คนที่อีกขอบฟ้า....  มันผ่านมานานแค่ไหนแล้วนะ จะครบปีแล้วกระมัง แต่ความทรงจำเรื่องราวดีดียังมีให้จดจำ แต่อย่าได้ถามถึงต้นไม้ต้นนั้นเลย มันอาจจะแล้งน้ำ หรือถูกน้ำท่วมจนผุพังไปแล้วก้ได้ ผมคงจะแค่อยากขอบคุณเรื่องราวดีดี เพลงที่เพราะๆ ไม่รู้สินะ สำหรับผมแล้ว เรืองแต่ละเรื่องกว่าจะกลับมานั่งคิดอีกที บางครั้งก็เกือบจะเป็นปี เราต่างมีความคิดมีเหตุผลและสภาพแวดล้อมที่แตกตต่างกัน ความรักกระมัง ที่คาดหวังให้คนคนนั้นเป็นอย่างที่อยากให้เป็น หวังอย่างที่อยากให้หวัง สุดท้ายแล้ว คนที่เจ็บคือเราต่างหาก เจ็บกับความคาดหวังที่แสนไร้สาระนั่น ไม่รู้คุณจะแวะผ่านมาเจอเรื่องราวของผมมั่งไหมนะ แต่ผมอยากให้คุณรู้เหลือเกินว่าผม ปราถนาที่จะเห็นคุณยิ้มได้อย่างีท่เคยยิ้ม หัวเราะและมีความสุขอย่างที่คุณเคยเป็น ปราถนาที่จะเห็นดอกไม้นั่นของคุณเบ่งบานและสวยงามเสมอ.. คุณครับ ในชีวิตนึงคงมีไม่กี่คนที่เราจะคิดถึงเสมอและไม่มีทางลืมมันได้ หนึ่งในนั้นคงเป็นใคร บางคนที่อยู่ไกลแสนไกลนั่นแน่นอน ฝากเรื่องราวต่างๆเอาไว้ ขออภัยกับเรื่องบางเรื่อง เรื่องที่ไม่เคยเติบโตสำหรับรัก ที่นี่ฝนตกไม่ท่วมก็แล้ง หรือหนาวจนน่าทรมาน ยากที่จะดอกไม้สักดอกจะเบ่งบานหรือเติบโต ก็แค่หวังว่าที่นั่นอากาศคงอุ่น แดดคงสวย ลมคงพัดเย็นสบาย ฝากชื่นชมดอกไม้ที่จะเริ่มเบ่งบานด้วยนะครับ...... สุขสันต์วันแม่ครับ.....
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [