ร้านดอกไม้ไร้กุหลาบ

เมื่อไหร่ก็ตามที่ได้ดูละครแนว Light heart warming เป็นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกชอบซีรีย์เรื่องๆ นั้นๆ อย่างมากมาย ....โดยเฉพาะซีรีย์ที่ประกอบไปด้วยตัวละคร “เด็กๆ” ในชีวิตจริงก็ใช่ว่าจะเป็นคนรักเด็กอะไรหรอกนะคะ ... นี่อาจจะเป็นสาเหตุ..ที่เมื่อไหร่ก็ตามได้เห็นความฉลาดน่ารักของเด็ก รวมไปถึงความสัมพันธ์ระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่ เป็นอดไม่ได้ที่จะหลงรักซีรีย์เรื่องนั้นๆ ... 

~   ร้านดอกไม้ไร้กุหลาบ  ~ 

เป็นการตั้งชื่อซีรีย์ได้เพราะพริ้งและดึงดูดความสนใจได้ทันที ทำไมร้านดอกไม้ ไม่ขายกุหลาบ ? แต่ก็ไม่ได้สนใจหามาดู เพราะเวลาที่หาอ่าน review ในเน็ต ...แน่นอนว่า..พระเอกนั้นหน้าตาช่างไม่เข้าข่าย “ความหล่อ” เอาซะเลย .. แม้ว่าจะหลงรัก  ทาเคอุจิ ยูโกะ นักแสดงหญิงที่มีรอยยิ้มแสนน่ารักเปรียบประหนึ่งว่ายิ้มออกมาแล้วจะทำให้โลกสดใสขึ้นทันตา  .. แต่ว่านะ ... ละครที่นางเอกตาบอด ก็คงรันทดพอๆ กับนางเอกขาพิการใน Beautiful life ที่ถ้าไม่ใช่ทาคุยะคงไม่หยิบขึ้นมาดูให้เปลืองน้ำตาเล่น

จนกระทั่งได้อ่าน review ในของเพื่อนชาว bloggang นี้เอง ที่เขียนถึงได้น่าสนใจ และเหมือนว่านางเอกจะตาบอดไม่แท้ ....ก็ยิ่งทำให้น่าสนใจยิ่งขึ้นอีก ส่วนที่ทำให้ตัดสินใจจะดูจริงๆ เพราะว่าเด็ก...เป็นความเชื่ออย่างหนึ่งว่าละครเรื่องไหนมีเด็กเรื่องนั้นต้องมีเนื้อหาดีๆ ไม้เว้นแม้แต่ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ช่อง 3 ที่คนหลงรักไอ้ปี๊ดกันทั้งเมือง ไม้เว้นแม้แต่พี่สาวโต๊ะทำงานด้านหลังที่ออฟฟิศ คนที่แทบจะไม่ดูละครเลยยังพรรณาถึงไอ้ปี๊ดให้ฟังอยู่บ่อยๆ

เปิดฉากเรื่องราวได้น่าสนใจ .... ภาพของหญิงสาวน่ารัก รอยยิ้มสดใส กับถ้อยคำจากความรู้สึกดีๆ จากนั้นก็เป็นเหตุการณ์ความสูญเสียที่มีผู้ชายหัวฟู คนนึงวิ่งมาที่โรงพยาบาล (พระเอกหัวฟู นี่ทำเอาใจเสียทุกราย ...มันเป็นทรงผมที่รับไม่ค่อยได้ ) ดอกกุหลาบในมือร่วงลงพื้น เมื่อได้พบว่า...เธอผู้เป็นที่รักได้จากไป  ...หลังจากที่ให้กำเนิดลูกสาวตัวน้อย สิ่งมีค่าเดียวที่เธอเหลือทิ้งไว้ให้เขา พร้อมกับชีวิตที่"ไร้กุหลาบ" ตั้งแต่นั้นมา

ภาพของช่วงเวลาที่ชายหนุ่มคนนึงเฝ้าถนอมเลี้ยงลูกเล็กให้เติบโตขึ้นมา  ควักเอาใจไปครองตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าพระเอกชัด... จึงไม่มีปัญหาหากว่าพระเอกจะมีหน้าตาที่ไม่ได้หล่อเหลาอะไร (ดังความคาดหมาย) ดูเป็นผู้ชายหน้าตาธรรมดาๆ คนนึง ... เช่นเดียวกับเด็กหญิงผู้เป็นลูกสาว ....ใบหน้าที่ปิดบังไว้ด้วยถุงกระดาษอยู่พักใหญ่ ...นอกจากจะคอยลุ้นว่าคนเป็นพ่อจะทำอย่างไรให้ลูกสาวตัวน้อยยอมเปิดถุงให้เห็นหน้าแล้ว เหตุผลที่เธอซ่อนหน้าตาตัวเองจากผู้เป็นพ่อ ยังทำให้หลงรักเธอเข้าเต็มเปา ..

