ส่วนนักศึกษาฝึกงานหญิง   หญิง ...3 คน ต่างก็มีดีกรี ‘นางเอก’ ทั้ง 3 คน นี่เป็นอีกหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ชื่นชอบซีรีย์ญี่ปุ่น เพราะสามารถสร้างบทบาทให้ตัวละครแต่ละคนมีความโดดเด่นและมีความสำคัญในแบบของตน  ดูแล้วไม่น่าจะต้องลำบากใจในการรับบทเลย ว่าถ้ามีดรีกรีนางเอกคนอื่นเล่นด้วย จะทำให้สถานะนางเอกดูด้อยกว่าราคาตกหรือไม่ เพราะทุกคนต่างก็เป็นส่วนผสมสำคัญของเนื้อเรื่องในสัดส่วนที่ใกล้เคียงกัน

ชิบะ คาซูมิ : (Toda Erika)  เป็นคนซื่อตรง จิตใจดี บางทีก็ดูเอ๋อๆ เป๋อๆ เพราะซุ่มซ่าม แต่เรื่องความมุ่งมั่นตั้งใจนั้นเต็มร้อย เธอเป็นสาวน้อยที่ใฝ่ฝันอยากจะมีฟาร์มเป็นของตัวเอง  จำได้ว่าตอนดูผลงานของเอริกะเรื่องแรก ไม่ค่อยชอบสักเท่าไร แต่ดูเรื่องอื่นต่อมา จึงเริ่มมองเห็นความน่ารัก และยิ่งชอบมากขึ้นเรื่อยๆ

ซูเอนากะ มิโฮโกะ ( Karina ) คุณหนูไฮโซผู้กรีดกราย ไม่ค่อยยอมหยิบจับทำอะไร เป็นคนที่ใช้ความแข็งกระด้างปากร้าย ไม่เป็นมิตรกับใครเพื่อปิดบังความอ่อนไหวและอารมณ์เหงาหงอยของตัวเอง



ฟูจิ อายากะ: (Saki Aibu) เป็นคนร่าเริงแจ่มใสตลอดเวลา (ทำหน้าแอ๊บแบ๊วตลอดด้วย) มีนิสัยก็เปิดเผยตรงไปตรงมา ..ไม่ว่า รัก ชอบ หรือเกลียด ก็แสดงออกหมด จึงดูเป็นเด็กกว่าใครเพื่อน และไม่ค่อยจริงจังกับอะไร ประมาณว่ามาเรียนเกษตรเล่นๆ ไปอย่างนั้น เพราะให้เรียนอย่างอื่นก็ไม่รู้จะเรียนอะไร

เรื่องก็มีอยู่ว่า

เมื่อนักศึกษาฝึกงาน 6 คน ต้องมากินนอนรับผิดชอบทำงานร่วมกัน ก็เหมือนกับคนธรรมดาทั่วไปแรกๆ ยังไม่รู้จักกันดี ก็มีเขม่น มีแอนตี้ มีความคิดเห็นไม่ตรงกัน และทะเลาะกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไป การอยู่ร่วมกัน เริ่มเห็นนิสัยใจคอแท้จริง เผชิญหน้ากับปัญหาและผ่านพ้นอุปสรรคมาด้วยกัน ความเห็นอกเห็นใจก็เริ่มละลายพฤติกรรมให้กลายเป็นความสนิทสนมกลมเกลียว   และคอยช่วยเหลือกัน

ดูเรื่องนี้ สองตอนแรกตื่นเต้นกับความสวยงามของภาพทิวทัศน์ธรรมชาติอันสวยงาม รวมถึงสภาพแวดล้อมของฟาร์มม้าฟาร์มโคมม ที่นักศึกษาผลัดเปลี่ยนเวรกันไปช่วยงานเจ้าของฟาร์ม จากนั้นไปถึงตอนที่ 5-6 ก็เริ่มรู้สึกน่าเบื่อ เพราะ ‘ไม่เห็นจะมีอะไร’ มิตรภาพที่เริ่มก่อตัวขึ้น..ก็เป็นเรื่องราวโดยทั่วไปของซีรีย์ญี่ปุ่นที่แทบจะขาดไปไม่ได้ ความรักก็กิ๊กๆ ก๊อก ๆ พอเป็นเครื่องเคียงมิใช่เมนูหลัก ตามประสาหนุ่มสาวธรรมดาที่ย่อมมีปิ๊งกันบ้าง แต่ก็ตามธรรมดาของซีรีย์ญี่ปุ่นอีกเช่นกัน หากไม่ใช่แนวความรักโต้งๆ ความรักก็จะไม่ถูกทำให้เห็นเป็นความสำคัญของเรื่อง แต่จากนั้นก็เริ่มเสียน้ำตา ... และดาราคนแรกที่รินน้ำตาให้กับบทดราม่าก็คือ เจ้าวัวตัวนึง จากนั้นก็เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่ม คัทซึยะ อาชิซากิ ลูกชายเจ้าของฟาร์มม้า อาชิซากิ ผู้รอคอยการมาเยือนของนักศึกษาฝึกงานด้วยความตื่นเต้น และสุดจะดีใจเมื่อทาเคชิเพื่อนที่นับถือเหมือนพี่ชายกำลังจะกลับมาเยือนบ้านเกิด ที่ๆ เคยเล่นด้วยกันมาแต่เล็กแต่น้อย ..แต่คัทซึยะ มีความสุขอยู่กับเพื่อนใหม่ๆ และการได้พบกับสาวสวยจากเมืองกรุงได้ไม่นาน ก็มีเหตุให้ต้องจากเมืองแห่งนี้ไป ...

พระเอกของเรื่อง คือ ทาเคชิ ชายหนุ่มลูกเจ้าของฟาร์มโคนม เมื่อเขาได้ทุนไปเรียนเกษตรที่เมืองกรุง ไอ้หนุ่มลูกทุ่งจากเมืองฟาร์มก็กลายเป็นความหวังของชาวบ้าน รอคอยวันที่คนรุ่นใหม่ไฟแรงจะกลับมาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการพัฒนาถิ่นเกิด แต่น่าเสียดาย ...ไอ้หนุ่ม ดั๊นมีปมในใจที่ทำให้ไม่ปลื้มอาชีพเกษตรกร พอกลับมาถึงก็ประกาศตัวในงานเลี้ยงตอนรับนักศึกษาฝึกงานว่า จะเลิกเรียน จะไปหางานอย่างอื่นทำ จะไม่อยู่ในเมืองแห่งนี้ เพราะมันเป็นเมืองที่ไม่มีอนาคต และจะไม่กลับมาที่นี่อีก ..... ชาวบ้านที่มารอต้อนรับไอ้หนุ่มผู้เป็นความหวัง จึงอ้าปากค้างด้วยความผิดหวังไปตามๆ กัน

เหตุใด ลูกชายเจ้าของฟาร์ม จึงไม่อยากทำฟาร์ม ...

เหตุใด คนรุ่นใหม่ที่เป็นความหวัง เป็นคนที่เกิดและเติบโตมากับผืนดินทุ่งหญ้าแท้ๆ กลับปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยที่จะสืบต่อ

คำถามกินใจจากในเรื่อง

“นี่เป็นบ้านเกิดของเธอนะ นี่ครอบครัวเธอนะ เธอจะไม่สนใจไยดีเลยหรือ”