หยดน้ำในทะเล  ทะเลสีขาวหม่นถูกปกคลุมด้วยใยฝนบางๆ ลมอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ผมได้มีโอกาสมานั่ง ปล่อยอารมณ์เหงาๆริมทะเลสีขุ่นในวันที่ แสนวุ่นวายเช่นนี้ กระชังเลี้ยงปลาลอยเคว้งถูกแกว่งไกว วาบ ไหวไปมาตามแรงของลมพัด พอๆกับนกกิน ปลาที่คอยโฉบเฉี่ยวอาศัยทีเผลอคอยล่าเหยื่อ ปลาโง่ๆบางตัวในกระชัง โต๊ะตัวเก่าตัวนั้นที่เคยนั่งเมื่อหลายปีก่อน ถูก ปล่อยไว้เหงาๆ เดียวดายท่ามกลางความเปียก แฉะของเม็ดฝน เวลาที่เปลี่ยนไปไม่ได้ทำให้อะไรที่นี่เปลี่ยนไป มากนัก เรือขนสินค้าขนาดใหญ่กำลังแล่นออกจากฝั่ง เรื่อยๆ เอื่อยๆ เรื่องเล่าขานของนกไร้ขาที่ต้องบิน ตลอดชีวิต.. คงเหมือนเรือบรรทุกลำใหญ่กระมัง ที่ต้องลอยลำ อยู่ในทะเลตลอดชีวิต ฝนเม็ดเล้กๆที่ร่วงหล่นสู่ท้องทะเลคงจะกลายกลืน เป็นส่วนหนึ่งของน้ำทะเลไปในที่สุด ครั้งหนึ่งมีคนเคยถามผมว่าถ้ามีน้ำเหลือเพียงหยด เดียว จะทำยังไงให้หยดน้ำนั่นอยู่กับเราได้นาน ที่สุด ผมคงจะกลืนกินหยดน้ำนั้นกระมัง ให้มันหล่อหลอม เป็นสายเลือด เป็นของเหลว เป็นของเหลือกลั่นทิ้ง ในร่างกายแทน แทนที่จะปล่อยทิ้งลงทะเลหรือแม่น้ำ ใหญ่.. บางครั้งคนเราก็เลือกที่จะรักตัวเอง แทนที่จะเผื่อแผ่ สิ่งนั้นให้กับคนอื่น เหมือนหยดน้ำในทะเลหยดนั้น แทนที่มันจะไปหล่อหลอม กับสิ่งที่ควรจะเป็น แต่ท้ายที่สุดแล้ว น้ำหยดนั้นอยู่ที่ไหนมันก็ไม่มีวันจางหาย หรอก ขบวนการกลั่น การระเหิดระเหยก็จะพามันกลับมา เป็นหยดน้ำอยู่ดี เผลอๆบางทีมันอาจจะเพิ่มเป็นหลายหยด เป็นน้ำในโอ่งใหญ๋ หรือกลายเป็นสายน้ำกว้าง... "นั่นเรือกำลังวิ่งหรือหยุดนิ่งกันแน่?" ผมถามคนหาปลา แถวนั้น บางครั้งทะเลก็เชี่ยวกรากจนทำให้เรือที่จอดนิ่ง กลาย เป็นเคลื่อนไหว ขณะเดียวกัน ทะเลที่เงียบสงบปราศจากคลื่นลม ก็ทำให้เรือที่ กำลังฝ่าคลื่นลมดูนิ่งงันเหมือนไม่มีความเคลื่อนไหว สายตาที่สามารถมองเห็น สื่อสารได้ บางครั้งยังลวง นับประสาอะไร กับหัวใจ ก้อนเนื้อข้างในนั้น มันจะลวงเราเล่น บ้าง ก็อย่าไปถือสาอะไรมันนัก... ..ถ้าเรายังรักที่จะมอง..ว่าไหม??... เห็นด้วย100เลยอ่ะ
โดย: Kurt Narris
 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:09:23 น.หยดน้ำยังไงก็เป็นหยดน้ำ
แม้ว่าจะแปรสภาพไปเป็นสถานะต่างๆ ท้ายที่สุดแล้วก็กลับมาเป็นหยดน้ำเหมือนเดิม โลกหมุนไปเรื่อยๆ..ในจังหวะเท่าเดิม ของทุกอย่างแปรสภาพเปลียนไปตามทางที่มันเป็น หรีอเพืยงเพื่อ... มันจะหมุนเวียนกลับมาที่จุดๆเดิมที่มันเคยเป็น วงกลมใหญ่ๆวงนั้หรือที่เค้าเรืยกกันว่า "วัฏจักร" นั่นคือความจริงแท้รอบๆตัวเรา คนเราต่างหากที่ทำให้เป็นเรื่องลวง ด้วยสายตาที่แปรเปลียนไป ตามจังหวะแรงเหวี่ยงของก้อนเนื้อข้างใน ++++++++++++++ (แต่บางทีเรื่องลวงบางเรื่องก็สวยงามไม่น้อย ผมยังรักที่จะมองมันด้วยสายตาที่โตขึ้นกว่าเดิม) จริง หรือ ลวง โดย: miragery
วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:14:05 น. |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [