การลืมคนที่เรารักมาก ที่สุดอาจดูยากเย็นเกินทำใจแต่การเอาชนะใจตัวเองให้ได้ยาก เย็นกว่า...แต่ต้องทำแม้คนเคยรักเคยผูกพันกันมาจะยังมี เยื่อใยบาง ๆ หลงเหลืออยู่แม้ภาพเก่า ๆ ที่เคยหวานชื่นจะตามหลอก หลอนให้เราปวดใจอยู่เรื่อย ๆแต่เราจะยอมปล่อยให้สายใยบาง ๆ เส้นนั้นมา รัดคอจนตายทั้งเป็นเลยเชียวหรือแม้ว่าหัวใจจะ เป็นก้อนเนื้อที่มีความรู้สึกรู้สาก็เถอะแต่ถ้าตราบใดหัวใจยังคงอยู่ใน ร่างกายเรายังเต้นเป็นจังหวะและยังเป็นอุปกรณ์ชิ้นเดียวที่ช่วยทำ ให้เรามีชีวิตอยู่การเก็บรักษาก้อนเนื้อที่มีความรู้สึกรู้สานั้นไว้ยัง ดีเสียกว่าปล่อยให้แหลกคามือคนไม่รักดีอย่ามัวแต่คิดว่าเขาคือที่ สุดของชีวิตและต่อจากนี้ไปจะไม่รักใครอีกแล้วแม้เรื่องราวความรักจะกลายเป็นเรื่องเล่าที่ตัวละครสองตัวต่างแยกทางกันเดินแต่ก็ใช่ ว่าเราจะเดินทางเพียงคนเดียวลำพังไม่ได้เรายังสามารถพบเจอและมอบหัวใจ ให้ใครได้อีกเรายังลืมตาอ้าปากได้สบายไม่จำเป็นว่าเราจะต้อง เอาชีวิตอันแสนมีค่าไปผูกติดอยู่กับเขาไม่อยากลืมเขา ก็ไม่ต้องลืมเก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดีแต่ถ้าการที่ไม่สามารถ ลืมเขาแล้วกลายเป็นบ่วงที่คอยติดตามหลอกหลอนเราไปทุกที่ลืมเขาให้ หมดจากใจเสียเถอะ เขาเป็น เทวดาหรือก็เปล่าทำไมเราถึงยังไม่กระชากชีวิตเขาออกไปจากใจเสียทีลอง นึกดูสิว่าป่านนี้เขากำลังทำอะไรเขากำลังหยิบรูปเราขึ้นมากอดแนบอกด้วย ความพิศวาสอย่างนั้นหรือเขาอาจจะกำลังอยู่กับใครที่ไหนสักแห่งหนึ่งก็ เป็นได้เขามีสิทธิ์ทำอะไรที่ไหนก็ได้ตามใจชอบทำโดยไม่จำเป็น ต้องบอกเรา ไม่จำเป็นต้องมีเราไม่เห็นต้องเสียเวลาอันมีค่ามานั่งคิด ถึงเราซึ่งก็เป็นแค่คนในอดีตความจริงแล้วเป็นเพราะเรายังงมงายเพราะเรายังไม่อยากลืมเขา ต่างหากอย่าปล่อยให้โลกหมุนเอาตัวเราไปติดอยู่กับเรื่องราวในอดีต เลยดีกว่าลุกขึ้นมาหมุนโลกด้วยมือของเราเองเถอะทุกอย่างในตอนนี้ ขึ้นอยู่ที่เราเพียงคนเดียวเท่านั้นเราหมุนโลกให้ไปทางซ้าย มันก็จะไปทางซ้ายเราหมุนให้ไปทางขวา มันก็จะไปทางขวาขอเพียงแค่ เราอย่าหมุนให้มันกลับไปทางเดิมทางนั้นเป็นใช้ได้ เก็บทุก สิ่งทุกอย่างที่เป็นเขาให้กลายเป็นอดีตเป็นความทรงจำเก่า ๆ ที่ไม่ควรเอามาฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่าการที่เรายังงมงายคิดถึงเขาจะทำ ให้เราไม่สามารถก้าวขาเดินไปข้างหน้าได้อย่างเต็มที่ถ้ายังไม่ยอมลืมตา ตื่นขึ้นมาดูว่าอะไรคือความจริงอะไรคือภาพลวง อะไรคือความฝันบอก ได้เลยว่าเรากำลังจะก้าวพลาด step ชีวิตที่สูงขึ้นไปอีกขั้นที่ ตรงนั้นอาจมีอะไรดีๆ รอเราอยู่ขอแค่เรากล้าหาญที่จะเดินเข้าไปหาและ ไม่พกพาเอาเรื่องเก่า ๆ ติดตัวไปด้วยถ้าเราทำได้ก็ถือได้ว่า เรากำลังยกระดับจิตใจตัวเองให้สูงขึ้นเมื่อไรที่เราได้ไปยืนอยู่ตรงจุด ที่มันสูงขึ้นกว่าเมื่อวานพรุ่งนี้ก็ย่อมที่จะยืนอยู่สูงกว่าวันนี้อย่า ร้องไห้คร่ำครวญฟูมฟายเพื่อใครคนหนึ่งที่ได้เดินออกไปจากชีวิตต่อไปอีก เลยมีส่วนได้ส่วนเสียกับเราหรือ ก็ไม่จำไว้ให้ขึ้นใจว่าเขา คนนั้นก็เป็นได้แค่คนเคยรักที่ได้ตายจากไปเราเองต่างหากที่ยังมีลม หายใจและยังมีชีวิตอยู่
ขอบคุณ //www.sanook.com