ฝนแรกของเดือนมีนาคมพัดผ่านมาอย่างแผ่วเบา ร่างอุ่นๆนอนขดอยู่ในผ้า
ห่ม เฝ้าดูสายฝนโปรยปรายนั่น
สุขใช่ไหม หรือ ทุกสิ่งอย่างว่างเปล่า ถ้าหัวใจคือกระดาษ สีที่ระบายลงไป
คงเห็นแต่สีทึมเทา ทั่วหน้ากระดาษกระมัง
ดอกบัวแห้งดอกนี้ กำลังโรย คิดถึงตัวเอง
ลีลาวดี เป็นดอกไม้ชนิดหนึ่งที่หลงใหล ถ่ายที่หน้าบ้านที่หลวงพระบาง
กำลังจะแพคกระเป๋าไปทะเล หลังจากกลับมาจากเที่ยว ลาว
ชีวิตมีความสุขที่สุดก็ตอนได้ออกเดินทางนี่แหละ กลับมาจะเอาเรื่องเล่าจากทะเล
มาฝาก มันแสบคันๆเหมือนตอนแผลสดๆที่โดนน้ำทะเลนั่นแหละ ซี้ดดด
มากกว่าด้วย...
อยากเดินทางบ้างจัง
มีความสุขมากๆนะค่ะ
ปล. ฝากบอกทะเลด้วยนะค่ะว่า ช่อชบา คิดถึง