คนที่รักเรา อากาศตอนใกล้รุ่งสางกำลังเย็นสบาย ลมหนาวพัดมาให้ได้สำผัสเป็นระยะ เหมือนเพื่อนเก่าทักทายเพื่อนที่ห่างหายกันไปนาน บขส รถ ในจังหวัดเล็กๆดูเงียบ คนหลายคนหลับพร้อมกะเป๋าเดินทางใบ ใหญ่ ผมกำลังกลับบ้านไปทำบุญครั้งใหญ่ การจากไปของหลานและลุงเมื่อต้นปี ก่อน และทางพี่น้องทุกคนมีมติว่าเราจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้สองคนนั้น พร้อมทั้งจัดกฐินถวายวัดป่าใกล้บ้าน เป็นมหาบุญให้กับผู้ล่วงลับและเป็น อายุวัฒนะให้ตากะยายสองคนที่อายุร่วมเก้าสิบกว่าๆทั้งสองคน ตายังแข็งแรง ยายเริ่มเลอะเลือนความจำใกล้เสื่อม แต่ยังดีที่จำชื่อหลานๆ ได้ครบทุกคน รถวิ่งช้าๆ น้องสาวโทรถามเป็นระยะว่าใกล้ถึงยัง ขบวนกฐินตั้งกองจะออก เดินทางกันแล้ว หลวงลุงที่บวชทั้งชีวิตเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง ในครั้งนี้ ถึงบ้านรีบวางกระเป๋า ล้างหน้าแปรงฟัน สะพายกล้องออกเดินทางทันที เริ่มเบลอเพราะไม่ได้นอน ทั้งคืน เสียงเพลง ขบวนรำฟ้อนดูสนุกและจริงใจดี ทุกคนหน้าตาดูอิ่มเอมกับ งานบุญครั้งนี้ ถึงวัดจัดแจงถวายอาหารเช้าให้พระเณรพร้อมทั้งที่มาร่วมบุญ เกือบสาย เสียงโฆษกประกาศให้ทุกคนมาร่วมรับฟังเทศน์และถวายผ้ากฐินโดยพร้อม เพรยงกัน กลางอุโบสถน์ตากะยายนั่งคู่กันถือพานผ้ากฐินพร้อมกล่าวคำถวาย ขณะผม เก็บภาพทุกอย่างไว้ในความทรงจำ เสียงพระสวดดังเจื้อยแจ้ว อากาศดูอรึมครึม ฝนเริ่มลงเม็ด เหลือบไปเห็นแม่ น้าชายน้าผู้หญิงและป้านำตาไหลพร้อมสะอื้น ผมเหลือบ ไปมองตากะยาย วันนี้ตากะยายดูนิ่งเงียบหน้าตาอิ่มเอม ขณะที่มือที่ถือพาน นั้นสั่นจนสังเกตได้ กะบนหน้าของยายเยอะกว่าคราวที่แล้วที่เห็น น้ำตาผมไหลออกมาโดยไม่รู้ ตัว พิธีจบลงตอนบ่ายกว่าๆ ฝนซาลงแล้ว สองข้างทางเป็นทุ่งนาเขียวขจี กำลังออกรวงคงอีกไม่นานคงได้เกี่ยวพร้อมสายลมหนาว ผมช่างโชคดีจัง ที่ชาตินี้ได้เกิดมาเจอคนพวกนี้ คนที่ผมมั่นใจว่าเขารักผม และคงไม่ทอดทิ้งกันไปไหน ปล บุญครั้งนี้ขออุทิศให้แก่หลานและลุงและตากะยายให้มีสุขภาพพลานามัยแข็งแรงสมบูรณ์อยู่กับลูกหลานไปนานๆ สาทุ
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [