bloggang.com mainmenu search
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 348 - "ฉุกละหุก"







โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 348
 
 
 



"ฉุกละหุก"
 
 
 


 
 
โจทย์โดย คุณ toor36
 
 
 

 
 
 
 
เจ้าของบล็อกเคยเล่าแล้วว่าเจ้าของบล็อกชอบวางแผนการใช้ชีวิตในวันหนึ่งๆ ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง ก่อน หลัง เพราะเจ้าของบล็อกมีอาชีพเป็น  แม่บ้านเกาหลีเต็มตัว  ต้องดูแลทุกๆคนในบ้าน  ทำงานบ้าน  ดูแลต้นไม้ต่างๆ  ทำอาหาร  3  มื้อ  ดูแลคุณนายแม่อายุ  85  ขวบ  ดูแลและอบรมหลานสาวซึ่งกำลังเป็นวัยรุ่นตอนต้น  และเจ้าของบล็อกก็ต้องมีโมเมนท์ส่วนตัวในแต่ละวันทำสิ่งที่เจ้าของบล็อกชอบ  เช่น  สวดมนต์  นั่งสมาธิ  หรือแม้แต่การเข้ามาทำบล็อกและทักทายเพื่อนๆในบล็อกแกงค์
 
 




 
แต่การวางแผนชีวิตในแต่ละวันมันไม่ได้ง่ายเสมอไปครับ  เพราะเราไม่สามารถควบคุมทุกๆอย่างได้  หลายสิ่งหลายอย่างในแต่ละวันอยู่นอกเหนือการควบคุมของเราเสียเป็นส่วนใหญ่  






จึงทำให้ไอ้ที่เจ้าของบล็อกวางแผนเอาไว้ตั้งแต่เมื่อก่อนหลับตาเข้านอนไม่เป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้ .... ทีนี้ก็ ....






ฉุกละหุก  ซิครับ 
 



 
 
ยกตัวอย่างสดๆร้อนๆ  เมื่อวานนี้เลยครับ  เมื่อวันก่อนเจ้าของบล็อกเห็นเพลี้ยเริ่มมาเกาะตามต้นไม้ที่มีดอกอ่อนๆ  ยอดอ่อนๆ  เจ้าของบล็อกรีบตัดยอดอ่อน  ดอกอ่อน  ที่มีตัวเพลี้ยแล้วนำไปทิ้งนอกบ้านเพื่อตัดวงจรของเพลี้ย  แล้วรีบทำน้ำซาวข้าวหมักกับหอมแดงทุบหยาบๆและพริกไทยเม็ดตำหยาบๆเพื่อจะฉีดป้องกันเพลี้ยเช้าเมื่อวานนี้







 




 





เมื่อวานนี้หลังจากเจ้าของบล็อกทำงานบ้านเช้า  ซักผ้า  ตากผ้า  ทานกาแฟเสร็จก็เตรียมการเพื่อที่จะฉีดน้ำหมักเพื่อป้องกันแมลง  เพลี้ย  ปรากฏว่า  กระบอกฉีดแรงดัน  พังโดยไม่ทราบสาเหตุ  ครับ ... 







 
 




เจ้าของบล็อกต้องไปรื้อห้องเก็บของหาเจ้า  กระบอกฉีดแบบธรรมดา  หรือ  foggy  ที่ซื้อเก็บไว้หลายกระบอกเผื่อกรณี  ฉุกเฉิน  มาใช้ก่อน 
 
 




 




แล้วการฉีดต้นไม้ทั้งหมดด้วย  foggy  มันเสียเวลากว่าใช้กระบอกฉีดแรงดันมากมาย  นอกจากการกดหัวพ่นบ่อยๆนั้นยังก่อให้เกิดการเกร็งที่เอ็นข้อมือต่อถึงข้อศอก  ซึ่งอาจจะทำให้เกิดอาการเอ็นข้อศอกอักเสบได้ด้วยนะครับ
 


 
 
ระหว่างที่เจ้าของบล็อกกำลังพ่นน้ำหมักอยู่  รถพุ่มพวง  ที่มาขายของสด  ขายกับข้าวก็วิ่งมาถึงซอยบ้านของเจ้าของบล็อก  เจ้าของบล็อกก็ต้องหยุดการพ่นน้ำหมักเสียก่อนแล้วออกไปรับของสดที่สั่งทางไลน์ไว้ตั้งแต่เมื่อคืน 
 



 
 
ปกติแล้ว  รถพุ่มพวง  จะมาถึงซอยบ้านเจ้าของบล็อกประมาณ  10  โมงนิดๆครับ  แต่คงเป็นเพราะเมื่อวันก่อนนี้  รถพุ่มพวง  หยุดขายไป  1  วัน  วันที่เริ่มกลับมาขายวันแรกคงจะมีลูกค้าเยอะกว่าปกติก็เลยมาถึงซอยบ้านเจ้าของบล็อกเมื่อใกล้ๆ  11  โมง
 




 
รับของสดกลับเข้ามาก็ต้องรีบลงมือทำกับข้าวให้คุณนายแม่ทานกลางวัน  ที่ตั้งใจว่าจะทำแกงเขียวหวานไก่กับผัดผักรวมมิตรกับกุ้งก็ต้องเปลี่ยนแผนไปทำกับข้าวง่ายๆ  เช่นข้าวต้มเครื่อง   ข้าวผัด  หรือไม่ก็ก๋วยเตี๋ยวผัดครับ









 



 
ในทุกๆวันคุณนายแม่ของเจ้าของบล็อกก็รับอาหารกลางวันประมาณ  11  โมงนิดๆนะครับ  วันนี้เจ้าของบล็อกเลยเดินไปบอกคุณนายแม่ในห้องว่าอาหารกลางวันจะเสร็จช้าหน่อยนะ
 
 



รีบทำอาหารกลางวัน  ตั้งโต๊ะอาหารกลางวันให้คุณนายแม่  เวลาคุณนายแม่ทานข้าวกลางวันเจ้าของบล็อกก็ต้องอยู่ใกล้ๆ  เพราะคุณนายแม่มือไม้ไม่แข็งแรงเหมือนตอนสาวๆ  จะมีอะไรตก  หล่น  เป็นประจำ  เจ้าของบล็อกจะได้คอยดูแล  เก็บกวาด  ก่อนที่เจ้าของบล็อกจะช่วยคุณนายแม่ให้ลุกจากโต๊ะกินข้าว  จะได้ไม่เหยียบติดเท้าเข้าห้องไปครับ



 
 
ปกติแล้วเมื่อคุณนายแม่รับอาหารกลางวันเสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าของบล็อกจะเคลียร์โต๊ะกินข้าว  เก็บจาน  ชาม  ล้าง  แล้วเคลียร์ครัวครั้งหนึ่งก่อนนะครับ  จะได้ปิดครัวขึ้นห้องไปทำอะไรต่ออะไรส่วนตัว  ....  แต่เมื่อวานนี้ไม่ไหวจริงๆครับ   ตั้งแต่เช้าตรู่มีงานให้ทำตลอดแทบไม่ได้หยุดพักหายใจเลย  ....  เจ้าของบล็อกทิ้งทุกอย่างไว้แบบนั้นแล้วขึ้นห้องนอน  เปิดแอร์  จิบน้ำเย็น  ....  ขอพักเอาแรงกลับคืนมาก่อนครับ  ....  ฉุกละหุกไปหมดเลย








VOTE  ตะพาบ คราบ








 
132133134



 
Create Date :28 มีนาคม 2567 Last Update :28 มีนาคม 2567 15:00:56 น. Counter : 358 Pageviews. Comments :14