Love you...complete Me.... ลมร้อนพัดเอาไอแดดและกลิ่นหอมอ่อนๆไม้ดอกหน้าร้อน กลิ่นอ่อนๆที่หล่อรวมกันเป็นกลิ่นแปลกจมูกดี นานเหมือนกันที่เลิกขีดๆเขียนๆอะไรมานานที ไม่ใช่ไม่มีเวลา และก็ไม่ใช่ไม่มีอะไรให้คิดให้เขียน แต่ไม่รู้สิ บางครั้งอาการเบื่อๆไม่มีความอยากกระหายมากพอจะคิดเขียนอะไร แต่ระหว่างที่หยุดคิดเขียน ขาสองข้างของผมกลับได้ออกเดินทางไปโน่นนี่ตลอด เหมือนกับว่า ขาของผมกับสมองต่างจ้องเวลากันและกันสลับกันไป ผมเกิดเดือนของหน้าร้อน วันเกิดเพิ่งพ้นผ่านมาไม่กี่วัน ชีวิตคล้ายกับรถไฟขบวนใหญ่ เคยสังเกต ไหมว่ามันจะเริ่มเคลื่อนออกจากชานชาลาช้าๆ เหมือนคนขี้เกียจแต่พอเครื่องเผาไหม้ได้ที่ มันก็จะห้อ ทะยานปานม้าเหล็กพละกำลังเหลือหลาย หยุดแวะชมความงามระหว่างสถานีมั่งก่อนจะสงบนิ่ง ณ.จุด หมายปลายทางสุดท้าย มันเป็นอย่างนี้จริงๆหรือเปล่าชีวิตของเรา มีใครซื่อสัตย์กับความรู้สึกและมั่นคงกับใครได้นานๆมั่งครับ รู้ไหมว่าบางครั้งในเวลาที่อ่อนแอ ความรัก เหมือนจะเริ่มจืดจาง คนที่เคยรักเหมือนจะเฉยชา ผมพบตัวเองกำลังตกหลุมรักใครบางคน ลุ่มหลงความ ปราถนาที่ยากจะเป็นไปได้ นั่นทำให้ผมพบว่าชีวิตมีเรื่องให้ท้าทายและลุ้นตลอดเวลา แต่พอเอาเข้าจริงๆผมก็เลือกที่จะซื่อสัตย์และมั่นคงกับใครบางคนที่คุ้นเคยมากกกว่าอยู่ดี ฝนตกตลอดบ่ายของหน้าร้อนวันนี้ นอกหน้าต่างลมพัดแรง แปลกดีเหมือนกัน จำเจมานานเจออะไรที่ไม่ได้ เจอมานานก็ทำให้สิ่งต่างๆรอบตัวผมแปลกๆไปหมด ต้นไม้ที่ผลิบานเพื่อหน้าร้อนจะทานทนกับฝนหลงฤดูแบบนี้ได้ไหมนะ มนุษย์ผู้ทนทานกับความเปลี่ยนแปลง มากกว่า บางครั้งยังอ่อนแอและอ่อนไหวกับเรื่องง่ายๆเหล่านนี้เลย แต่จะเอาอะไรแน่นอนกับธรรมชาติ มนุษย์ยังไม่มีความแน่นอน จะไปคาดหวังอะไรกับธรรมชาติที่นับวัน จะแปรปรวนไปทุกทีๆ... วันนี้สายลมไม่ร้อนอบอ้าวเหมือนเช่นที่เป็นมา แต่ใครจะรู้ว่าใจในใครบางคนร้อนรนจวนจะไหม้เป็นจุลย์อยู่ แล้วก็เป็นได้... แต่กับใครบางคนฝนในใจอาจจะตกจนเปียกปอนเหน็บหนาวจนร้าวรานใจก็อาจจะเป็นได้.. ชีวิตบางครั้งก็หลากหลาย บางครั้งเลือกไม่ได้ เอาเข้าจริงๆเราเลือกอะไรได้จริงๆบ้างไหมนะ แม้แต่แสงแดด สายฝน และความเหงา.... |
บทความทั้งหมด
|