ความสัมพันธ์ของสองเรา ( พ่อ-ลูก )  ช่างน่ารักเหลือเกิน

พ่อ : ชิโอมิ เอย์จิ   นอกจากจะเป็น"คุณพ่อแสนดี"ที่เลี้ยงลูกสาวมาเพียงลำพังเป็นเวลา 8 ปี ยังเป็น "ผู้ชายแสนดี"..ต่อผู้คนรอบข้าง มีน้ำใจ ช่วยเหลือคนอื่น ไม่เคยถือโทษโกรธใคร ดีชนิดที่เรียกว่า “เลิศประเสริฐศรี” (ดูไปก็สงสัยนะ อะไรจะเป็นคนดีกันได้ขนาดนั้น)

ลูก : ชิโอมิ ชิซูกุ    เด็กหญิงตัวน้อยวัยแปดขวบ ..หน้าตาแจ่มใสน่ารัก ช่างพูด ช่างคิด มีความเป็นผู้ใหญ่เกินตัวและฉลาดเป็นกรด (เด็ก 8 ขวบอะไรจะฉลาดปานนั้น ถึงขนาดมีหน้าที่ดูแลการเงินของบ้าน) แถมยังมีจิตใจดีแบบที่เรียกว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น เพราะทั้งแม่ผู้ให้กำเนิดและพ่อผู้เลี้ยงดู สุดแสนจะเป็นคนดี(อย่างเหลือเชื่อ) ทั้งคู่ โดยเฉพาะคนเป็นแม่ เทปวิดิโอที่เธอทิ้งไว้ให้คนเบื้องหลัง ทุกคำพูดกลั่นออกมาจากความรักความจริงใจ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการเป็น “ผู้หญิงคิดบวก” Positive thinking อย่างที่สุด

หลังจากที่แม่ของชิซูกุเสียชีวิตไป เอย์จิต้องทำงานอย่างหนักเพื่อจะเลี้ยงดูชิซูกุให้ดีที่สุด พร้อมกับทำความฝันของเธออันเป็นที่รักให้เป็นจริงนั่นคือการเปิดร้านขายดอกไม้  เรื่องการแต่งงานใหม่หรือเปิดหัวใจให้ใครจึงเป็นเรื่องที่เอย์จิไม่เคยคิดถึงมาก่อน ถึงจะเศร้าโศกเสียใจสักแค่ไหนกับการจากไปของเธอ แต่เอย์จิก็มีชีวิตอยู่มาได้เพื่อสิ่งเดียวที่มีความหมายสำหรับเขานั่นก็คือชิซูกุ

สองผู้ลูกอาศัยอยู่ในบ้านที่เป็นร้านดอกไม้ด้วยกันตามลำพัง ต่อมาเอย์จิได้ให้ความช่วยเหลือ นาโอยะ ที่ถูกแกงค์นักเลงตามทวงหนี้ให้มาอาศัยอยู่ในบ้านและช่วยงานร้านดอกไม้ด้วย  นอกจากนี้ เพราะความเป็นคนดีสุดประเสริฐของคุณพ่อและความน่ารักของคุณลูก ทำให้เห็นผลของความดีอย่างหนึ่งนั่นคือพวกเขามีมิตรแท้ ไม่ว่าจะเป็นคุณลุงร้านคาเฟ่ฝั่งตรงข้าม  คุณครูประจำชั้นแสนสวยของลูกสาว  คุณป้าสวนดอกไม้ ที่เป็นคนสอนเอย์จิเกี่ยวกับเรื่องดอกไม้ และยังเป็นคนช่วยดูแลชิซูกุตลอดมา ภายหลังเธอถูกลูกๆ ทอดทิ้ง และต้องไปอยู่บ้านพักคนชรา ทำให้เอย์จิชวนคุณป้ามาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว (เป็นอีกหนึ่งความแสนดีมีน้ำใจของพระเอก)

อยู่มาวันหนึ่ง ท่ามกลางฝนพรำ...ร้านขายดอกไม้ที่ไม่ขายดอกกุหลาบ ก็มีหญิงสาวคนนึงเข้ามายืนพักพิงเพื่อหลบฝนอยู่ใต้ชายคาหน้าร้าน  เอย์จิได้หยิบยื่นน้ำใจให้แก่เธอคนนั้นด้วยการชวนให้เข้ามานั่งหลบฝนอยู่ในร้าน หาเครื่องดื่มร้อนๆ ให้ดื่ม และชวนพูดคุย 

