เที่ยวพม่า ก่อน นากีสน์ เรารีบเชคเอาท์จากโรงแรมก่อนเที่ยง เพราะต้องไปรับตั๋วและขึ้นรถตอนบ่ายสองโมงครึ่ง รถออกจากย่างกุ้งแต่เราต้องไปขึ้น รถไปมัณฑะเลย์อีกที hight way bus station โดยต้องเสีนยค่าบริการเพิ่มอีกคนละ 1000 จั๊ต ลุงหม่องคนเดิมที่ขายตั๋ววันนี้แกพยายามจะหัดพูดไทยกับพวกเราแต่ก็ยากจะเข้าใจเหลือเกินจึงได้แต่ยิ้มแหยๆและขอตัว ฝากกระเป๋าสัมภาระไว้กับแกก่อนจะออกเดินเล่มชมเมืองกับเวลาที่เหลือเกือบๆสามชั่วโมง สถานีรถไฟฟ้าคล้ายหัวลำโพงบ้านเราแต่จอแจและพลุกพล่านกว่า คนนอนกันกลาดเกลื่อน หญิงขอทานมากับลูกน้อยตื๊กขอ เงินจนผมใจอ่อนควักให้ 1000 จัตหลังจากนั้นเหล่าสมุนเล็กๆก็พากันเดินตามพวกผมเป็นพรวน เฮ้อคิดผิดจริงๆ จนทำเป็น ไม่สนใจโน่นแหละ เหล่าสมุนน้อยนั่นถึงล่าถอยไป ซอยแต่ละซอยขายของหลากหลาย จนหมดแรงเดินจึงแวะร้านอาหารใต้ต้นโพธิ์ วัยรุ่นพม่านั่งกันเยอะ ท่าทางคงอร่อยแน่ๆ เมนูมีแตภาษาพม่า มี ice tea กับ ice coffe ที่เขียนเป็นภาษาอังกฤษ เลยชี้ไปที่่ ไอซ์ คอฟฟี่กับน้องผู้ชายวัยสิบขวบ น้องแก พยักหน้าเหมือนเข้าใจและวิ่งหายเข้าไปในครัว ราวสิบนาที อาหารที่มาเสิร์ฟผมเป็นคล้ายสปาเกตตี้และมีน้ำซุปเคียงมาด้วย นี่รึ ไอซ์คอฟฟี่ของผม เหอๆ ผมถามเขาว่านี่คืออะไร เขาตอบชัดถ้อยชัดคำว่า บี๊ซี่ อืมม บี๊ซี่ ไอซ์คอฟฟี่ ใกล้เคียงกันป่าวหว่า ผมพึ่งจะกินข้าวเทียงไป และจะกินหมดไหมนี่ เจ้าสปาเกตตี้พม่าของผม กำ ได้เวลาออกเดินทางแล้ว hightway bus station อยู่ไกลออกจากตัวเมืองย่างกุ้งราวๆ 1 ชั่วโมง ตัวสถานีดูวุ่ววายคล้ายๆ ขนส่งตามต่างจังหวัดบ้านเรา ผู้คนพลุกพล่าน เราแวะมานั่งโต๊ญี่ปุ่นเพื่อรอเวลารถออก สั่ง star cola โค้กสัญชาติพม่ามาลองกิน ดู รสชาดไม่เลวแฮะ ขณะสายตาเฝ้าดูพ่อค้าแม่ค้ามากมาย ยาดมยาหม่อง เม็ดแตงโม นิยาย หนังสือโชคดวง นิทาน หรือแม้แต่แม่ชี เด็กขอทานเดินเข้าออกร้านจนน่าเวียนหัว รถออกตอน ห้าโมงเย็นคนเต็มรถ ใช้เวลาเดินทางทั้งคืน กว่าจะถึงมัณฑะเลย์ก็เช้าของอีกวัน รถแอร์ปรับอากาศก็จริง แต่ช่างเย็นน้อย เหลือเกิน จนต้องเปิดหน้าต่างระบายไอความร้อนจากข้างใน ราวๆ 1 ทุ่ม รถแวะพักทานข้าวและเข้าห้องน้ำห้องท่า ราคาอาหารที่นี่แพงมากกว่าปกติ ทั้งๆที่สั่งมาไม่กี่อย่าง รถวิ่งไปพักพักก็ต้องหยุด ข้างทางเพราะต้องซ่อมแอร์และเปลี่ยนล้อ ท่ามกลางความเปล่าเปลี่ยวอากาศค่อนข้างหนาว ดาวพราวระยิบเต็มท้องฟ้่า คิดถึงบ้านจริงๆ คิด ถึงที่นอนอุ่นนุ่ม ถามใจตัวเองเบาๆว่า หาเรื่องเดือดร้อนใส่หัวตัวเองทำไมว้า มึง รถซ่อมเสร็จแอร์เริ่มหนาว จนต้องหาเสื้อกันหนาวและผ้าพันคอมาห่ม คนขับจอดเกือบๆทุก 3 ชั่วโมง เพื่อให้ผู้โดยสารได้ลงไปปล่อยทุกข์ ปล่อยเบาตามริมทาง ก็ดีเหมือนกันนะผมว่าได้ลงมายืดเส้นยืดสายคลายเมื่อยได้ดีทีเดียว ราวๆตี 4 รถจอดพักให้คนลงไปกินชากาแฟอีกครั้ง เหมือนเป็นการบังคับเป็นนัยๆ เพราะพี่แกเล่นปิดแอร์ปิดไปไล่คนลงและลอคประตูรถเลย ข้างๆกันรถทัวร์จอดเป็นสิบคัน เก้่อี้ญี่ปุ่นตัวเล้กๆ คนนั่งกันเต็ม เออ น่าแปลกที่ตี 4 ตี 5 ยังจะมานั่งกินไรอีก ง่วงแสนง่วงคนที่นี่กินกันได้ทุก เวลาจริงๆ ผมเชื่อแล้ว เหอๆ รถโดยสารเข้าเขตมัณฑะเลย์ตอนเกือบจะ 9 โมงเช้า ผู้โดยสารเริ่มทยอยลงเรื่อยๆ ภายในรถเปิดเทปเสียงสวดมนต์ดังลั่นรถ คล้ายๆจะปลุก ให้ตื่นให้เตรียมตัวลง สภาพบ้านเมืองดูเงียบสงบกว่าย่างกุ้งมาก  saving private ryan version พม่าคับ  น้องเด็กเสิร์ฟที่ผมสั่งกาแฟเย็นแต่ได้ สปาร์เกตตี้สัญชาติพม่า  พระอกพม่ากับผมใครหล่อกว่ากันคับ อิอิ  นกเค้าในกรง สำหรับไว้ปล่อย  ลาก่อนย่างกุ้ง จะไปมัณฑะเลย์แล้ว  ร้านขายของในสถานีรถไฟย่างกุ้ง  บีซี่ หรือสปาร์เกตตี้สัญชาติพม่า อร่อยดีเหมือนกัน
ได้ประสพการณืชีวิตมากขึ้น
ได้เห็นชาติอื่นเค้าอยู่กินอย่างไร ดีจังเลยคะ กำไรชีวิต โดย: masaya
 วันที่: 5 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:24:36 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
น่ากินเนาะ ร่อยป่ะ
ย้ายไปอยู่พม่าเลยป่ะ นาย เผื่อได้เป็นพระเอกงัย
เด๋วไปเป็นผู้จัดการเก็บค่าตัวให้ ฮ่า ฮ่า