โทโมยะ นางาเสะ เป็นหนึ่งในนักแสดงญี่ปุ่น ที่ชื่นชอบ หลังจากที่ได้ดูซีรีย์เรื่อง My boss my hero , Tiger & Dragon และ My husband จึงพยายามหาเรื่องอื่นมาดูอีก และก็เจอ IWGP ไม่รู้ว่าซีรีย์เรื่องนี้เป็นของปีไหน แต่ดูเหมือนว่าจะเก่าอยู่พอสมควร และไม่ว่าจะย้อนไปกี่ปี โทโมยะ  ก็ยังคงหน้าแก่เหมือนเดิม (คงจะสตั๊ฟไว้)

ตอนเลือกเรื่องนี้คิดว่าจะได้เห็นโทโมยะในบทที่ต่างออกไป แต่ที่ไหนได้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปจากที่เคยดูเท่าไหร่ ยังบ้าๆ บอๆ เหมือนเดิม กับการเป็นนักเลงหน้าโหกแต่ว่าซื่อสุดๆ มุขรั่วๆ ที่ทำให้หัวเราะอยู่บ่อยๆ แต่ถ้าให้เทียบกับ 3 เรื่องที่ผ่านมา เรื่องนี้ก็เป็น 'คนปกติ' มากที่สุดแล้ว

แต่ในบทของการแสดงเป็นนักเลงนั้น โทโมยะก็เหมาะอย่างมาก หน้าตาโหด รูปร่างสูงใหญ่ เสียงห้าวๆ และเล่นออกมาเหมือนว่า Born to be

เรื่องย่อ IWGP

ในเขตอิเคะบุคุโร่ เป็นแหล่งที่รู้จักกันดีว่ากลุ่มวัยรุ่น แก๊งค์อันธพาลมักจะร่อนเร่กันอยู่ในแถบนั้น มาโกโตะ ( โทโมยะ) และมาสะ ก็เช่นเดียวกัน พวกเขาสองคนเป็นเพื่อนคู่หูคนสนิทกัน แม้จะเคยเป็นเด็กนักเรียนที่เกเรมาก่อน แต่ปัจจุบันมาโกโตะเป็นคนเสียที่ดีแล้ว.. แม้ชีวิตของพวกเขาสองคนวนเวียนอยู่ที่ สวนนิชิงูจิ ( Ikebukuro Wast Gate Park) ก็จริงอยู่ มีข่มขู่รีดไถ ทำอะไรแผลงๆ บ้าง แต่ก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแกงค์วัยรุ่นในแถบนั้น

 

ต่อมา มาโกโตะและมาสะได้รู้จักกับ ชุน (ยามะพี) ที่ขโมยการ์ตูนจากร้านขายหนังสือ ตอนแรกมาโกโตะกับมาสะ ตั้งใจจะข่มขู่รีดไถ แต่สุดท้ายพวกเขาก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน ต่อมาพวกเขาก็ได้รู้จักกับริกะ และฮิคารุ สองสาวที่กลายมาเป็นเพื่อน คบหากัน โดยมี สวนนิชิงูจิ เป็นจุดรวมตัว กินเที่ยวด้วยกัน

แต่แล้ววันหนึ่ง ริกะ ที่เกือบๆ จะกลายเป็นแฟนของมาโกโตะ ก็ถูกฆ่ารัดคอตาย ซึ่งเธอเป็นรายที่ 4 ของคดีฆ่ารัดคอที่สะเทือนขวัญผู้คนในเขตอิเคะบุคุโร่ขณะนั้น และมาโกโตะก็ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีดังกล่าว เขาถูกจับตัวแต่ก็พ้นมาได้เพราะมีพยายานผู้เห็นหน้าคนร้าย ยืนยันว่าไม่ใช่มาโกโตะ แถมยังการันตีกับตำรวจให้อีกว่า ไม่มีทางเป็นมาโกโตะเด็ดขาด เพราะเด็กคนนี้เลิกเกเรและเป็นคนดีมานานแล้ว