นั่นเป็นการพบกันครั้งแรกของเขาและเธอ  เอย์จิคุณพ่อลูกติดเจ้าของร้านขายดอกไม้ กับ   มิโอะ..หญิงสาวตาบอดที่หน้าตาสะสวยน่ารักและ เหมือนว่าจะ' มีชีวิตที่โดดเดี่ยวในโลกมืดมิดลำพัง

รอยยิ้มของเธอ..เหมือนดอกไม้  เอย์จิชอบผู้หญิงที่มีรอยยิ้มเหมือนดอกไม้...เธอจึงกลายเป็น..ดอกไม้ในหัวใจ..ในเวลาต่อมา

เขาเป็นผู้ชายอบอุ่นแสนดี  จิตใจที่งดงาม เต็มเปี่ยมไปด้วยความจริงใจ ทำให้หัวใจของมิโอะสั่นคลอน เล่ห์กลความหลอกลวงที่เคลือบเอาไว้ถูกกะเทาะเปลือกออกจากใจทีละน้อย...

ในความหลอกลวงมีความรัก และในความรัก...เพื่อให้รักคงอยู่...จึงต้องหลอกหลวงกันต่อไป

การสร้างความน่าสนใจอย่างหนึ่งของละคร ก็คือการสร้างปมให้คนดูอยากรู้...เมื่ออยากรู้ก็ต้องติดตาม และนี่คือสาเหตุที่..เมื่อเปิดละครเรื่องใดขึ้นมามาดูแล้ว ก็แทบจะตัดใจหยุดดูไม่ลง จนกว่าเรื่องมันจะคลี่คลายหรือจบไปให้หายค้างคาใจ ... เรื่องนี้ก็เช่นกัน

การพบกันของเอย์จิกับมิโอะไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ...เธอจงใจเข้ามาในชีวิตของเขาด้วยวัตถุประสงค์บางอย่าง...(อยากรู้...ว่าพระเอกของเราผิดตรงไหน ถึงมุ่งหวังทำลายกันเยี่ยงนั้น )

เธอนำความรักมาให้ แต่ก็นำความสูญเสียมาด้วยการพรากสิ่งสำคัญในชีวิตไป

ยิ่งดูก็ยิ่งทำให้เคลือบแคลงสงสัย  ตกลงว่า พระเอกนั้น เนื้อแท้ลึกลงไป เป็นคนดีๆ จริงๆ หรือเปล่าหว่า ? หรือเป็นอดีตคนเลวที่กลับใจ หรือเป็นแค่คนเลวที่พยายามจะชดใช้ความผิด ....เอย์จิรักแม่ของชิซูกุมากมายจริงๆ หรือแท้จริงไม่เคยรักเลย และการรับเลี้ยงลูกสาวมาก็เพียงแค่ต้องการจะรับผิดชอบ.... สับสนมึนงงค่ะ  คิดและคิด... ว่าตกลง ความจริงเป็นอย่างไรกันแน่...แม้จะหักมุมทำร้ายจิตใจบ้าง แต่หักมุมอย่างเดียวกันนี้เคยเจอมาแล้วในบันทึกหัวใจนายซางดู หนนี้เลยไม่น้ำตาท่วมจอมากเกินไป และที่สำคัญ...ก็ไม่ได้จบแบบทำร้ายจิตใจ ตรงกันข้ามเลยคือ Happy Ending (อย่างสุดซึ้ง)

สำคัญคือ  มีเด็กหญิงชิซูกุ คอยทำให้อมยิ้มไปกับความน่ารักของเธอได้ตลอดทั้งเรื่อง โดยเฉพาะความน่ารักกับทุกฉากที่พ่อลูกเค้ากุ๊กกิ๊ก หรือนั่งคุยปรึกษาหารือกันอย่างจริงจัง ...ชอบตอนที่ชิซูกุบอกพ่อว่า เงินของร้านขาดไปไม่ว่าจะตรวจบัญชีบวกเลขกี่รอบแล้วก็ยังขาดอยู่ แล้วเอย์จิแบบว่าทำ...หน้าเจี๋ยมเจี้ยม นั่งพับขาตัวลีบสารภาพกับลูกสาวว่าพ่อเอาเงินไปเอง แล้วลูกสาวก็ดีเหลือใจ "พ่อจ๊ะ ไม่เป็นไรหรอกที่พ่อจะเอาเงินไป นี่เป็นเงินที่พ่อทำงานหนักหามาได้ พ่อมีสิทธิ์ที่จะใช้..............." บทพูดประมาณนี้ล่ะค่ะ  แค่ 8 ขวบเองนะเนี่ย  น่ารักจริงๆ

“ทำดีได้ดีมีที่ไหน  ทำชั่วได้ดีมีถมไป”

