105. ครบรอบ 37 ปี ของการปฏิบัติธรรม ตอนที่ 3
“ในโลกของเรานี้
มีสิ่งที่น่าเรียนรู้และน่าทำ อยู่มากมายหลายสิ่ง
แต่ชีวิตของคนเรา ไม่ได้ยืนยาวมากพอ
ที่จะสามารถเรียนรู้และสามารถทำ
ในทุกๆสิ่ง ที่น่าเรียนรู้และน่าทำ เหล่านั้น”
***************
เพราะชีวิตของคนเรา น้อยนัก สั้นนัก และ ไม่แน่นอน
ดังนั้น เราจึงควร “ใช้วันเวลาของชีวิต” ที่มีอยู่ ไม่มากนักนี้
ให้มีคุณค่าประโยชน์ต่อชีวิต ทั้งในชาตินี้ และชาติต่อๆไป
ด้วยการเรียนรู้ ในสิ่งที่ควรเรียนรู้
และ ด้วยการทำ ในสิ่งที่ควรทำ
***************
สิ่งที่ควรเรียนรู้ คือ เรียนรู้ทุกข์ เรียนรู้การเกิดแห่งทุกข์ เรียนรู้การดับแห่งทุกข์ และ เรียนรู้วิธีการดับทุกข์
สิ่งที่ควรทำ คือ ทำความดับทุกข์
***************
“อตฺตทตฺถํ ปรตฺเถน พหุนาปิ น หาปเย
อตฺตทตฺถมภิญฺญาย สทตฺถปสุโต สิยา
บุคคล ไม่ควรพร่าประโยชน์ของตน เพราะประโยชน์ของผู้อื่น แม้มาก
รู้จักประโยชน์ของตนแล้ว พึงขวนขวาย ในประโยชน์ของตน”
(พุทฺธ) ขุ.ธ. ๒๕/๓๗.
พร่า[พฺร่า] หมายถึง ก. ทําให้เสียหาย ทําลาย ทําให้ย่อยยับ เช่น พร่าชื่อเสียง พร่าทรัพย์สมบัติ พร่าประโยชน์ ว. กระจัดกระจายจนเห็นหรือได้ยินไม่ถนัดชัดเจน เช่น ตาพร่า รูปพร่า เสียงพร่า
***************
การทำประโยชน์ของตน หมายถึง การทำในสิ่งที่มีคุณค่าประโยชน์ต่อชีวิตของตน ที่จะส่งผลดีต่อชีวิตของตน ทั้งในชาตินี้ และชาติต่อๆไป
การทำในสิ่งที่มีคุณค่าประโยชน์ต่อชีวิตของตน ที่จะส่งผลดีต่อชีวิตของตน ทั้งในชาตินี้ และชาติต่อๆไป หมายถึง
1. การเรียนรู้ทุกข์ การเรียนรู้การเกิดแห่งทุกข์ การเรียนรู้การดับแห่งทุกข์ และ การเรียนรู้วิธีการดับทุกข์
2. การทำความดับทุกข์
***************
การทำความดับทุกข์ หมายถึง การปฏิบัติตามโอวาทปาฏิโมกข์ 3 หรือ การเดินไปตามทางอริยมรรคมีองค์ 8
การปฏิบัติตามโอวาทปาฏิโมกข์ 3 ประกอบด้วย
1. การไม่ทำบาปอกุศลทั้งปวง ทั้งทางกาย ทางวาจา และ ทางใจ หมายถึง การไม่สร้างอกุศลวิบาก หรือ วิบากกรรมที่ไม่ดี มาเติมเพิ่มให้กับชีวิต
2. การหมั่นทำกุศลให้ถึงพร้อม ทั้งทางกาย ทางวาจา และ ทางใจ หมายถึง การเพียรหมั่นสร้างกุศลวิบาก หรือ วิบากกรรมดี มาเติมเพิ่มให้กับชีวิต
3. การทำจิตใจให้บริสุทธิ์ผ่องใส หมายถึง การเพียรหมั่นชำระล้าง กิเลส ตัณหา และ อุปาทาน ซึ่งเป็นอกุศลมูล หรือ มูลเหตุของอกุศล ออกจากจิตใจ ให้หมดสิ้น
***************
การทำ “ประโยชน์ของตน” ตามที่กล่าวมานี้
ย่อมจะก่อให้เกิด “ประโยชน์ของผู้อื่น” ตามมา อย่างแน่นอน เป็นธรรมดา
ดังนั้น เราจึงควร มุ่งเน้น “ประโยชน์ของตน” เป็นหลัก
แล้วจะเกิด “ประโยชน์ของผู้อื่น” ตามมา อย่างเหมาะสม
***************
“อย่าพร่าประโยชน์ของตน เพราะประโยชน์ของผู้อื่น แม้มาก” หมายถึง
1. อย่าใช้ “วันเวลาของชีวิตของตน” ไปกับเรื่องราวของผู้อื่น มากจนเกินควร จนทำให้เสียประโยชน์ของตน หรือ จนทำให้ไม่มีเวลาได้ทำประโยชน์ของตน
2. อย่าปล่อยให้ “ความโกรธ ความโลภ และ ความหลง“ เข้ามาครอบงำจิตใจของตน เพราะ "ประโยชน์ของผู้อื่น" แม้มาก
***************
“การช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น ไม่ว่าจะมากมายสักเท่าใด
ก็ไม่สามารถจะช่วยทำให้ผู้อื่น พ้นทุกข์ได้
อย่างมากก็แค่เพียง ช่วยให้ผู้อื่น บรรเทาทุกข์ลง เท่านั้นเอง”
“ไม่มีใคร ช่วยทำให้ใคร พ้นทุกข์ได้”
“ตนของตนเท่านั้น ที่จะทำให้ตน พ้นทุกข์ได้”
“กัมมุนา วัตตติ โลโก สัตว์โลกทั้งหลาย ย่อมเป็นไปตามกรรม”
“การให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลแก่ผู้อื่น ควรทำตามกำลัง ตามสมควร และ ตามความเหมาะสม”
“การให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลแก่ผู้อื่น ที่มากจนเกินควร อาจส่งผลเสีย ทั้งต่อตัวผู้ให้ และ ตัวผู้รับ”
ชาญ คำพิมูล
| Create Date : 27 สิงหาคม 2565 |
| Last Update : 27 สิงหาคม 2565 8:48:42 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 361 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
