อาจารย์ เป็นอย่างไรหล่ะ หน้าตาไม่ค่อยสบายเลยนี่เรา
ศิษย์ ครับอาจารย์ ช่วงนี้ดวงความรักไม่ค่อยดีครับ เพื่อนหญิงที่คบหาดูใจกัน ตอนนี้ไปกันไม่ได้เสียแล้วครับ

อาจารย์ ไม่เป็นไรนะรักได้ก็เลิกได้ เป็นเรื่องธรรมดา แต่อาจารย์อยากจะถามเราว่าเราเข้าใจความรักดีแค่ไหน ก่อนที่จะคิดมีความรักน่ะ ?

ศิษย์ อาจารย์ครับ ต้องเข้าใจอะไรอีกหรือครับ ความรักเป็นเรื่องธรรมชาติ ใคร ๆ ก็รักกันเป็นครับ

อาจารย์ นั่นก็ใช่ แต่เธออยากได้ความรักมาครอบครองและเธอเข้าใจในคุณค่าของความรักไหมล่ะ

ศิษย์ เอ ไม่เคยได้ยินนะ เคยได้ยินแต่นิยามของความรัก คุณค่าของความรักนี่ฟังแล้วงง ๆ ครับ

อาจารย์ นั่นไง เธอยังไม่เข้าใจจริง ๆ ด้วยถึงต้องมานั่งเศร้านี่ไง

ศิษย์ นั้นอาจารย์ช่วยขยายความให้ฟังหน่อย ถือว่าช่วยผมตาสว่างด้วยนะครับ

อาจารย์ ในบรรดาของที่มีคุณค่าทั้งวัตถุและจิตใจที่เธอรู้จัก ของที่ได้มาฟรีกับของที่ต้องซื้อหามาอย่างไหนมีค่ากว่ากันล่ะ คิดดี ๆ ก่อนตอบนะ

ศิษย์ ของที่ต้องซื้อมายิ่งแพงก็ยิ่งมีค่ามาก นับประสาอะไรกับของที่ได้มาฟรี ๆ ก็ไม่น่าจะมีค่าอะไรมาก ไม่ต้องสงสัยเลยครับ

อาจารย์ อาจารย์จะบอกกับเธอว่า เธอเข้าใจผิดตั้งแต่แรกเลยทีเดียว ของที่มีค่าที่สุดสำหรับเธอคืออะไร จริง ๆ แล้วของที่มีค่าที่สุดไม่จำเป็นต้องเป็นของที่มีราคาแพง ของบางอย่างเราอาจจะได้มาฟรี ๆ ก็ได้ อาทิชีวิตตัวเรา อันประกอบด้วยร่างกายและจิตใจ พ่อแม่ให้เธอมาฟรี ๆ ทั้งให้การเลี้ยงดู ให้ความรัก การสั่งสอน ให้การศึกษา ล้วนได้มาฟรีๆทั้งนั้น และความรักที่เธอแสวงหาอยู่นี้เธอก็ต้องใช้ใจแลกใจกัน เธอจะคิดว่าสามารถลงทุนด้วยเวลาเงินทอง การเอาอกเอาใจ เพื่อให้ได้มาซึ่งความรักย่อมเป็นไปไม่ได้เป็นอันขาด และไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้น การรู้จักให้อภัยและความเมตตาจะเป็นสิ่งสำคัญในการใช้ชีวิตต่อไปเมื่อไปกัน ไม่ได้ นี่เป็นการเรียนรู้ที่จะรักอย่างฉลาด มองความรักคือการให้มากกว่าการได้รับ คิดไว้ว่าไม่ว่าอย่างไร ก็ยังดีที่ครั้งหนึ่งเคยได้ให้ความรัก เคยได้รู้จักความรักและยิ่งภูมิใจที่สุดที่เคยให้อภัยและจากกันด้วยดี แม้มันจะสร้างความปวดใจบ้างก็ตาม

ศิษย์ ฟังแล้วผมคงจะเข้าใจผิดไปจริง ๆ ด้วย

อาจารย์ ไม่แปลกหรอกนะ คนเข้าใจผิดกันมาก เพราะเราอยู่ในโลกแห่งวัตถุนิยม ที่เงินทองมีบทบาทเป็นใหญ่ในการดำเนินชีวิต เราต้องใช้เงินซื้อของ เราให้คุณค่าของวัตถุที่ได้มามากกว่าจิตใจ อย่างความหึงหวงจนต้องทำร้ายกันฆ่ากันนี่ ก็เป็นความรักแบบรักวัตถุสิ่งของหรือการยึดติดทุกสิ่งอย่างว่าต้องเป็นของ เรานั่นเอง คิดว่าของๆเราต้องรักษาไว้ ใครจะเอาไปไม่ได้ แล้วเราคิดถึงใจเขาหรือเปล่าว่าเขาเป็นวัตถุหรือเขามีเลือดเนื้อมีชีวิตจิต ใจ มีความรู้สึกเหมือนกันกับเรา ถ้าเรารู้ว่าคุณค่าของความรักอยู่ที่การให้ การที่เห็นเขาได้พบคนที่ดีกว่า เขาก็จะมีความสุขกว่าอยู่กับเรา เราก็ให้ความเมตตา ให้อภัย แม้จากกันเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ ยังช่วยเหลือยังคบหากันได้ อันนี้เป็นสิ่งที่เมื่อใจเราพัฒนาขึ้นจากความมัวเมาในโลกของเงินทองวัตถุ มาสู่ความงดงามของจิตใจ เราก็จะเห็นเอง

ศิษย์ สรุปแล้วคุณค่าของความรักอยู่ที่การให้นี่เอง การที่เราได้ให้ความหวังดีโดยหวังให้เขามีความสุข ให้อภัยในสิ่งที่ทำให้เราไปด้วยกันไม่ได้ ทำให้ใจเราไม่ต้องเศร้าเมื่อเลิกกัน และเราก็จะมีความรักที่มีค่าที่พร้อมให้กับคนที่มีค่าที่สุดที่เราจะได้เจอ ต่อไปด้วย ใช่ไหมครับ

อาจารย์ ใช่แล้วล่ะ ความรักที่ปราศจากความเห็นแก่ตัวเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มนุษย์เคยได้รู้จักเลยทีเดียว

ศิษย์ ขอบคุณมากครับอาจารย์ที่ช่วยให้ผมตาสว่างและเข้าใจมากขึ้นกว่าเดิม

ขอบคุณที่มา :: จินตนาการ