95. การปฏิบัติโอวาทปาฏิโมกข์ 3 เพื่อความดับทุกข์ ตอนที่ 6
ผู้ที่ต้องการจะทำความดับทุกข์
ต้องปฏิบัติศีล 5 ให้เป็นปกติของตน ให้ได้ก่อน เป็นเบื้องต้น
เพื่อทำตน ให้พ้นจากภัยเวร 5 ประการ ให้ได้ เป็นลำดับแรก
***************
การทำศีลให้เป็นปกติ คือ การขจัด “สิ่งที่ชักนำจิตใจของคนเรา ให้คนเรา กระทำกรรมที่ไม่ดี (อกุศลกรรม) ที่เป็นการละเมิดศีล" ออกไปจากจิตใจ
สิ่งที่ชักนำจิตใจของคนเรา ให้คนเรา กระทำกรรมที่ไม่ดี (อกุศลกรรม) ที่เป็นการละเมิดศีล (มูลเหตุของการละเมิดศีล) คือ กิเลส ตัณหา และอุปาทาน ได้แก่ ความโลภ ความโกรธ และ ความหลง
ความโลภ ความโกรธ และ ความหลง ชื่อว่า อกุศลมูล หรือ มูลเหตุของอกุศลกรรม
ดังนั้น การทำศีลให้เป็นปกติ จึงคือ การขจัด "ความโลภ ความโกรธ และ ความหลง” ซึ่งเป็นมูลเหตุของ “การกระทำกรรมที่ไม่ดี (อกุศลกรรม) ที่เป็นการละเมิดศีล” ออกไปจากจิตใจ
***************
สิ่งที่ชักนำจิตใจของคนเรา ให้คนเรา “ละเมิดศีล” (มูลเหตุของการละเมิดศีล) ในแต่ละข้อ ของแต่ละคน อาจมีความแตกต่างกัน
ตัวอย่างเช่น การละเมิดศีลข้อที่ 1 ด้วยการฆ่าสัตว์ อาจมีมูลเหตุมาจาก ความโลภ ความโกรธ ความพยาบาท ความอาฆาตแค้น ความเกลียด ความกลัว ความหลงเข้าใจผิด ความหลงใหลติดใจในรสชาติของเนื้อสัตว์ ที่มีมาก จนต้องลงมือฆ่าด้วยตนเอง เพื่อให้ได้กินแบบสดๆ ฯลฯ
***************
การทำศีลให้เป็นปกติ ต้องใช้ “สมาธิ” และ “ปัญญา” ร่วมกัน ดังนี้
1. ต้องหมั่นอบรมจิต (สมถภาวนา) ด้วยการหมั่นทำจิตใจ ให้สงบ ให้ระงับ ให้ตั้งมั่น ให้เป็นสมาธิ เพื่อไม่ให้จิตใจ “ปรุงแต่ง (สังขาร) ไปตาม อำนาจของ อารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์หลง อารมณ์อยาก อารมณ์ใคร่ จนเกิดการละเมิดศีล”
2. ต้องหมั่นอบรมปัญญา (วิปัสสนาภาวนา) ด้วยการหมั่นเพ่งพิจารณา เพื่อให้เห็นความจริงตามความเป็นจริง จนชัดแจ้งที่ใจ (โยนิโสมนสิการ) ดังนี้
2.1 หมั่นเพ่งพิจารณา เพื่อให้เห็นความจริงตามความเป็นจริง จนชัดแจ้งที่ใจ (โยนิโสมนสิการ) ว่า จริงๆแล้ว เราไม่ควรละเมิดศีล ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ
2.2 หมั่นเพ่งพิจารณา เพื่อให้เห็นความจริงตามความเป็นจริง จนชัดแจ้งที่ใจ (โยนิโสมนสิการ) ในความไม่เที่ยง ในความไม่ยั่งยืน ในความไม่อาจจะตั้งอยู่ได้ยาวนาน (อนิจจัง) ของ อารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์หลง อารมณ์อยาก อารมณ์ใคร่ ที่เกิดขึ้นในจิตใจ
“ธรรมดาของอารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์หลง อารมณ์อยาก อารมณ์ใคร่ ที่เกิดขึ้นในจิตใจ
เมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว
ถ้าเราไม่เอาจิตเอาใจ เข้าไปปรุงแต่ง (สังขาร) ร่วม
มันจะดับลงไปเอง ในเวลาไม่นานนัก”
2.3 หมั่นเพ่งพิจารณา เพื่อให้เห็นความจริงตามความเป็นจริง จนชัดแจ้งที่ใจ (โยนิโสมนสิการ) ในความเป็นทุกข์ เป็นโทษ และเป็นภัย (ทุกขัง) ของการปรุงแต่ง (สังขาร) ไปตาม อำนาจของ อารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์หลง อารมณ์อยาก อารมณ์ใคร่ จนเกิดการละเมิดศีล
2.4 หมั่นเพ่งพิจารณา เพื่อให้เห็นความจริงตามความเป็นจริง จนชัดแจ้งที่ใจ (โยนิโสมนสิการ) ในความไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนของตน ไม่ใช่ของของตน (อนัตตา) ของ อารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์หลง อารมณ์อยาก อารมณ์ใคร่ ที่เกิดขึ้นในจิตใจ
“อารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์หลง อารมณ์อยาก อารมณ์ใคร่ ที่เกิดขึ้นในจิตใจ
คือสิ่งที่ สามารถจะทำให้ลดลงได้ จางคลายลงได้ และดับสูญสิ้นไปจากจิตใจได้ (อนัตตา)”
***************
การใช้ “สมาธิ” และ “ปัญญา” ร่วมกันดังกล่าว
จะทำให้ “อารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์หลง อารมณ์อยาก อารมณ์ใคร่ ที่เป็นมูลเหตุของการละเมิดศีล” ค่อยๆลดลง จางคลายลง และดับสิ้นไป
และจะทำให้ “ศีล” กลายเป็นปกติของเรา (ไม่ต้องยึด ไม่ต้องถือ)
***************
การละเมิดศีล 5
จะก่อให้เกิด "ภัยเวร" กับชีวิตของคนเรามาก ทั้งในชาตินี้ และชาติต่อๆไป
ดังนั้น ถ้าเราต้องการจะทำความดับทุกข์
เราต้องทำศีล 5 ให้เป็นปกติของเรา ให้ได้ เป็นลำดับแรก
ชาญ คำพิมูล
| Create Date : 10 เมษายน 2565 |
| Last Update : 10 เมษายน 2565 14:02:15 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 377 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