แต่การเลิกเกเร ไม่ได้หมายความว่าความห่ามและนิสัยนักเลงที่มีอยู่ในตัวจะหายไป มาโกโตะอยากจะรู้ว่าใครเป็นคนฆ่าริกะ อย่างน้อยเขาก็ควรทำอะไรเพื่อเธอบ้าง มาโกโตะจึงพยายามสืบหาคนร้าย โดยได้รับความช่วยเหลือจาก ทาเคชิ หัวหน้าแกงค์ G-Boys แกงค์วัยรุ่นแกงค์ใหญ่ในถิ่นอิเคะบุคุโร่ตะวันตก  ทาเคชิเป็นเพื่อนรักกับมาโกโตะสมัยเรียนมาก่อน  เพราะถึงแม้อยากได้มาโกโตะมาร่วมแกงค์ใจแทบขาด แต่ทาเคชิก็ไม่ได้บังคับ เหมือนกับว่าต่างคนต่างเคารพในเส้นทางของใครของมัน

และจากจุดนั้นเองที่ทำให้ชีวิตของมาโกโตะเริ่มเข้าสู่แวดวงของอันธพาล เลยเถิดเข้าไปเกี่ยวข้องกับแกงค์ยากูซ่า จนเป็นที่หมายตาของตำรวจ ยิ่งสืบหาคนฆ่าริกะ ก็ยิ่งไปข้องเกี่ยวกับอาชญากรรม ทั้งการลักพาตัว การค้ายา และเรื่องวุ่นวายอื่นๆ ที่ตามมา สมกับคำพูดติดปากของมาโกโตะที่ว่า

"มันอะไรกันนักหนานะ"

สำหรับซีรีย์เรื่องนี้ก็ยังคงชอบมากอีกเช่นเคย สนุกและมันส์มาก บางช่วงก็น่ากลัว ดูแล้วให้ความรู้สึกเหมือนการ์ตูนแนวเด็กผู้ชายที่เคยอ่านสมัยเด็กๆ  เนื้อเรื่องชวนติดตาม แต่สำหรับคนที่ไม่นิยมเรื่องวัยรุ่นยกพวกตีกันก็อาจจะไม่ชอบก็ได้ แต่เราว่าสนุกดีนะ ชอบการเขียนบทของซีรีย์ญี่ปุ่น อย่างที่ชอบพูดอยู่เสมอคือ ซีรีย์แต่ละเรื่องจะมีความเป็นตัวของตัวเอง หลากหลายแวดวง หลากหลายคน หลากหลายอาชีพ

เรื่องนี้ก็ยกประเด็นของชีวิตเด็กวัยรุ่น ที่เราก็ไม่รู้หรอกว่าชีวิตจริงมันเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า แต่ถ้าดูแบบได้อารมณ์การ์ตูนล่ะก็ ถือว่าทำได้ดี สิ่งที่ชอบในเรื่องนี้ คือความสัมพันธ์ระหว่างมาโกโตะ นักเลงอิสระ กับ ทาเคชิ นักเลงมีสังกัด ชื่อว่าแกงค์ G-boys แถมยังมีตำแหน่งแห่งที่เป็นถึงหัวหน้าแกงค์ ผู้ที่ลูกน้องเหลือขอทั้งหลายต่างซูฮกยกย่องด้วยการเรียก King ... คิงห์แห่งแกงค์G-boys (ฟังแล้วก็เว่อร์ซะ)

ชอบที่สุดในเรื่องก็คือคนนี้แหละ ไม่รู้ไปขุดมาจากไหน แต่ดูเหมือนว่า เพื่อนที่เข้ามาอ่าน จะคอมเมนท์ไว้ให้แล้วว่า เขาคือใคร (ที่เราไม่รู้จัก) และท่าทางเขาจะไม่ธรรมดา เพราะมีฐานะเป็นถึงพระเอกในเรื่องอื่นด้วย

เล่นได้โดนใจ ใช่เลย ถูกใจอย่างมากมาย แบบว่าแสดงบุคลิกนักเลงร้ายๆ อย่างในหนังสือการ์ตูนออกมาได้อย่างไม่มีที่ติ ไม่ว่าจะตอนทำหน้าเบลอๆ งงๆ ง่วงๆ ออกมา หรือจะแลบลิ้นปลิ้นตาทำยียวนกวนประสาท  ถึงจะดูเจี๋ยมเจี้ยมหรือฮาแค่ไหน แต่บทจะโหดขึ้นมาก็น่ากลัวมิใช่น้อย