ไม่รู้ใครช่างคิดคำพูดนี้ออกมานะ  แสดงถึงความอัดอั้นตันใจแบบ "ทำดีไม่ได้ดี" ...ดูอย่างพระเอกเรื่องนี้ ก็เป็นคนดีที่ถูกทำร้าย ในความเป็นจริง..มันก็อาจจะจริงบ้างถ้าจะตัดสินกันในช่วงเวลาสั้นๆ   แต่ทางที่ดีอย่าไปคิดอย่างนั้นให้ท้อแท้ใจในการทำความดีจะดีกว่าค่ะ ...ขอเพียงว่า  ให้เชื่อมั่นศรัทธาในกรรมดี ผลแห่งความดี ....วันนึงจะต้องเห็นผล.. อีกเช่นกัน ...ดูละครเรื่องนี้เป็นตัวอย่างได้ว่า  ปิดทองหลังพระ พระก็เป็นทอง (สุภาษิตบ้านไหนเนี่ย)  “ทำดีต้องได้ดีอย่างแน่นอน”

มีคำพูดที่กินใจอยู่ในซีรีย์เรื่องนี้ คือตอนที่เอย์จิบอกกับตาของชิซูกุถึงคำพูดที่ รูริ (แม่ของชิซูกุ) พูดถึงพ่อ

“ ฉันได้รับความรักมากมายจากพ่อ เพราะฉะนั้นก็ไม่เป็นไรเลยที่ฉันจะไม่ได้รับมันมากกว่านั้น”  ถ้าได้ดูเนื้อเรื่องจะเข้าใจความหมายของคำพูดนี้ค่ะ

และตอนจบที่เอย์จิร้องไห้และกำลังจะลุกหนีไปจากภาพของครอบครัวอบอุ่นตรงหน้า และมิโอะรั้งไว้พร้อมกับบอกว่า

“ อย่าไปเลยค่ะ อยู่ที่นี่แหละ อยู่ในที่ที่คุณกลัวและพยายามหลบเลี่ยงมาตลอด อยู่กับความสุขตรงนี้ เพราะคุณเป็นคนที่ไม่เคยปล่อยมือใคร เพราะฉะนั้นคุณควรเป็นคนที่เหมาะจะอยู่ตรงนี้มากที่สุด"   คนที่ไม่เคยปล่อยมือใคร... เป็นคำพูดที่อธิบายถึงพระเอกเรื่องนี้ได้ดีที่สุดเลยทีเดียว

นักแสดง 
 

ชิโอมิ เอย์จิ/ รับบทโดย คาโตริ ชินโง คุณพ่อที่แสนอบอุ่นอ่อนโยน และใจดีกับผู้คนเป็นที่สุด

ชิโรโตะ มิโอะ / รับบทโดย ทาเคอุจิ ยูโกะ  หญิงสาวตาบอด และนางพยาบาลแสนสวยที่แบกรับความกดดันจากปัญหาอาการเจ็บป่วยด้วยโรคร้ายแรงของพ่อ และเป็นเหตุผลที่บีบบังคับให้เธอต้องเข้าไปใกล้ชิดกับเอย์จิ และหลงรักเขาในที่สุด (แพ้ความดี)
 
 

คุโด้ นาโอยะ / รับบทโดย มัตสึดะ โชตะ  ตอนดู Love Shuffle ชอบโชตะอย่างมากมาย มาเรื่องนี้... แรกๆ เกลียดขี้หน้าอย่างมาก ...( แสดงว่าตีบทแตกพอสมควร ) แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นตัวละครสำคัญของเรื่อง ..  จึงหมั่นไส้ในบางครั้ง ชอบความตลกบ้างในบางหน...พอเรื่องดำเนินมาถึงตอนท้ายๆ จึงกลับไปเทใจให้อย่างเดิม
 
โอโนะ ยูกิ /รับบทโดย ซากุ ยูมิกุ เป็นคุณครูประจำชั้นของชิสึกุ ที่คอยดูแลคนเป็นลูก เป็นที่ปรึกษาและให้กำลังใจคนเป็นพ่ออยู่เสมอ

ชิโอมิ ชิสึกุ / รับบทโดย ยากิ ยูกิ ลูกสาวของเอย์จิ ..เพราะเจ้าถุงกระดาษสีเหลืองบ้าง สีชมพูบ้างนี่แหละ ทำให้ลุ้นหน้าตาของเด็กน้อยแทบแย่เลยในการเปิดฉากละครออกมาตอนแรกๆ  ถ้าอยากเห็นว่าน่ารักแค่ไหน ต้องไปหาเรื่องนี้มาดูนะคะ (เชียร์เด็กสุดฤทธิ์)

ขอบคุณภาพสวยๆ จาก

www.ballwad.com/forum/index.php?topic=99.0

Free TextEditor