหน้า ของศรีสุวรรณสินสมุทและสามพราหมณ์แล้ว นางละเวงกับสังฆราชจึงยกทัพมาสมทบด้วย

นางละเวงนั้นคิดจะหย่าทัพ จึงมีสารถึงพระอภัยมณี ท้ารบกันตัวต่อตัว เพื่อจะได้ไม่สิ้นเปลืองไพร่พล พระอภัยมณีก็รับคำท้าแต่เมื่อออกมาพบกันในสนามรบ กลับกลายเป็นการต่อสู้ด้วยสำนวนโวหาร ตัดพ้อกันอยู่เป็นนานแสนนาน ลองฟังสำนวนของท่านดูเถิด

แม่วัณฬายาหยีเจ้าพี่เอ๋ย กระไรเลยลืมรักเฝ้าหักโหม
พี่คนซื่อหรือมาลวงให้ทรวงโทรม จึงรุกโรมติดตามด้วยความรัก
แม่คิดร้ายหมายรบไม่คบแล้ว หรือน้องแก้วแลดูยังรู้จัก
ที่เมืองใหม่ไฟสว่างกระจ่างพักตร์ แม่นงลักษณ์ลืมแล้วหรือแก้วตา ฯ
ฯลฯ
ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงฟังเพลงพลอด ระทวยทอดนัยน์เนตรดูเชษฐา
ทำเยื้อนยิ้มพริ้มพรายชม้ายมา กิริยาอย่างละคอนให้งอนงาม
แล้วตรัสตอบขอบคุณการุญรัก ที่หาญหักข่มเหงไม่เกรงขาม
เหลือละโมบโลภลาภเที่ยวปราบปราม ไม่ทำตามมธุรสพจมาน
เมื่อพบกันสัญญาจะหย่าทัพ แล้วไม่กลับแกล้งว่ารักมาหักหาญ
เห็นพระทัยไม่ตามความโบราณ จะสู้ต้านต่อยุทธจนสุดมือ
วันนี้ที่สัญญาได้มาพบ จะรอรบกันกับน้องแต่สองหรือ
หรือจะขับทัพใหญ่ไล่กระพือ จึงไม่ถือศัสตรามาราวี ฯ
ฯลฯ
เจ้าหมายมั่นสัญญาจะมารบ พี่อยากพบนวลละอองดอกน้องเอ๋ย
ไม่ณรงค์สงครามกับทรามเชย อย่าแคลงเลยไม่ลวงแม่ดวงใจ
ตัวของพี่นี้ถ้าแม้แม่เคียดเดือด ตามแต่เชือดฉะลงที่ตรงไหน
จะขอกอดยอดมิ่งไม่ชิงชัย จนขาดใจจึงจะวางให้ห่างทรวง ฯ
ฯลฯ
อย่าร่ำรักนักเลยน้องเคยพบ เชิญมารบเอาศีรษะตามประสงค์
แล้วลงจากรถาขึ้นม้าทรง ให้ปักธงสัญญาต่อหน้าคน
น้องวอดวายฝ่ายพระองค์ทรงสวัสดิ์ ผ่านสมบัติแว่นแคว้นแดนสิงหล
พระแพ้น้องกองทัพให้กลับพล ไปเสียพ้นพาราอย่ามาตี ฯ
ฯลฯ
เป็นคราวเคราะห์เพราะพระน้องเข้าข้องขัด ว่าให้ตัดญาติกาให้อาสัญ
บอกว่าหยอกดอกก็เขาว่าเข้ากัน จึงหุนหันหักด่านดงตาลมา
พี่ผิดจริงมิ่งแม่จงแก้แค้น ทำทดแทนเถือหนังแลมังสา
ไม่ต่อตีศรีสวัสดิ์เป็นสัจจา พลางขับม้าเข้าไปตรงธงสำคัญ ฯ
ฯลฯ

แต่ในที่สุดวันนั้นก็ไม่ได้รบ มีแต่ทักทายปราศรัยกัน ระหว่างพระอภัยมณีกับนางละเวง ศรีสุวรรณกับนางรำภาสะหรี และสินสมุทกับนางยุพาผกา จนกระทั่งมืดค่ำจึงแยกกันไป

พระสังฆราชที่ปรึกษาคนสำคัญของนางละเวงเห็นว่าคงจะไม่ได้ความ จึงออกอุบายจะเผากองทัพใหญ่ ของพระอภัยมณีให้สิ้นซาก แต่นางละเวงก็เกิดใจอ่อนไม่กล้าจะทำ จึงปรึกษากับแม่ทัพหญิงทั้งสาม แล้วใช้ให้นางยุพาผกา นำสารไปหาพระอภัยมณีเป็นการลับ อ้อนวอนให้พระอภัยมณีเป่าปี่จนไพร่พลทั้งหลายหลับหมด เพลงปี่ของพระอภัยมณีในครั้งนั้น ท่านได้รจนาไว้ดังนี้

เสียงแจ้วแจ้วแว่วโหวยโหกยละห้อย โอ้หอมสร้อยเสารสแป้งสดใส
เสาวคนธ์มณฑาสุมาลัย สักเมื่อไรสาวน้อยจะลอยมา
แล้วเป่าเห่เรไรจับใจแจ้ว ค่ำลงแล้วเจ้าจะคอยละห้อยหา
ระหวยหิวหวิววับจับวิญญาณ์ พวกลังกากองทัพต่างหลับไป ฯ

แต่นางยุพาผกาไม่หลับ เพราะพระอภัยให้เอาขี้ผึ้งอุดหูไว้ นางจึงพาพระอภัยมณีขึ้นรถศึก พาไปพบนางละเวงที่กรุงลังกา

นางละเวงก็ยกให้พระอภัยมณีเป็นเจ้าเมืองทรงเครื่องเจ้า
กรุงลังกา แล้วให้ออกไปห้ามทัพของศรีสุวรรณและสินสมุทที่ยกติดตามมาจะเข้าตีเมือง ให้ถอยทัพกลับไปก่อน.

##############




Create Date : 26 มีนาคม 2551
Last Update : 26 มีนาคม 2551 9:36:55 น. 6 comments
Counter : 453 Pageviews.
Share

 
อ้าวแพ้คารมพระอภัยจนได้


โดย: ข้าวโพดแมวติสต์แตก วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:18:18:46 น.  

 
พระอภัยก็แพ้เสน่ห์นางละเวงจนได้


โดย: เจียวต้าย วันที่: 28 มีนาคม 2551 เวลา:6:34:48 น.  

 
ศรีสุวรรณกับนางรำภา จะรบหรือทำอะไรกันหนอ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ดันมีคนมาขวางซะนี่
.....สงครามและความรัก.....

พรุ่งนี้มาอ่านต่อนะครับ


โดย: วิรุฬห์ IP: 124.120.101.204 วันที่: 15 ตุลาคม 2553 เวลา:22:13:00 น.  

 
สงครามคราวนี้แม่ทัพฝ่ายหญิงเอาชนะแม่ทัพฝ่ายชาย
อยู่หมัดทุกคนครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 16 ตุลาคม 2553 เวลา:13:40:00 น.  

 
กลับมาอ่านตรงนี้อีกครั้งครับ เพื่อจะได้ต่อเนื่องกัน


โดย: วิรุฬห์ IP: 124.120.33.58 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:20:49 น.  

 
อ่านซ้ำทำให้ความรู้แน่นขึ้นครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:01:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]

เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.