เป็นตัวละครที่น่ารักมาก... อาจเป็นอย่างคนชอบว่า  ผู้หญิงชอบคนเลว ...555 ไม่จริงหรอกค่ะ ในชีวิตจริงใครจะชอบคนเลวกัน แต่ถ้าในชีวิตละคร ตัวเลวนี่มีสีสันนะ ถ้าใครเคยดู Prison Break จะบอกว่าเราชอบ ทีแบ็ค มากเลย เลวได้ใจ เลวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เลวแบบสุดยอดของความเลว หรือ เลวตัวพ่อ..แต่ว่าทำให้หัวเราะได้นะ  ประมาณว่า สิ่งเลวๆ ที่ลุงแกทำ  ...มันน่าขำตรงที่ "คิดได้ไง ? "

แต่อย่าเข้าใจผิดนะ ทาเคชิไม่ใช่คนเลวอย่างนั้นนะ ถึงในแกงค์จะมีแต่พวกที่ปถุชนคนธรรมดาเรียกว่า "เศษสวะ" ถึงจะซ้อมคนปางตายบ้าง ตัดนิ้วทิ้งบ้าง ก็ยังมีความน่ารักอยู่นะ .. เวลาถูกตำรวจจับก็จะทำตัวเจี๋ยมเจี้ยมเรียบร้อย เพราะถึงแกงค์ G-boys จะซ่าส์แค่ไหน ก็ยังต้องมีขอบเขตอยู่นั่นเอง ต้องไม่ค้ายา ไม่ก่อความวุ่นวายเดือดร้อน ให้ล้ำเส้นไปถึงตำรวจ เพราะการถูกจับมันไม่สนุก จึงไม่ถือเป็นงานอดิเรกของนักเลงให้เสียเวลาไปทำซ่าส์อย่างอื่น จริงๆ ทาเคชิน่าจะเครียดกว่าเค้า แต่กลับฮากว่าใครเค้า ออกมาทีไรอารมณ์เครียดๆ จะถูกเบรกทันที ด้วยบุคลิกบางอย่างที่ทำให้อดยิ้มออกมาไม่ได้  แบบว่า "ยิ้มได้เมื่อทาเคชิมา" กันเลยทีเดียว

เรื่องราวเข้มข้นน่าติดตาม  ได้รับรางวัลซีรีย์ยอดเยี่ยมด้วยนะคะเรื่องนี้ และยามะพีที่แสดงเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกก็ได้รางวัลนักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยมด้วย  ...ต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดา มีเนื้อหาสาระสอดแทรกให้คิดได้บ้าง ไม่มากก็น้อย

คุณหมออาซาดะ ริวทาโร่ จาก IRYU ก็เล่นกับเค้าด้วยนะคะเรื่องนี้ ปกติก็หน้าเหี้ยม ใครเห็นเตรียมตัวตายอยู่แล้ว (แต่รอดทุกรายใน IRYU) เล่นเรื่องนี้ยิ่งไปกันใหญ่  เป็นคนทีมีความแค้นแบบเด็กๆ ในสมัยเรียนที่ไม่ถูกกัน แต่ว่าหมอแค้นฝังหุ่น เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกแกงค์ G-boys แต่เพราะทำอะไรบางอย่าง จึงถูกทาเคชิไล่ออกจากแกงค์ไป ภายหลังจึงไปก่อตั้งแกงค์ Black Angels ขึ้นที่ อิเคะบุคุโร่ฝั่งตะวันออก

อันเป็นปฐมบทแห่งสงครามเหลือง-ดำ  (G-boys สีเหลือง , Black Angels สีดำ) ที่นำมาซึ่งความตายของเพื่อนพ้อง ลุกลามบานปลาย

