อารมณ์อยากได้ อยากมี และ อยากเป็น ที่มากมายเกินความจำเป็นของชีวิต หรือ อารมณ์โลภ
เพราะเหตุว่า
ผู้ที่มีอารมณ์อยากได้ อยากมี และ อยากเป็น ที่มากมายเกินความจำเป็นของชีวิต อยู่ในจิตใจ
จะเป็นผู้ที่มี อารมณ์ทุกข์ อารมณ์เครียด และ อารมณ์วิตกกังวล (อารมณ์ที่ไม่ดี) เป็นที่หมาย
แนวทางในการชำระล้าง อารมณ์อยากได้ อยากมี และ อยากเป็น ที่มากมายเกินความจำเป็นของชีวิต ออกจากจิตใจ คือ
๑. จงเพ่งพิจารณา ให้เห็นไตรลักษณ์ (อนิจจัง ทุกขัง และ อนัตตา) ในอารมณ์อยากได้ อยากมี และ อยากเป็น ที่มากมายเกินความจำเป็นของชีวิต ดังนี้
๑.๑ อารมณ์อยากได้ อยากมี และ อยากเป็น ที่มากมายเกินความจำเป็นของชีวิต...เป็นสิ่งที่ มีความไม่เที่ยง และ มีความไม่ยั่งยืน เป็นธรรมดา (อนิจจัง) ถ้าเราไม่เอาจิตเอาใจ เข้าไปปรุงแต่งร่วม (สังขาร) มันจะดับไปเอง ในเวลา ไม่นานนัก
๑.๒ อารมณ์อยากได้ อยากมี และ อยากเป็น ที่มากมายเกินความจำเป็นของชีวิต...เป็นบ่อเกิดของความทุกข์ โทษ และ ภัย ดังนั้น จึงควรละปล่อยวาง ไม่ควรหลงไปยึดมั่นถือมั่นเอาไว้
๑.๓ อารมณ์อยากได้ อยากมี และ อยากเป็น ที่มากมายเกินความจำเป็นของชีวิต...เป็นสิ่งที่ ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนของตน มันเป็นแค่เพียงอุปาทาน ที่เราสามารถทำให้มัน ลดลงได้ จางคลายลงได้ และ ดับสูญสิ้นไปได้ (อนัตตา)
๒. จงเพ่งพิจารณา ให้เห็นความจริงตามความเป็นจริง เพื่อชำระล้าง อารมณ์อยากได้ อยากมี และ อยากเป็น ที่มากมายเกินความจำเป็นของชีวิต ออกจากจิตใจ ดังเช่น
สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ที่เราอยากได้ อยากมี และ อยากเป็น
โดยส่วนใหญ่แล้ว
มันมักจะให้ความสุขแก่เรา แค่เพียงเล็กน้อย ในช่วงระยะเวลาเพียงสั้นๆ
เมื่อเราได้รับมันมาแล้ว เท่านั้นเอง
ภายหลังจากนั้น มันจะกลายเป็น “ภาระของเรา”
จริงๆแล้ว ชีวิตของคนเรา
ไม่ได้ต้องการสิ่งใด มากมายเลย
หลักๆ ที่ขาดไม่ได้เลย ก็คือ “อาหาร” สำหรับหล่อเลี้ยงชีวิต
สิ่งอื่นๆ ที่มีความจำเป็นสำหรับชีวิตจริงๆ ก็มีแค่เพียง ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม และ ยารักษาโรค ตามเหมาะ ตามสมควร ตามความจำเป็น เท่านั้นเอง
มีผู้คนจำนวนมาก ที่หลงคิดไปว่า เมื่อตน มีทรัพย์สินเงินทอง มากมายแล้ว ตนจะได้รับ “ความสุข”
พวกเขาเหล่านั้น จึงยอมเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ดิ้นรนแสวงหา “ทรัพย์สินเงินทอง” มาเก็บมากองเอาไว้ มากมาย
จนลืมความสุขของชีวิต จนไม่มีเวลา แสวงหาความสุข ให้ชีวิต
และ ไม่มีเวลา ใช้เงินใช้ทอง ที่ตนเองหามาได้ เพื่อความสุขของชีวิต
พวกเขา หวังไว้ว่า สักวันหนึ่ง เมื่อพวกเขา มีเงินทอง มากมายแล้ว
พวกเขา จะได้ใช้ชีวิต อย่างมีความสุข
แต่อนิจจา
สุดท้ายแล้ว พวกเขาก็มีเวลา เหลืออยู่ไม่มากนัก เพื่อใช้เงินใช้ทอง ที่ตนเองหามาได้
สุดท้ายแล้ว ร่างกายของพวกเขา ก็ทรุดโทรม แก่เฒ่า เรี่ยวแรงเหลือน้อย
จนไม่อาจจะเสวยความสุข จากทรัพย์สินเงินทอง ที่ตนเองหามาได้
สุดท้ายแล้ว พวกเขาก็ต้องตาย จากโลกนี้ไป
โดยไม่ได้ใช้ทรัพย์สินเงินทอง ที่ตนเองหามาได้ อย่างคุ้มค่า
และ ต้องทิ้งมันเอาไว้ อยู่ในโลกนี้
ฯลฯ
สิ่งที่สำคัญ ที่พวกเราควรกระทำ เพื่อทำให้ชีวิต มีความผาสุก คือ
๑. จงหยุดสร้างภาระ ที่เกินตัว หรือ ที่เกินกำลังของตน เข้ามาทับถมตน
๒. จงเริ่มต้น ทำชีวิตของตน ให้ติดบวก ทั้งทางโลก และ ทางธรรม
๓. จงพากเพียร ประกอบสัมมาอาชีพ เพื่อเลี้ยงชีพตน ให้เต็มที่ และ ให้เต็มกำลัง ตามสมควร โดยรู้จักพัก รู้จักเพียร และะ จงอย่ายอมให้ “ความโลภ” เข้ามาครอบงำชีวิต และ บงการชีวิต
๔. จงรู้จักใช้ชีวิตของตน ให้มีคุณค่า ให้มีประโยชน์ และ ให้มีความสุข
๕. จงอย่ากังวลใจ ไปกับอนาคต จนเกินควร เพราะเหตุว่า เมื่อเราได้พากเพียร ประกอบสัมมาอาชีพ อย่างเต็มที่ อย่างเต็มกำลัง ตามสมควรแล้ว เราจะได้รับ ทรัพย์สินเงินทอง ลาภ ยศ สรรเสริญ และ สุข ตามสมควร ตามมา อย่างแน่นอน
ชาญ คำพิมูล
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