ขอย้ำอีกทีว่าเหลืองดำนะคะ  ไม่ใช่เหลืองแดงอย่างบางถิ่น.แหลมทองของไทยเรา

เหลืองดำ นี่แหละค่ะ นำความวุ่นวายมาสู่คนเดินดินบนถนนธรรมดาทั่วไปในเขตอิเคะบุคุโร่ ตำรวจที่ร้อนอยู่แล้ว ยิ่งร้อนลนก้น เพราะใช่แต่เด็กๆ จะตีกัน ยังมีผู้ใหญ่มาร่วมด้วย คือแกงค์ยากูซ่าที่มาหนุนหลัง เพื่อหวังจะแย่งชิงพื้นที่ทำมาหากินกัน

ไม่มีใครได้อยู่สงบ  มาโกโตะเช่นกัน  ตลอดเวลาเขาไม่เคยต้องเลือก ทาเคชิเองก็ไม่เคยบีบคั้น ครั้งนี้ก็เช่นกัน

แต่เขาจะต้องเลือก... เลือกอย่างไหนล่ะ แกงค์ตะวันออก หรือ แกงค์ตะวันตก  เหลืองหรือดำ

ทาเคชิอยากได้เขาไปร่วมแกงค์ G-boys เพราะคนอย่างมาโกโตะมีลักษณะบางอย่างที่จะทำให้คนอื่นๆ (หมายถึงพวกนักเลงในแกงค์) ฮึกเหิมขึ้นมาได้ จะเป็นกำลังสำคัญมากของแกงค์ (หนังเค้าว่าไปโน่น)  Black Angels ก็เช่นกัน...ต้องการคนมีฝีมือแข็งแกร่งจิตใจห้าวหาญ (ฝีมือในการตีกัน) มาร่วมแกงค์  มาโกโตะจะเลือกทางไหน เมื่อตำรวจที่หมายหัว ก็จ้องตาเป็นมัน กำชับแล้วกำชับอีก ว่าอย่าได้เข้าไปยุ่งเด็ดขาด เพราะยุ่งเมื่อไหร่ จะเป็นเรื่องใหญ่ และถ้ายุ่งเมื่อไร  จับเอ็งแน่  โดยไม่แคร์ความเอ็นดูแอบแฝงที่เคยมีให้เอ็งตลอดมา

การเป็นนักเลงย่อมเป็นธรรมดาที่ต้องเป็นที่รู้จักของตำรวจ มาโกโตะ ตลอดไปถึงสมาชิกแกงค์ G-boys โดยเฉพาะ King of the gang อย่างทาเคชิ ย่อมคุ้นเคยกับตำรวจดี ด้วยนิสัยของมาโกโตะบางอย่าง ก็ทำให้ตำรวจเอ็นดูอยู่ไม่น้อย ถึงกับอยากให้สมัครสอบตำรวจมาช่วยงาน

แต่นักเลงก็คือนักเลง จะเป็นตำรวจไปได้ยังไง และมาโกโตะก็ไม่สนตำรวจด้วย

ถ้าเลือกแกงค์ G-boys ล่ะ  ก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ ถึงจะอยู่กันคนละเส้นทางแต่ทาเคชิเป็นเพื่อนรักกันตลอดมา ไม่เข้าแกงค์ไม่เคยว่า ตรงกันข้ามกลับให้ความช่วยเหลือมาตลอดทุกครั้งที่มาโกโตะต้องการ  ถึงเวลาเพื่อนเดือดร้อน มาโกโตะจะนิ่งดูดายได้หรือ

แต่ว่า..ยากูซ่าฝั่งตะวันออกที่หนุนหลังแกงค์ Black Angels ก็บุกมาถึงบ้านและประกาศเอาไว้แล้วว่า จะอยู่เฉยๆ ก็ได้ แต่ถ้าเลือกสีเหลืองเมื่อไหร่  ...ตาย!

เพื่อนก็เพื่อนเถอะ ทาเคชิเอ๋ย ..

ตกลงข้าจะเลือกทางไหนดีวะเนี่ย

นี่คือเส้นทางของชายผู้เป็นตำนานแห่งอิเคะบุคุโร่...

เรื่องความเว่อร์ต้องยกผลประโยชน์ให้ไป เพราะต้องทำความเข้าใจว่าเรื่องนี้สร้างมาจากการ์ตูน  ทำออกให้คนดูสนุก เป็นใช้ได้

 

Source of Pictures :

Thank you very much for :

//i482.photobucket.com
//www.thdvd.net
//bp3.blogger.com

Free TextEditor
****